beeld: http://www.jokehamminga.com/ Ja … nachtwerk.... toch nog een Column voor morgen.
Gisteren heeft onze groep het getuigschrift gekregen van de opleiding Transpersoonlijke Therapie. Vier jaar lang hebben we leertherapie van onze opleiders mogen ontvangen. In deze leertherapie staat je eigen persoonlijke geschiedenis met je aangeleerde neuroses en patronen centraal. Leertherapie is een vorm van ervaringsleren en heeft het uitgangspunt dat je pas iemand kan helpen, wanneer je vergelijkbare processen hebt doorlopen. Daardoor kun je als therapeut voorleven. Landschapswerk in Portugal, is ook een onderdeel van de opleiding. Waar de opleiding vooral de pijnlijke kant van je persoonlijke geschiedenis aanpakt, is landschapswerk vooral gericht op het perspectief. We willen natuurlijk het liefst uitsluitend het perspectief, maar groei is alleen mogelijk wanneer we beidde kanten van de medaille bewerken. In mijn Columns vind je dit onderscheid ook terug. De Columns: ‘Vergelijken is giftig’, ‘Geen zin in school’ of ‘Schaamte’ gaan over Beperking en de Columns over ‘Verbinden’, ‘De vreugde van creëren’, ‘Het is er altijd’ en over Kunst en Muziek gaan over het perspectief.
Bij het afscheid begonnen we met een rondje waarbij de opleiders ons de hoogtepunten van onze ontwikkeling terug gaven. Hij begon zo: ”wat ik van jou heb geleerd……. “ . Want doordat ik jou heb leren kennen, kon ik mij zelf ook weer verder ontwikkelen. Doordat ik als Supervisor jou de weg heb kunnen wijzen, heb ik ook mijzelf de weg weer kunnen wijzen.
Als opleider en therapeut ben je zelf minstens zo hard bezig met je ontwikkeling als je studenten en cliënten. Je loopt een eind voorop en je weet daar dus de weg. Om weer nieuwe stappen te kunnen zetten -op nog onbekend terrein- heeft de therapeut de cliënten weer nodig.
Gisteren heeft onze groep het getuigschrift gekregen van de opleiding Transpersoonlijke Therapie. Vier jaar lang hebben we leertherapie van onze opleiders mogen ontvangen. In deze leertherapie staat je eigen persoonlijke geschiedenis met je aangeleerde neuroses en patronen centraal. Leertherapie is een vorm van ervaringsleren en heeft het uitgangspunt dat je pas iemand kan helpen, wanneer je vergelijkbare processen hebt doorlopen. Daardoor kun je als therapeut voorleven. Landschapswerk in Portugal, is ook een onderdeel van de opleiding. Waar de opleiding vooral de pijnlijke kant van je persoonlijke geschiedenis aanpakt, is landschapswerk vooral gericht op het perspectief. We willen natuurlijk het liefst uitsluitend het perspectief, maar groei is alleen mogelijk wanneer we beidde kanten van de medaille bewerken. In mijn Columns vind je dit onderscheid ook terug. De Columns: ‘Vergelijken is giftig’, ‘Geen zin in school’ of ‘Schaamte’ gaan over Beperking en de Columns over ‘Verbinden’, ‘De vreugde van creëren’, ‘Het is er altijd’ en over Kunst en Muziek gaan over het perspectief.
Bij het afscheid begonnen we met een rondje waarbij de opleiders ons de hoogtepunten van onze ontwikkeling terug gaven. Hij begon zo: ”wat ik van jou heb geleerd……. “ . Want doordat ik jou heb leren kennen, kon ik mij zelf ook weer verder ontwikkelen. Doordat ik als Supervisor jou de weg heb kunnen wijzen, heb ik ook mijzelf de weg weer kunnen wijzen.
Als opleider en therapeut ben je zelf minstens zo hard bezig met je ontwikkeling als je studenten en cliënten. Je loopt een eind voorop en je weet daar dus de weg. Om weer nieuwe stappen te kunnen zetten -op nog onbekend terrein- heeft de therapeut de cliënten weer nodig.
Prachtig! Ontwikkelen en groeien is een gelijkwaardig proces en is vooral mogelijk via het contact met de ander.
Beste lezers, morgen ga ik met mijn gezin een weekje naar Frankrijk. Als ik ergens kan inloggen schrijf ik de komende week nog een paar Columns. Niets zo inspirerend als de Kerst waarin het 'nieuw geboren kind' symbool staat voor het perspectief! Alvast Fijne kerstdagen. (enne… het hoeft echt niet alleen maar gezellig te zijn hoor! … dat is een illusie; de beperking en het perspectief wisselen zich ook rond de kersttijd gewoon af)
Beste lezers, morgen ga ik met mijn gezin een weekje naar Frankrijk. Als ik ergens kan inloggen schrijf ik de komende week nog een paar Columns. Niets zo inspirerend als de Kerst waarin het 'nieuw geboren kind' symbool staat voor het perspectief! Alvast Fijne kerstdagen. (enne… het hoeft echt niet alleen maar gezellig te zijn hoor! … dat is een illusie; de beperking en het perspectief wisselen zich ook rond de kersttijd gewoon af)
