Ai ai ai … dit wordt een moeilijk Column en ik vraag sceptische lezers om een Open Mind ! Dat betekent dat ik je vraag om de Column te lezen en het weer los te laten als het nu niet aansluit bij jouw proces. Oordeel niet… oordelen sluit de weg naar bewustzijn af!Afgelopen zaterdag was er een open dag bij ‘De Poort’ in Groningen. Ik moest er een heerlijke schaatsmiddag voor laten schieten, maar dit was ook zeker de moeite waard. Ik zat naast C. en we raakten in gesprek over: ‘Het Tibetaanse boek van leven en sterven’ ( Een interessant, maar zeer ontoegankelijk boek voor beginners in de wereld van Zen.) In dit boek wordt ondermeer beschreven hoe Boeddhisten aankijken tegen de eerste zeven dagen na de dood. Pin me er niet op vast maar als ik het mij goed herinner, noemen ze dit 'het Bardo'. Tijdens ‘Het Bardo’ verlaat de ziel het lichaam en is er een mogelijkheid om aan het Samsara (het menselijk lijden) te ontsnappen. Juist in deze periode is het van belang om er bij te blijven! Wend je hoofd niet af van het ‘overweldigende licht’, vlucht niet, maar blijf aanwezig zodat je de goede keus kunt maken.
Stel dat er waarheid in deze theorie schuilt, hoe zouden we ons dan op dat cruciale moment kunnen voorbereiden? Door er bij te blijven en de werkelijkheid onder ogen te zien en niet te vluchten. De werkelijkheid kan pijnlijk zijn; denk aan lichamelijke pijn maar ook psychische pijn zoals eenzaamheid, schuldgevoel, schaamte, maar ook angst. Het is moeilijk om hier bij te blijven en vaak is vluchten de makkelijkste weg. Vluchten doen we allemaal en het kent uiteenlopende verschijningsvormen zoals verslavingsgedrag, overmatig slapen, maar blijven doorrennen, of in het denken te schieten.
Binnen Mindfulness leren we ook om 'er bij te blijven'. Edel Maex spreekt over de gulden middenweg door enerzijds niet weg te rennen en enderzijds de pijn ook niet helemaal te worden. De boeddhisten hebben ‘nagedacht’ over de periode na de dood en als je er het fijne van wilt weten lees dan het boek. Ik begrijp het wel, we willen liever niet over de dood nadenken, omdat dit angst veroorzaakt. Eigenlijk is dit ook een vorm van vluchten er niet over nadenken en net doen alsof het er niet is, terwijl het de enige zekerheid is die we hebben!
Experiment: Ín plaats van 'ontkennen', zou je de dood ook eens kunnen gaan onderzoeken. Door er eens bij stil te staan, er wat over te lezen, er met anderen over te praten, eens te voelen wat deze gedachtes bij je oproepen, er wat over te tekenen etc. Een paar jaar geleden heb ik bij Irene Bakker, mijn zenlerares (http://www.zenspirit.nl/) de cursus 'omgaan met leven en sterven' gevolgd . Dat was erg bijzonder! en ik put nog steeds uit deze ervaring. Ga het aan!
