woensdag 6 mei 2009

Regen


Foto: Hans de Groot Toen ik vanochtend naar buiten keek regende het. Wat is het toch lastig om door de regen heen te kijken en om te zien wat regen werkelijk is. De regen te zien zoals hij is.

Ik zie de regen niet zoals hij is, maar ik projecteer van alles op die regen. De regen maakt koud, hij beslaat mijn bril, hij maakt de weg akelig glad, hij maakt de weg modderig en vies, hij bezorgt mij een naargeestig gevoel, ik krimp in elkaar om mij tegen hem te beschermen, hij maakt het zicht op straat slecht etc. Ik kan deze negatieve projecties ook naar positieve projecties ombuigen. De regen maakt mooie cirkels op het water naast mijn huis, hij tikt tegen het raam, hij zorgt er voor dat de bomen en planten water krijgen, hij spoelt vieze straten schoon, hij hult de wereld even in mysterieuze mistigheid, hij zorgt ervoor dat ik mijn aandacht even naar binnen kan keren etc.

Maar als we al deze projecties er nou afhalen, wat is regen dan? Dan zijn het gewoon waterdruppels die naar beneden komen, die de aarde nat maken. De regenperiode wordt afgewisseld met periodes dat het niet regent. Dan droogt de aarde weer op, omdat de zon haar werk weer doet.

Deze cyclus van nat worden en opdrogen herhaalt zich continue, net als de cyclus van eb en vloed en de cyclus van onze ademhaling.

Mmm….. als we de regen terugbrengen tot wat hij is, is hij onlosmakelijk verbonden met de Zonneschijn.