Schilderij Gert Jan Scholte-Albers http://www.annsart.nl/~annsart/ Ik zit in een Impasse! Een impasse is een periode tussen twee situaties in. Ik weet dat ik voor een verandering sta, maar ik weet niet welke. Ik weet wel wat ik niet meer wil, maar ik weet niet wat ik wel wil. Verwarring en onzekerheid (vrouwelijke kenmerken) zijn het kenmerk van een impasse. Onzekereheid is geen fijn gevoel en nu moet ik oppassen voor de valkuil, om onmiddellijk uit deze onzekerheid te willen geraken. Automatisch neig ik er naar om direct in de doe modus te schieten, zodat ik de onzekerheid kan opheffen. Bijvoorbeeld door een nieuwe baan, een nieuwe hobby, of een nieuw huis te gaan zoeken.
Gelukkig ben ik mij hier van bewust en ik kies voor de uitdaging om de onzekerheid en leegheid te accepteren en hiermee het universum de ruimte te geven de verandering vorm te geven. Toen ik hier gisteren met mijn partner over sprak, viel mijn blik steeds op het bovenstaande schilderij, dat bij ons in de kamer hangt. Deze bosrijke grond is humusrijk en als ik het de tijd geef, kan er iets nieuws uit ontstaan.
Dat wat ik tegen mijn cliënten zeg, zal ik nu ook op mijzelf toepassen. Ik doe alleen de noodzakelijke dingen en ik geef me over aan de impasse. Ik maak geen plannen, maar berust. Met Pasen ga ik er een paar dagen alleen op uit. Omdat ik afgelopen nacht een engelachtige figuur naast mijn bed zag staan, weet ik dat er daadwerkelijk iets gaande is. Schrik niet, dit was ook nieuw voor mij. Ik strekte mijn hand naar haar uit, maar toen ik mijn ogen opnieuw open deed was ze alweer verdwenen.
Ga met me mee in deze afwachtende houding, als je -net als ik- ook in de impasse zit. Samen kunnen we de verleidingen van de doe modus het hoofd bieden.
Gelukkig ben ik mij hier van bewust en ik kies voor de uitdaging om de onzekerheid en leegheid te accepteren en hiermee het universum de ruimte te geven de verandering vorm te geven. Toen ik hier gisteren met mijn partner over sprak, viel mijn blik steeds op het bovenstaande schilderij, dat bij ons in de kamer hangt. Deze bosrijke grond is humusrijk en als ik het de tijd geef, kan er iets nieuws uit ontstaan.
Dat wat ik tegen mijn cliënten zeg, zal ik nu ook op mijzelf toepassen. Ik doe alleen de noodzakelijke dingen en ik geef me over aan de impasse. Ik maak geen plannen, maar berust. Met Pasen ga ik er een paar dagen alleen op uit. Omdat ik afgelopen nacht een engelachtige figuur naast mijn bed zag staan, weet ik dat er daadwerkelijk iets gaande is. Schrik niet, dit was ook nieuw voor mij. Ik strekte mijn hand naar haar uit, maar toen ik mijn ogen opnieuw open deed was ze alweer verdwenen.
Ga met me mee in deze afwachtende houding, als je -net als ik- ook in de impasse zit. Samen kunnen we de verleidingen van de doe modus het hoofd bieden.
