Augustus 2047
Er hangt een oude bel bij de poort en ik bel aan. Na enige tijd verschijnt er een oude man met een grijze baard en een bos met sleutels. ‘Kom binnen’ zegt hij. Ik loop achter hem aan en bij een grote deur blijft hij staan. ‘Hier kun je ze begroeten’ zegt hij. Hij doet de deur open en roept: "Bezoek..... van beneden'. 'Dank je Petrus' zegt D. en K. vervolgt ‘kom binnen, fijn dat je er bent”. Dan gaat D verder ‘Je hebt ‘t gered' en hij feliciteert me. Dan zeg ik ‘Pfff… het was wel heel heftig hoor’. en hij antwoord: "dat kun je wel stellen, voor ons allemaal" Ik vervolg ‘laten we het glas met elkaar heffen, het is volbracht’. K heft het glas en zegt ‘alleen als ik volgende keer niet weer de boze fee hoef te spelen’. En we drinken er op !
Een dergelijk perspectief koos Harry Mulisch ook bij ‘de ontdekking van de hemel’. Het boek deed - juist vanwege dit uitzonderlijke perspectief-veel stof opwaaien. Velen van jullie zullen dit boek gelezen hebben, het staat in ieder geval in heel veel boekenkasten!
Niet dat ik mij werkelijk hecht aan deze specifieke toedracht, (Bovendien is het slechts vanuit mijn perspectief bekeken) , maar het is buiten de paden, waardoor het weer wegen opent voor nieuw bewustzijn.
