We zijn aangekomen in een prachtig landschap, de zon schijnt en het is hier volop zomer. Ik kon het toch niet laten om mijn laptop mee te nemen.Na een periode van vijftien jaar is ons harmonieuze huwelijk tot een einde gekomen. ‘the day came to an end’ zingt Orpheus in de Opera 'Orpheus en Eurydice'van Monteverdi. Het verhaal van Orpheus, die het grootste geluk van de wereld kende, heeft zijn Eurydice via een slangenbeet verloren. Orpheus is ten einde raad, gaat door alle fasen van verdriet heen, hij kan niet loslaten en besluit om Eurydice in de onderwereld te gaan zoeken.!
Zover wil ik niet gaan en bovendien is mijn ex gewoon in de ‘bovenwereld’.
Wat een reis gisteren! Ik ben door diepe dalen gegaan, alhoewel er geen zo diep meer was als woensdagnacht. De emoties wisselden elkaar af van groot verdriet om alles wat ik ben verloren. Boosheid om de manier waarop het is gegaan. Kwetsing vanwege zijn motivatie om weg te gaan. Schuldgevoel omdat ik het niet heb zien aankomen. Onzekerheid omtrent mijn eigen perspectief. .. heb ik het dan allemaal zo verkeerd gezien de afgelopen jaren! Spijt naar hem toe, dat ik hem te weinig aandacht heb gegeven en wellicht teveel mijn eigen koers ben gaan varen. Pijn omdat verliefde mensen over lijken kunnen gaan in het tempo waarmee ze hun nieuwe leven willen opbouwen.
(Klik aan : You tube http://www.youtube.com/watch?v=TW7z5FD6Oxw in deze aria krijgt Orpheus het slechte nieuws te horen.)
Nog nooit is mijn leven zo roerig geweest als nu en het brengt me dicht bij mezelf. Belangrijk is om te voelen en te ervaren wat er is en het er te laten zijn. Alle emoties en gedachtes de ruimte te geven om zich te manifesteren. Er voor te zorgen dat ik uit de haat en de wrok blijft. En de slachtofferrol zo weinig mogelijk te kiezen. Het lichaam huilt, het lichaam verwerkt, ik hoef het alleen maar toe te staan. Mindfull er mee omgaan betekent ook nu weer dat ik in dit gehele proces ook altijd de toeschouwer van mijn proces kan zijn. Dat ik kan zien wat er gebeurd en dat ik mij niet verlies in alle emoties. En de hoop zit ‘m in het vertrouwen ten aan zien van “een hogere heilig plan’ waar wij als mens geen weet van hebben.
Orpheus ging ver, hij kon de rivierwachter met zijn lier en stem misleiden en stak de doden rivier over. Iets wat een levend mens nog nooit gelukt was. Aan gene zijde wist hij Hades en Peresphone te verleiden en de heersers van de dodenwereld zover te brengen dat hij bij hoge uitzondering Eurydice gratie verleende. Op een voorwaarde “hij moest de dodenwereld verlaten en mocht niet omkijken om te zien of Eurydice volgde”. Maar dat lukte hem niet. Zijn vertrouwen was niet groot genoeg. Eurydice verdween voorgoed in de onderwereld.
