Het kon niet anders lopen dan dat het is gegaan. Gezien zijn bewustzijn, zijn geschiedenis, zijn patronen, zijn opvattingen, zijn karakter, zijn gemoedstoestand van dat moment, was hij niet in staat het anders te doen dan dat hij het deed. En ook ik had met mijn bewustzijn, mijn geschiedenis, mijn patronen, mijn karaktersctructuur en mijn opvattingen, de dingen niet anders kunnen doen dan dat ik het deed.
Spijt en had ik maar of verwijt en had hij maar ... zijn zinloos. De stukken van het schaakspel stonden op die manier op het bord en dit waren de zetten die ontstonden!
Bewustzijn lijkt hier en is altijd de beperkende factor!
Ik ben een weekendje in Utrecht en ik lees A de weblog voor. En ze zegt "is dit iets anders dan accepteer het leven zoals het komt? " ik denk er over na en zeg dan 'Nee... maar ik voeg nog iets toe een soort onvermijdelijkheid... een soort natuurwet! '
