maandag 13 juli 2009

Lef

Het is nu bijna 12 uur en ik lees mijn Columns nog eens door en op 26 juni eindig ik de Column met het volgende:

De vrouwelijke creatieve energie creëert de vernieuwing, maar de mannelijke energie heeft het lef om dit in de wereld te zetten’

Mijn eigen woorden zetten me nu weer aan het denken... Mijmer…..misschien was alle ellende van de afgelopen week wel nodig om mij weer in beweging te krijgen. ....Om mij door een transformatie heen te helpen. Hoewel we de beste vrienden waren (still are !), zijn we uit elkaar gegroeid. Mijn spirituele ontwikkeling vormt de enige koers van mijn leven en hij ging niet mee op deze weg. Hoewel hij mij altijd op mijn pad gestimuleerd heeft en alle randvoorwaarden hiervoor creëerde (daar ben ik hem heel erg dankbaar voor). Misschien zijn we op een punt gekomen dat we uit elkaar moeten gaan om weer verder te kunnen groeien.
Mijn verhaal staat niet op zichzelf. (jouw verhaal ook niet). Ik moet denken aan het sprookje van Hans en Grietje. De stiefmoeder zorgde er voor dat de kinderen alleen in het bos werden achtergelaten. Door deze vreselijke daad werd een ieder uit de (geestelijke) armoede gesleurd. De tocht werd zwaar, maar Hans en Grietje keerden in volle (geestelijke) rijkdom van hun reis weer terug. De stiefmoeder lijkt de boeman, maar zij heeft uiteindelijk het lef gehad om een verandering tot stand te brengen.

Lieve D, ik had dit nooit gedurfd! En hoe moeilijk het nu ook is er zal wellicht een dag komen dat ik er dankbaar voor ben dat jij het voor ons hebt gedaan.

Dank voor alle steunende en lieve email en sms reacties. Ik kan sinds vandaag ook de email van de blauweuil hier in Engeland ontvangen. En C - die het transpersoonlijk perspectief met mij deelt- is momenteel een grote steun voor me. Twee begrijpen altijd meer van de -mysterien des levens- dan een.