Nooit is iets zoals het was

Ik lees de weblog van Pluisje een paar keer aandachtig door. Mijn aandacht blijft steeds weer steken bij het woordje terugweg... Een terugweg in de zin van 'terug bij het oude' dat bestaat niet. We kunnen alleen maar VOORUIT GAAN. Alles om ons heen is continue in ontwikkeling. Na ieder ademhaling ziet de wereld er anders uit. ( cellen sterven en nieuwe ontstaan doorlopend)

Nooit zal iets ooit weer zijn zoals het was... alles is altijd anders..

GAAN ... zegt Pluisje

Harry Potter .. een moderne sprookje vol met wijsheden...

Harry, Hermelien en Ron, ze gaan op zoek naar de steen der wijzen. Langs de driekoppige hond die wakker wordt! Deel 1... weten jullie het nog? Ze staan voor een donker luik.. de diepte... de ondergrond... de inhoud is onbekend. Het dilemma is immens, aan de ene kant de kwijlende angstaanjagende driekoppige hond en aan de andere kant het luik met onbekende bestemming.

Nee, ze hebben geen keus, ze springen in het gat, zonder dat ze weten waar naar toe en zonder dat ze weten of er ooit een terugweg is.... ZE GAAN!

De symboliek? Pas als we geen keus meer hebben in ons leven, zullen we gaan. Vrijwillig springen in een donker gat met onbekende stemming? weten wat je hebt, maar niet weten wat je krijgt? Zonder terugweg? ... daar moet je heel erg dapper voor zijn. ....

Maar... als ik niet vrijwillig ga, dan zorgt het universum er wel voor dat de driekoppige hond wakker wordt. (lees ziekte, scheiding, verlies etc.) Uiteindelijk allemaal bedoeld voor onze persoonlijke ontwikkeling. Wees niet ongerust; voordat de hond ontwaakt, wordt het luik eerst tientallen keren verlicht. (ook nu weer op dit moment )

De onbewuste kracht van de ogenschijnlijke rust

Een onbewaakt ogenblik

Even keek ik op van mijn bureau. Dromend tuurde ik door het raam en zag de sneeuw dwarrelend naar benden komen. De wereld was stil en leeg…. aan de oppervlakte leek er niets te gebeuren. ……. En toch wist ik dat moeder aarde op volle toeren draaide… zij maakte zich op voor het bruisende voorjaar.

Het is weer donderdag

Altijd op donderdag, zo tegen het einde van de middag... een bedrukt gevoel.. ik mis mijn kindertjes.. ze zijn bij hun vader. Ze hebben het goed daar, meer dan goed... maar toch mis ik ze....

Mindfulness ... gewoon maar even voelen .. het gaat wel weer voorbij

Wraak in de politiek

'De -buiten proportionele- bezuiniging van het huidige kabinet op de Kunst, zou je kunnen zien als Wraak van de Populisten op het Establishment. '

Dit zei oud-minister May-Wegge vanochtend op de radio. Ze slaat de spijker op de kop. Treffender had ze dit naar mijn gevoel niet kunnen verwoorden.

let's pretend

Oke... we gaan weer uit de comfort zone. Ik vraag van jou een open mind, zodat je je alleen maar voor hoeft te stellen dat onderstaande theorie waar zou kunnen zijn.

'wat zou je het allerliefst willen ?' vroeg iemand mij laatst. 'ik zou het allerliefst een componist willen zijn' was mijn antwoord. 'Maar....' vervolgde ik 'dat lukt mij niet meer... en ik plakte er wijfelend aan vast '....in dit leven'.

Is eigenlijk alles verkeken ? of... zou ik nu al de bakens kunnen verzetten en mij richting een componist gaan bewegen.. en dan op termijn toch die componist kunnen worden? Is er wel zoiets als dood of gaat alleen het lichaam dood en beginnen we steeds weer op nieuw. En komen we op deze manier gewoon steeds een stapje verder? jaar na jaar, decennia na decennia, eeuw na eeuw .. Zou ik dan uiteindelijk in 3090 toch die componist kunnen worden?

Als we dit gedachtegoed met zijn allen zouden onderschrijven

Dan.... denk je wel tien keer na voor je een misdaad begaat

Dan..... is zelfmoord nooit meer een uitweg voor je problemen

Dan...... zouden we ons veel minder druk maken om onze veroudering

Dan.... zou niet meer het overgrote deel van het budget van de gezondheidszorg naar de levensverlenging gaan.

Dan..... kunnen we meer vrede hebben met de dood

Dan...... nemen we de tijd om te leven

Dan.... nemen we de tijd om onze ambities waar te maken

Een aander paradigma zou er voor zorgen dat de wereld er geheel anders uit zou zien. mmm... ik geloof dat onze (onbewuste) vooronderstellingen, de wereld veel meer stuurt dan wij denken.

Nee, don''t worry... het was maar een avondje ongemak .....

Het was ook helemaal nier erg, maar ik wilde jullie met de vorige weblog inspireren om op een andere manier naar lichamelijke klachten te kijken. Proberen je lichamelijke ongemakken wat beter te gaan begrijpen en weten dat dit nooit los staat van je psychische gesteldheid.

Kotsmisselijk

Zomaar... uit het 'blue hinein' ik ben kotsmisselijk.

Eerste reactie vanuit de oppervlakkige laag: wat vervelend, heb ik iets verkeerds gegeten? hoe kom ik er van af?

En nu een ander perspectief... we gaan naar een andere laag lichaam en geest zijn een... Wat is de betekenis van dit misselijke lichaam? Wie of wat heb ik uit te spugen.. welke opvatting heb ik tegen wil en dank ingeslikt? Welke gebeurtenis maakt mij ziek?

Ook lichamelijke klachten krijgen betekenis wanneer je de verdieping zoekt. Niets is voor niets en alles hangt met elkaar samen...

Zo heb je er waarschijnlijk nog nooit naar gekeken.

Opvoeding

Bij het schoolplein zie ik de kleine prinsjes en prinsesjes uit de klaslokalen komen. De vaders en moeders kijken met volle vertedering naar hun kroost. De tas wordt gedragen, de wensen van het kind worden direct ingewilligd en de ouders vliegen wel weer van hot naar her.. niets is te gek.

En toen ik vorige week bij Y aan de ronde tafel zat zei ze: ' een prins en een prinses dienen te worden opgevoed door een Koning en een Koningin en niet door bediendes'

Hoe raak was het wat ze zei. Willen wij van onze prinsjes (esjes) een koning (in) maken, dan is het belangrijk dat ze eerst respect voor hun ouders kunnen opbrengen. Dan zullen wij ons als ouders ook koninklijk moeten gedragen. ...... dat betekent dat we als ouders grenzen moeten stellen, dat we iets van ze kunnen verwachten, dat ze discipline hebben, dat ze respect hebben voor de dingen om hun heen, dat ze hun plaats weten etc.

Ouders van 2010 gedraag je als een koning (in) en draag bij aan de manifestatie van dat koninklijke kind dat ooit bij jou in de wieg lag.

Waarom toch steeds die slang?

Steeds vaker komt het zinnetje in me op "zie je wel... ik zei het toch? ... Ik wist het wel dat het zo zat!..." steeds vaker lijkt het erop dat ik 'gelijk' krijg.

Maar klopt dit denkbeeld wel? Is er een objectieve werkelijkheid waar we kunnen spreken van gelijk of niet gelijk? (Newton) of is er zoiets als 'de werkelijkheid' zelf creëereen (kwantumfysica)

De boeddhisten wisten het al eeuwen 'Oeroboros..'; het is de slang die in zijn eigen staart bijt. De Dalai Lama zegt 'We zien de wereld op zijn kop!

Misschien raken jullie verveeld en vraag je je af waarom ik hier telkens weer op terug kom.

Omdat.. dit betekent dat AL onze besluiten (politieke, economische en sociale keuzes') op een onjuist paradigma zijn gestoeld ... OMDAT de implicatie enorm is.. OMDAT Newton ons op het verkeerde been heeft gezet en de tijd rijp is voor een ´paradigma shift.....´Omdat.... dit inzicht net zo belangrijk is als de vondst van Copernicus 'de zon draait niet om de aarde, maar de aarde draait om de zon'!

Mijmer...met Copernicus sloeg de mensheid een andere weg in en ook deze visie is een keerpunt in onze ontwikkeling.. ..... de boot gaat overstag

geluk?

vannochtend werd op de radio het tv programma '21 manieren om gelukkig te worden' aangekondigd. Ik ben benieuwd. vanavond, Nederland twee om 10 voor 9.

het gehele pallet

het gaat niet om het een, het gaat niet om het andere

het gaat niet om goed, het gaat niet om fout

het gaat niet om zwart het gaat niet om wit

het gaat niet om licht het gaat niet om schaduw

het gaat om het gehele pallet..... als wit in het licht staat dan onderzoeken we zwart... Als orde in ons licht staat dan is chaos onze uitdaging... als verdieping onze gewoonte is, dan dienen we de oppervlakkigheid te onderzoeken .. etc.

Laat je dus nooit meer verleiden door de gedachte dat er iets is dat beter of slechter is dan het andere.. Nee.. daar maakte de mensheid een fout met de uitleg van het appeltje van Adam en Eva! En deze erfzonde dragen we sinds mensenheugenis met ons mee. Het gaat niet om goed of fout, het appeltje van Eva was het appeltje van de bewustwording! Dat betekent dat het enkel en alleen onze taak is om het gehele pallet te leren kennen. En niet om er over te oordelen. ( hier sloeg de mensheid de verkeerde weg in en anno 2010 lijden we er nog steeds onder). Door het gehele pallet van de mens te leren kennen, is de mens in staat dat hele mens te worden die hij is.

Tsja ... eenvoudiger als dit kan ik het eigenlijk niet beschrijven.

Lets pretend ...

Voor je deze collumn leest: open mind... weerstand opzij en uit de comfort zone......

Zou ik..... de brief die jij mij stuurt..... uiteindelijk zelf geschreven hebben?

Het is de slang die in zijn eigen staart bijt...

Meer wil ik er niet over zeggen, laat dit eens tot je doordringen.

overstijgen van de dualiteit

Momenteel heb ik veel mensen om me heen die zwaarmoedig zijn. Antoni Kamerling zijn suïcide heeft in Nederland (40 plus) wel wat teweeggebracht. Een jongen die alles zo voor elkaar leek te hebben en die toch niet tevreden was over zichzelf.

Niet tevreden zijn.. niet accepteren hoe je bent... de lat te hoog leggen, de dingen anders willen hebben dan ze zijn. Het niet accepteren van de werkelijkheid is een van de grootste bronnen van ongeluk.

Het leven kent Ups en Downs... En dit is geen grapje. Het is geen grapje, het is geen dooddoener. Nee, het is de keiharde werkelijkheid die we onder ogen moeten zien. Wij hebben het leven gekregen om onszelf te leren kennen en dat zelf heeft twee kanten. Het licht en de schaduw. Ieders leven kenmerkt zich door de dualiteit. Echter wanneer wij die schaduwzijde niet willen zien en ons daar steeds maar weer van afkeren en dit veroordelen zullen we het geluk nooit leren kennen.

Het geluk dat we in ons leven kunnen bereiken heeft alles te maken met acceptatie. Wanneer we de werkelijkheid kunnen accepteren zoals die is, zijn we gelukkig. Wanneer we vechten tegen de werkelijkheid, deze veroordelen en deze steeds willen manipuleren ontstaat het lijden.

Via acceptatie overstijg je de dualiteit .... en Acceptatie is 'meegaan op de stroom van je leven...'

Koning van de Weerstand

ja... deze foto is beter


Veranderen... ontwikkelen... We ontwikkelen ons als individuen naar een nieuw bewustzijn toe. En niet alleen als individu, maar als mensheid als geheel... We zijn met elkaar op weg naar een nieuwe wereld zoals David Welsch dat zo mooi in zijn boek beschrijft.

Hoe werkt dan zo'n verandering of ontwikkeling? Het eerste feit dat we onder ogen moeten zien is de Weerstand die bij een verandering ontstaat. De mens en de mensheid is van nature niet geneigd om te veranderen. Omdat we de drang hebben ons vast te houden aan het oude en vertrouwde en daaruit (schijn)veiligheid ervaren. Bij elke verandering ontstaat angst en onzekerheid, waardoor de eerste reactie NEE is. Onmiddelijk komt er een scala aan redeneneringen op gang die deze NEE ondersteunt. En wanneer deze actie succesvol is en de anderen gaan er in mee, dan is het 'gevaar afgewend' en kunnen we weer rustig ademen. We blijven zitten op onze plek !

Gelukkig hebben we de mensen die ons begeleiden in de verandering. De therapeuten, trainers, bedrijfscoaches en veranderaars spelen het spel van "de weerstand'. Een goede Coach is 'Koning van de weerstand'. Hij stimuleert mensen om naar de verandering te gaan en hierbij de opwinding en vreugde te kunnen voelen. Tegelijkertijd moet hij er ook voor zorgen dat de angst en onzekerheid niet te groot wordt en hiermee voorkomen dat er op de rem geduwd wordt. De Veranderaars lopen op een evenwichtsbalk en met vertrouwen en subtiliteit probeert de Coach/therapeut de ander vooruit te laten bewegen. De richting op van de persoonlijke belofte die ieders leven in zich draagt.

Want... ieder mens wil uiteindelijk groeien en bevrijd worden... Besluit om uit de comfort-zone te gaan, gewoon met vallen en weer opstaan en lever je gevecht met je eigen weerstand. Misschien wel de grootste uitdaging van je hele leven....

want eh... weerstand is niet buiten ons, hij woont in ons