Vanavond naar Noorderzon. Geen afspraak met iemand gemaakt en geen voorstelling gereserveerd. Ik wilde vanavond gewoon gaan rondlopen en kijken wat er op mijn pad kwam. (loop ik of word ik gelopen). Met andere woorden ik wilde ervaren wat er gebeurd als ik 'geen richting bepaal', maar als ik -'word gelopen'- . Eerst ontmoette ik een aantal bekende 'moeders' en trouwe lezers van mijn Column. Het was een prettig samen zijn en een uurtje later vervolde ik mijn onbekende weg toen zij naar een voorstelling gingen. Ergens verderop kocht ik wat eten en ging met een biertje op een trapje zitten. Gewoon willekeurig, zonder planning. Twee vrouwen naast me hadden grote lol samen en ze begonnen wat tegen me aan te praten. .. Tot 12 uur heb ik met ze zitten praten en lachen. Het onverwachte, het ongeplande en de open mind, bracht me onverwachts... een heerlijke avond. ... dankje wel dames!
En ik moest denken aan mijn gedicht van de zwaluwen
Zwaluwen
Een vrolijk schouwspel
bij de waterbak
twee zwaluwen achter elkaar aan
vliegensvlug van hoog naar laag
en af en toe tikt een het water aan
ze komen en ze gaan
Een derde komt
zo uit het niets
dan zijn er vier
en even later vijf
het spel gaat onvermindert door
en met een mooie duikelvlucht
stelt iedereen zich even voor
Dan met een sierlijk mooi draai als groet
vliegt een van hun vandaan
hij vliegt weer ergens anders heen
nu is hij weer alleen
Zo plots als hij gekomen is
zo laten ze hem gaan
Een glimlach om mijn mond
wanneer ik deze luchtigheid aanschouw
het maakt me blij
Dit schouwspel was voor mij
Marleen ©
Toen ik terugfietste kwam ik langs een recalame bord van het nieuwe museum L'hermitage in Amsterdam... en ik besloot om morgen een dagje naar Amsterdam te gaan......
