Toen ik vanochtend in mijn bed lag, zat ik te denken aan de column voor vandaag. Er zijn thema's in mijn hoofd en er zijn vragen in mijn hoofd maar 'het geheel' en de 'antwoorden' zijn er nog niet. Dus wanneer ik met de Column begin, ligt er alleen wat los materiaal, maar het werkstuk is nog niet gemaakt. En het is er ook echt nog niet! En daar bedoel ik mee, de uitkomst zit nog niet in mijn bewustzijn. En toch weet ik elke ochtend weer 'als ik die column ga schrijven dan is hij een half uur later rond '
En nou is de vraag natuurlijk: Waar komt die uitkomst dan vandaan? ..... waar komt dat nieuwe bewustzijn dan vandaan? dat komt uit een bron in het universum, waar ik toegang toe heb ( en jij ook als je op zoek gaat). Op de Universiteiten gebruiken ze slogans als "Wij werken op de grens van het weten' De Universiteit is het instituut in de wereld die er op gericht is om nieuwe kennis (of nieuw bewustzijn) aan de wereld toe te voegen. Maar hoe doen ze dat dan? via proefjes, via wetenschappelijk onderzoek, vragenlijsten, interviews etc. Maar is dat wel echte vernieuwing? 'Echte wetenschappers' oftewel de mensen die werkelijk vernieuwing brengen, kunnen dat alleen wanneer ze ook uit deze zelfde bron putten. Denk aan Einstein en Newton. Willen we werken op de grens van het weten, dan moet de hypothese innovatief zijn. Dan moet de onderzoeker zijn denken stil gezet hebben en in een meditatieve toestand verkeerd hebben. Dan moet de hypothese uit deze bron voort komen.
Meestal gaat het enkel en alleen om variaties op hetzelfde thema! Want vergis je niet, echte verniewing brengt onrust, afwijzing en verkettering met zich mee. Kijk maar in de geschiedenis 'echte vernieuwers in de kunst, de politiek, de wetenschap, de filosofie etc.. hun bijdrage werd pas vaak postuum op waarde geschat".
De wind
(9 maart 2004)
Hee
roep ik
luid
Wie wijst
mij
hier de weg?
Vertwijfelt
kijk ik
om me heen
Ik kijk
in Noord
en Zuidelijke richting
En
als ik
dan niks zie
Dan luister ik vervolgens
naar de
Oost en Westen winden
Die fluisteren
onhoorbaar
zacht
Jouw
gouden Standaard
die is binnen
Jij moet
je eigen pad
gaan vinden
Een pad
met eigen
waarden
En
zelf gevormde
methodiek
Een pad
voor jou
heel specifiek
Gezien vanuit
een andere
optiek
Zet dan je stappen
op een
vreemd terrein
Dan kom je langzaam
in een
andere staat van zijn
(9 maart 2004)
Hee
roep ik
luid
Wie wijst
mij
hier de weg?
Vertwijfelt
kijk ik
om me heen
Ik kijk
in Noord
en Zuidelijke richting
En
als ik
dan niks zie
Dan luister ik vervolgens
naar de
Oost en Westen winden
Die fluisteren
onhoorbaar
zacht
Jouw
gouden Standaard
die is binnen
Jij moet
je eigen pad
gaan vinden
Een pad
met eigen
waarden
En
zelf gevormde
methodiek
Een pad
voor jou
heel specifiek
Gezien vanuit
een andere
optiek
Zet dan je stappen
op een
vreemd terrein
Dan kom je langzaam
in een
andere staat van zijn
Marleen ©