Gisteravond heb ik weer een van de documentaires van de ‘Masterpieces ‘ bekeken. Deze keer was ‘het laatste avondmaal’ van Leonardo Davinci aan de beurt. Het was weer genieten ! Aan de hand van dat schilderij leidt de documentaire ons de hele geschiedenis door 500 jaar geschiedenis van Milaan ….
En weet je wat nou zo bijzonder is, er is maar een die deze 500 jaar vanuit haar eigen perspectief heeft meegemaakt en dat is de FRESCO zelf! Dat maakt Kunst nou zo bijzonder. Geen mens heeft deze immens lange tijd meegemaakt maar het schilderij overleefde tot nu toe alles. ( hoewel deze Fresco in Milaan momenteel in zeer slechte staat verkeerd).
Toen ik een aantal jaren geleden op het nieuws de vernietiging van prachtige Afghaanse beelden zag. Was ik hevig geschokt en ik kwam er tot mijn schrik achter dat het mij meer raakt wanneer er cultureel erfgoed verloren gaat dan een vliegtuig ramp. En precies dat heeft hiermee te maken. De Kunst en de Cultuur laten zeer belangrijke sporen achter die van belang zijn voor de ontwikkeling van de wereld.
Toen ik na vijftien jaar terug kwam in Edinburgh - de stad waar ik een jaar gestudeerd heb- ging ik er even alleen op uit. In een melancholische stemming, bezocht ik al die oude bekende plekjes. The meadows, Kings theater en ook liep ik even de straat in waar mijn oude huis stond. Uit de deur stapte een meisje van een jaar of 19.
Mijn oude huis
op “ number 59”
het staat er nog
er is niet veel veranderd
Nu ben ik tien jaar ouder
en moeder van twee zonen
er zal nu weer een ander
in mijn studentenkamer wonen
Ik zag haar lopen in de straat
ze deed de sleutel in het slot
stapte in huis
verdween vervolgens vlot
Een ander mens neemt nu
mijn oude plaatsje in
ze lijkt op mij, maar is het niet
ze kent me niet
De tijd tikt door
de bomen en de bergen
de beelden en gebouwen
de vaste dingen blijven
maar ik kom niet meer voor