Trring: Ja hallo met een van de opvarenden.. Je Column moet er op, het is 10 uur geweest en ik kom in protest. Geef me tien minuten dan bel ik je zo terug! ha..ha.. ha... dikke lol natuurlijk.
In Juli verhuis ik naar een nieuw pandje, een straatje bij mijn huidige praktijk vandaan. Oosterweg 44. Ik ben er heel erg blij mee. Terwijl mijn huidige praktijkruimte zich nu in een huisartsenpraktijk bevindt, krijg ik per 1 juli mijn eigen ruimte. Een eigen Centrum voor de Blauwe Uil. Langzaam beginnen mijn wensen zich te vermaterialiseren.
1 mailtje was voldoende om dit te bewerkstelligen. Ik mailde precies op het goede moment naar de corporatie en het pandje was die week net vrij gekomen. Je zou kunnen zeggen mijn aandeel in deze manifestatie gebeurde via een zachte bries en er was geen stevige storm voor nodig. Als je meegaat op de stroom lijkt een ‘zachte bries’ voldoende om in het ‘grotere plan’ in te schikken.
Afgelopen zondag bij het concert van Project 67 trof ik mijn oud- leidinggevende van de GGZ. We spraken over onze (overigens zeer prettige) samenwerking bij de afdeling Preventie. Ze wist hoe zoekend ik destijds was en ik vertelde haar ‘pas nu kan ik ook zeggen dat ik het mooiste werk van de wereld heb’. Wanneer ik terugkijk naar de bergen werk die ik bij Preventie verzet heb, dan denk ik aan STORM. Ik stroomde over van ideeën, ik combineerde theorie en praktijk, ik durfde innovatieve dingen te doen en zette al mijn energie in om de doelstellingen van mijn projecten te behalen. Ik ging uit van maakbaarheid en planning en ik wilde de wereld naar mijn hand zetten. Afstemmen op de omgeving, vertrouwen op anderen of vertrouwen op het Hier en Nu?, daar had ik destijds helemaal geen oog voor.
Planning
1 mailtje was voldoende om dit te bewerkstelligen. Ik mailde precies op het goede moment naar de corporatie en het pandje was die week net vrij gekomen. Je zou kunnen zeggen mijn aandeel in deze manifestatie gebeurde via een zachte bries en er was geen stevige storm voor nodig. Als je meegaat op de stroom lijkt een ‘zachte bries’ voldoende om in het ‘grotere plan’ in te schikken.
Afgelopen zondag bij het concert van Project 67 trof ik mijn oud- leidinggevende van de GGZ. We spraken over onze (overigens zeer prettige) samenwerking bij de afdeling Preventie. Ze wist hoe zoekend ik destijds was en ik vertelde haar ‘pas nu kan ik ook zeggen dat ik het mooiste werk van de wereld heb’. Wanneer ik terugkijk naar de bergen werk die ik bij Preventie verzet heb, dan denk ik aan STORM. Ik stroomde over van ideeën, ik combineerde theorie en praktijk, ik durfde innovatieve dingen te doen en zette al mijn energie in om de doelstellingen van mijn projecten te behalen. Ik ging uit van maakbaarheid en planning en ik wilde de wereld naar mijn hand zetten. Afstemmen op de omgeving, vertrouwen op anderen of vertrouwen op het Hier en Nu?, daar had ik destijds helemaal geen oog voor.
Planning
Ik heb een plan
bedenk een strategie
die stappen ga ik volgen
ik kijk niet wat ik zie
De energie verloopt
van mij naar buiten
regie is in mijn hand
ik ga stug door en ben niet meer te stuiten
En als ik nou eens wacht
en dingen op mij af laat komen?
en direct reageer op dat
wat ik zojuist heb waargenomen
Vertrouwen
en wachten op wat komen gaat
het voelt toch echt veel fijner
vertrouwen op mijn eigen raad
Marleen ©
Maar… niets is verloren, ik heb dit allemaal door moeten maken om nu weer te zijn waar ik ben. Alle stappen die je in je leven hebt gezet, zijn noodzakelijk om te komen waar je nu bent. En ook nu komt er een strofe uit een van mijn gedichtjes naar boven
Elke tel ©
…..
Spijt en had ik maar
bestaan niet meer
Als ik alleen nog maar
naar voren kijk
…..
Orientatie: Hoe doe jij dit? ga je ook uit van maakbaarheid en roei je ook heel hard tegen de stroom in?
En... NU...krijg ik een cadeautje van radio 4, ze draaine het Ave Maria van Caccini .. wat kan het leven toch mooi zijn! Wil je hem ook nog een keer horen? http://www.youtube.com/watch?v=fjZ8fBGtMaI
