Verantwoordelijkheid nemen; In de opleiding kwam dit als thema altijd terug. Alsof het een van de centrale thema’s is bij de bewustwording van de mens. Neem ik verantwoordelijkheid voor wat er op deze wereld gebeurd of denk ik dat het mij overkomt!
Als wij Goddelijke wezens zijn, dan zijn we verantwoordelijk voor alles wat er gebeurd. Gisteravond luisterde ik naar het boek ‘een ongewoon gesprek met God’ van Neale Donald Walsch. Hij schrijft dat de ziel altijd op zoek is naar de bevrijding en dat er op zielsnivo besluiten worden genomen om uiteindelijk die bevrijding of verlossing te kunnen ervaren. Oordeel daarom niet, want de gebeurtenissen in de wereld –hoe stom, verdrietig en pijnlijk ze soms ook lijken- ze hebben altijd een diepere bedoeling. Een samenloop van omstandigheden bestaat niet, Gods schepping is volmaakt.
Dit waren ook de eerste woorden van mijn opleider in Portugal “het maakt niet uit wie van jullie besloten heeft om weg te gaan, op zielsnivo hebben twee zielen dit besloten’ Je kunt dus net zo goed zeggen ‘Jij hebt besloten om bij hem weg te gaan’. En precies dit is verantwoordelijkheid nemen voor wat er gebeurd.
Het klinkt heel gek maar, wil ik los komen van de slachtoffer rol, dan zal ik verantwoordelijkheid moeten nemen voor dat wat er gebeurd is. Dat is Nu mijn klus!
Edel Maex spreekt in zijn ‘Mindfulness boek’ over acceptatie, maar misschien is dat nog wel veel te zwak. Misschien moeten of zullen we op de weg van bewustwording uiteindelijk de stap van acceptatie naar verantwoordelijkheid wel maken.
Als wij Goddelijke wezens zijn, dan zijn we verantwoordelijk voor alles wat er gebeurd. Gisteravond luisterde ik naar het boek ‘een ongewoon gesprek met God’ van Neale Donald Walsch. Hij schrijft dat de ziel altijd op zoek is naar de bevrijding en dat er op zielsnivo besluiten worden genomen om uiteindelijk die bevrijding of verlossing te kunnen ervaren. Oordeel daarom niet, want de gebeurtenissen in de wereld –hoe stom, verdrietig en pijnlijk ze soms ook lijken- ze hebben altijd een diepere bedoeling. Een samenloop van omstandigheden bestaat niet, Gods schepping is volmaakt.
Dit waren ook de eerste woorden van mijn opleider in Portugal “het maakt niet uit wie van jullie besloten heeft om weg te gaan, op zielsnivo hebben twee zielen dit besloten’ Je kunt dus net zo goed zeggen ‘Jij hebt besloten om bij hem weg te gaan’. En precies dit is verantwoordelijkheid nemen voor wat er gebeurd.
Het klinkt heel gek maar, wil ik los komen van de slachtoffer rol, dan zal ik verantwoordelijkheid moeten nemen voor dat wat er gebeurd is. Dat is Nu mijn klus!
Edel Maex spreekt in zijn ‘Mindfulness boek’ over acceptatie, maar misschien is dat nog wel veel te zwak. Misschien moeten of zullen we op de weg van bewustwording uiteindelijk de stap van acceptatie naar verantwoordelijkheid wel maken.
Stelling: Je kunt pas echt iets loslaten, wanneer je daar de volle verantwoordelijkheid voor hebt genomen.
Loslaten geeft bevrijding en uiteindelijk hebben we als mens alles los te laten. ....je kinderen, je gezondheid, je dierbaren en uiteindelijk je eigen lichaam en leven.
