Woorden zijn altijd een afgeleidde van de werkelijkheid. Zo gauw we aan een ervaring woorden geven, doen we de ervaring tekort. Er is immers nog zoveel meer in dat Hier en Nu, waarin de ervaring plaats heeft! Maar om toch met een ander te kunnen communiceren, gebruiken we taal en daarmee MOETEN we selecteren en dus reduceren!
Gisteren schreef M –als reactie op de regencolumn- “Je moet de regen worden”
Maar als ik dat nog nooit ervaren heb, kan ik mijn hoofd er over breken. En kom ik er niet achter wat ze daar nou precies mee bedoeld. Onwetend vraag ik me dan af hoe ik dat dan in hemelsnaam zou moeten doen.
Haar woorden “je moet de regen worden”, zijn een zeer slap aftreksel van die ervaring. En toch zijn dit de enige woorden die we er voor kunnen bedenken. Bij deze eenheidservaring horen deze woorden, maar dat zul je pas merken wanneer je de ervaring hebt. Wanneer ik dan aan jou zou vragen ‘breng je gevoel eens onder woorden’ dan zou je even nadenken en tenslotte iets zeggen als… ‘het is heel lastig om hier woorden aan te geven, maar..... het is dan net als of ik de regen zelf ben geworden” Vanuit de ervaring komen we dus wel op dezelfde woorden, metaforen en zinnen.
Stelling: Vanuit een ervaring is het enigszins mogelijk om er universele woorden aan te geven en de ander er iets van kennis/begrip mee over te brengen. Maar andersom, wanneer we vanuit de woorden enig bewustzijn op de ervaring zouden willen krijgen, lukt dit NIET.
Dan rest ons dus niets anders dan met een Open Mind op de “Genade” van die ervaring te wachten.
Het voelde niet alsof ik deze Coluimn zelf schreef, hij vloeide gewoon uit mijn pen.
Gisteren schreef M –als reactie op de regencolumn- “Je moet de regen worden”
Maar als ik dat nog nooit ervaren heb, kan ik mijn hoofd er over breken. En kom ik er niet achter wat ze daar nou precies mee bedoeld. Onwetend vraag ik me dan af hoe ik dat dan in hemelsnaam zou moeten doen.
Haar woorden “je moet de regen worden”, zijn een zeer slap aftreksel van die ervaring. En toch zijn dit de enige woorden die we er voor kunnen bedenken. Bij deze eenheidservaring horen deze woorden, maar dat zul je pas merken wanneer je de ervaring hebt. Wanneer ik dan aan jou zou vragen ‘breng je gevoel eens onder woorden’ dan zou je even nadenken en tenslotte iets zeggen als… ‘het is heel lastig om hier woorden aan te geven, maar..... het is dan net als of ik de regen zelf ben geworden” Vanuit de ervaring komen we dus wel op dezelfde woorden, metaforen en zinnen.
Stelling: Vanuit een ervaring is het enigszins mogelijk om er universele woorden aan te geven en de ander er iets van kennis/begrip mee over te brengen. Maar andersom, wanneer we vanuit de woorden enig bewustzijn op de ervaring zouden willen krijgen, lukt dit NIET.
Dan rest ons dus niets anders dan met een Open Mind op de “Genade” van die ervaring te wachten.
Het voelde niet alsof ik deze Coluimn zelf schreef, hij vloeide gewoon uit mijn pen.
