Spiegels

Foto: http://www.natuurlogboek.web-log.nl/natuurlogboek/2007/08/index.html Nog even denkend en pratend over al die grootste schatten uit de Column van gisteren: de Ark des Verbonds, de Steen der wijzen en de Heilige Graal….

Mmm… als ik hier een sprookje over zou schrijven dan zou de hoofdpersoon op jacht zijn naar de schat en uiteindelijk zou hij er achter komen dat deze onder zijn eigen voeten verborgen ligt. Na allerlei afleidingen en omwegen zou hij dan onder zijn eigen voeten gaan graven. Wanneer deze schatkist boven de grond komt en alle ogen vol verwachting op de kist gericht zouden zijn, dan zou het zegel verbroken worden en dan zit er .. in .. de .. kist… een……SPIEGEL. (looking glass self van Alice in wonderland)

Volgens mij is dat het allergrootste geheim. Alles begint in jou en mij en dit begin, deze kern, spiegelt zich op ontelbare manieren in de buitenwereld. Zo vaak en zo veel en zo divers, dat we de verbinding tussen de onderdelen nauwelijks nog zien. Hierdoor zijn we vooral aan het projecteren op de mensen en dingen om ons heen. We denken dat het iets anders is en we zien niet meer dat het ons eigen spiegelbeeld is. We zijn blind! Dat wat we zien zijn enkel de reflecties van onze eigen kern.

De wereld is in beginsel leeg zeggen de boeddhisten.

Open en dicht (mei 2005)

Vanaf
een hoge berg
kijk ik omlaag

De wereld
is ver weg
geluiden worden vaag

Als ik
daar dromend
voor mij uitstaar

Al staande
op de rand
dan plots
met een gebaar

Rolt daar
de wereld
langzaam uit mijn hand

Hoe verder
mijn hand
opengaat

Hoe meer
de eenheid
mij verlaat

En als ik
bij het einde
ben gekomen

Hoe minder
bos ik zie
door alle bomen

Maar toch ook daar
daar spiegelt zich het leven

steeds weer
weerkaatsend in elkaar

Vanuit
de kleinste deling
volg ik
de weg weer terug

Ik ga
met grote sprongen
want elke spiegel
vormt een brug

Dan schrik ik op
van vogeltjes
die fluiten

Al kijkend
naar mijn hand
zie ik
hem langzaam sluiten

Marleen ©