Tekening Marleen: 'loslaten' Transpersoonlijke ontwikkeling kent altijd twee kanten. Pijnverwerking en Perspectief. ieder mens heeft gedurende zijn leven een karakterstructuur ontwikkeld. En deze karakterstructuur geeft je gedurende lange tijd het nodige houvast in het leven. (Column 28 juni). Er komt een tijd dat deze krakterstructuur als een beperkende gevangenis gaat aanvoelen en jij je hieruit wilt bevrijden. Om te kunnen groeien hebben we eerst kennis te nemen van onze gevangenis en wanneer we ons stukje bij beetje uit deze gevangenis bevrijden, dan ontstaat het perspectief. De ontmaskering van je gevangenis is pijnlijk! Jouw angsten, blokkades en onzekerheden, moeten eerst in het licht komen te staan (erkennen en bewustworden). Daarna is het van belang te begrijpen dat jij zo bent gevormd omdat het gewoon niet anders kon! (Acceptatie). Het is pijnlijk omdat je je voor deze dingen (overigens onnodig) schaamt. Maar als je ze eenmaal in je bewustzijn hebt en voor jezelf gaat staan ( 'zo doe ik het' en 'zo ben ik'), dan ontstaat er ruimte voor het perspectief.
Als je met Mindfulness bezig bent, lees je in de boeken dat je hebt los te laten. Met deze Column wil ik duidelijk maken dat loslaten pas mogelijk is, nadat je eerst bewust bent geworden van je karakterstructuur (gevangenis/neurose) en nadat je jezelf geaccepteerd hebt. De pijnverwerking is een noodzakelijke stap die voorafgaat aan het perspectief!
Dus lieve mensen: ‘stort je op je ‘schaduw’ kant en zet dit in het licht! ‘ Pas dan komt het echte licht in zicht.
