Foto: Grigory Sokolov; ‘De beste pianist van dit moment’ en ‘….zijn magische spel mag van een Goddelijke orde worden genoemd’ schreef de recensent van de Oosterpoort. Ik heb nog nooit van deze man gehoord en toen ik naar de foto keek, drong de gedachte zich aan mij op dat deze man -op deze foto- niet in de gangbare bewustzijnstoestand aanwezig is. Deze man zweeft hier ergens tussen hemel en aarde. En ik moest denken aan mijn zangles van afgelopen vrijdag.
Voor het eerst in mijn leven improviseerde ik met E op de piano. Zij speelde akkoorden op de piano en ik sloot hier met mijn stem op aan. Het was een bijzondere ervaring, omdat ik al jaren met de sluimerende vraag rondloop hoe je in vredesnaam met een ander kunt improviseren. Hoe kun je samen harmonieuze klanken ten gehore brengen zonder dat je blad muziek hebt om dit te sturen? Beidde doe je wat en zonder te spreken maak je samen wat moois! Onbegrijpelijk.
En toch kon het! We maakten muziek, we kwamen af en toe spontaan weer bij elkaar (zelfde toon) en daarna gingen we weer uit elkaar. Het was een samenspel dat mijn denken en mijn controle oversteeg…..het was soms even alsof ik het niet meer deed. Alsof er naast ik en jij,ook een losse zelfstandige entiteit van WIJ bestond. WIJ als iets dat op zichzelf staat… WIJ maakte de muziek. En deze WIJ oversteeg ons beidde en van daaruit begreep deze WIJ ons allebei.
Voor het eerst in mijn leven improviseerde ik met E op de piano. Zij speelde akkoorden op de piano en ik sloot hier met mijn stem op aan. Het was een bijzondere ervaring, omdat ik al jaren met de sluimerende vraag rondloop hoe je in vredesnaam met een ander kunt improviseren. Hoe kun je samen harmonieuze klanken ten gehore brengen zonder dat je blad muziek hebt om dit te sturen? Beidde doe je wat en zonder te spreken maak je samen wat moois! Onbegrijpelijk.
En toch kon het! We maakten muziek, we kwamen af en toe spontaan weer bij elkaar (zelfde toon) en daarna gingen we weer uit elkaar. Het was een samenspel dat mijn denken en mijn controle oversteeg…..het was soms even alsof ik het niet meer deed. Alsof er naast ik en jij,ook een losse zelfstandige entiteit van WIJ bestond. WIJ als iets dat op zichzelf staat… WIJ maakte de muziek. En deze WIJ oversteeg ons beidde en van daaruit begreep deze WIJ ons allebei.
Dit fenomeen is wel bekend en ik zal drie spiegels noemen: 1) ) De term Holisme: “Het geheel is meer dan de som der delen” is op deze WIJ gebaseerd. 2) De systeemtherapie gaat uit van WIJ en ontkent eigenlijk het individu. 3) En de woorden van mijn opleider weerklinken in mijn oren “ Onderbewusten communiceren met elkaar’
Stelling: Muziek is een manier om over de grenzen van IK en JIJ heen te gaan en te voelen dat er iets overstijgends is als WIJ .
Wil je deze Sokolov even in actie zien? klik dan aan: http://www.youtube.com/watch?v=7IDXU8Rw2hU
....deze Column nog op de valreep en hier moeten jullie het even mee doen. Mijn tijd wordt deze dagen in beslag genomen door de sportdagen van de kids! Vandaag de hele ochtend bal werpen.... erg leuk met die 'schatjes' en 'haantjes'.... en morgenochtend weer zoiets..
