Toen ik vijf jaar geleden met mijn gezin een jaartje naar Amerika ging, nam ik afscheid van mijn opleider. Ze gaf me een zoen en ze zei: “ik zal je missen”. Ik was zo verbaasd over haar opmerking dat ik zei ” Jij mij missen? Ik zal jou missen !
We zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig. Dit waren in het begin van mijn opleiding nog woorden, maar langzaam maar zeker integreert deze visie in mijn gehele Zijn. Ik begin steeds beter te begrijpen dat wij mensen elkaar nodig hebben voor ons bewustzijn. Het is onmogelijk om dit alleen te doen. Want in essentie zijn we elkaar! We zijn zeer sterk met elkaar verbonden. En juist door die ander kan je groeien en die verbondenheid voelen.
In het begin van mijn bewustwordingsproces tien jaar geleden, voelde ik mij een Deskundige. Ik had veel gestudeerd en ik dacht dat ik de ander kon vertellen wat hij moest doen. Ik creëerde afstand tussen mij en de ander; ik zette me boven de een en onder de ander. Jaren heb ik nodig gehad voordat ik diep van binnen wist dat dit niet klopte. Nu staat er op mijn Home Page : ‘Wijsheid zit in je zelf” dat betekent dat ik de cliënt ‘slechts’ kan helpen om zijn eigen wijsheid te vinden.
Tegenwoordig kan ik steeds meer voelen dat elke cliënt mij ook bewustzijn brengt. Ik ben er voor de cliënt, maar de cliënt is er ook voor mij. Door hem of haar kan ik weer groeien en dat nieuwe bewustzijn vervolgens weer inzetten bij de volgende cliënt. Zo is het hele leven een leerproces. En dat doen we met elkaar. Van ieder mens kan je wat leren en dat staat geheel los van de opleiding die de ander genoten heeft. De andere mens geeft mij bewustzijn, juist omdat ik door zijn spiegelfunctie iets over mij zelf kan leren.
Maar hier heb ik als 'transpersoonlijk begeleider' geen patent op hoor, dit geldt voor alle relaties die je aangaat: ’voor een docent met zijn leerlingen, voor een manager met zijn werknemers, voor collega’s onderling, voor buren, voor ouders met kinderen etc.’
Orientatie: Hoe zie jij dat?
In het begin van mijn bewustwordingsproces tien jaar geleden, voelde ik mij een Deskundige. Ik had veel gestudeerd en ik dacht dat ik de ander kon vertellen wat hij moest doen. Ik creëerde afstand tussen mij en de ander; ik zette me boven de een en onder de ander. Jaren heb ik nodig gehad voordat ik diep van binnen wist dat dit niet klopte. Nu staat er op mijn Home Page : ‘Wijsheid zit in je zelf” dat betekent dat ik de cliënt ‘slechts’ kan helpen om zijn eigen wijsheid te vinden.
Tegenwoordig kan ik steeds meer voelen dat elke cliënt mij ook bewustzijn brengt. Ik ben er voor de cliënt, maar de cliënt is er ook voor mij. Door hem of haar kan ik weer groeien en dat nieuwe bewustzijn vervolgens weer inzetten bij de volgende cliënt. Zo is het hele leven een leerproces. En dat doen we met elkaar. Van ieder mens kan je wat leren en dat staat geheel los van de opleiding die de ander genoten heeft. De andere mens geeft mij bewustzijn, juist omdat ik door zijn spiegelfunctie iets over mij zelf kan leren.
Maar hier heb ik als 'transpersoonlijk begeleider' geen patent op hoor, dit geldt voor alle relaties die je aangaat: ’voor een docent met zijn leerlingen, voor een manager met zijn werknemers, voor collega’s onderling, voor buren, voor ouders met kinderen etc.’
Orientatie: Hoe zie jij dat?
