Project Habitat

(lees eerst de Column van gisteren) Het wordt mooi weer en ik verruil de stoel voor een dagelijkse wandeling in mijn woonomgeving. Vandaag heb ik de wandeling uitgezet. Het is een wandeling van ruim 1 kilometer, waarbij ik enerzijds mooie natuur tegen kom: water, eendjes, vogels, bomen, bloemen etc, maar anderzijds ook: afzichtelijke gebouwen, beton, rotzooi en bouwputten. Om je een indruk te geven heb ik deze polariteiten gefotografeerd.

Bij de landschapsmeditatie in Portugal had ik - i.t.t. tot alle prachtige bloemstukjes van de andere deelnemers- een lelijk afvalflesje meegenomen. Toen ik deze gefrustreerd op tafel smeet zei mijn opleider: “Marleen het is veel moeilijker om van lelijke dingen te houden dan van mooie dingen”.
Door alles wat ik lees, hoor en meemaak - wordt het mij steeds duidelijker- dat het de uitdaging is om van de polariteit te gaan houden. Vanuit dit groeiende bewustzijn, is het Project Habitat geboren. Ik heb me voorgenomen om dagelijks deze korte wandeling te gaan maken. Dit kleine terrein geeft mij de gelegenheid om mij te verdiepen en door het wisselende uitzicht kan ik oefenen om ook van de ‘schaduw’ te gaan houden.

Bij Mindfulness oefeningen, passen we dit toe op ons lichaam. Waarbij de nare gevoelens, de pijn en de negatieve gedachtes tezamen, de schaduw vormen. Nu ga ik dezelfde methodiek toepassen op deze wandeling. Tijdens de wandeling geef ik alles wat ik tegenkom evenveel aandacht en ik ga oefenen met die open, niet oordelende en aandachtige Mind.

Mm… ja, ook met dit project zet ik stappen op onbekend terrein, want - zover ik weet- is niemand mij nog voorgegaan. Het zou een grote steun zijn als er een aantal mensen echt met me mee gingen doen!