De woorden van de lezingen van de retraite van afgelopen week zijn aan het bezinken en vanochtend kwamen de woorden van ‘Musho Sensei’s’ naar boven. Iedereen heeft zijn eigen perspectief op de werkelijkheid en al die perspectieven samen vormen de werkelijkheid. Dus elk deelperspectief is waar en zolang je vanuit een ik boodschap met anderen communiceert is er weinig kans op onenigheid. ‘Ik vind dit mooi” of ‘ik heb daar last van’. Zo gauw je overstapt op wij of jij, dan kom je op glad ijs terecht, want iedereen is immers uniek en heeft net even een ander perspectief op de wereld. Ik zal dit ook in mijn Columns proberen te doen. Ik schrijf 'proberen', want het is veel spannender om IK te gebruiken. Enerzijds zit er schaduw op het woordje ik, want het wordt geassocieerd met egoisme. Anderzijds neem IK met het woordje IK, de volle verantwoordelijkheid voor mijn woorden. (Het is natuurlijk niet voor niks dat voetballers altijd de vorm ‘je’ gebruiken. ) Misschien wordt alles wel veel transparanter als IK alleeen maar vanuit IK communiceer. Misschien draait mijn hele leven wel om IK. En wannneer IK de volle verantwoordelijkheid neem voor IK, dan pas ontstaat er ruimte voor de ander.
Oriëntatie: Onderzoek eens bij jezelf welke woorden jij gebruikt? ( het draait enkel om bewust worden en veroordeel jezelf niet!)
