Het gedachtegoed van Zen wordt dus vooral overgedragen door verhalen en raadsels gerelateerd aan meesters en data.
Dit is totaal verschillend aan de huidige manier van leren waar we theorieën uit boeken leren. Neem bijvoorbeeld een boek over sociologie of psychologie, waarin je pagina’s lange droge teksten leest over hoe mensen in mekaar zitten en als je geluk hebt zit er soms een voorbeeld bij. Ook in het Westen kennen we van oudsher de overdracht van wijsheid via verhalen. Denk bijvoorbeeld aan de bijbel of de sprookjes en legenden. Net als in de Koans dragen sprookjes en bijbelteksten ook diepe wijsheden in zich. Door met deze verhalen grondig aan het werk te gaan komt er een diep inzicht in de werkelijkheid naar boven.Waarom hebben we deze effectieve methodiek eigenlijk los gelaten? En zijn we overgestapt naar ‘lange, droge en ingewikkelde’ uiteenzettingen van wetenschappers. Misschien kun je wel zeggen met de Verlichting hebben we de overstap gemaakt van kwaliteit naar kwantiteit en we zien door de bomen het bos niet meer. De essentie is door het overstelpende aanbod onzichtbaar geworden. Genpo gaf gisteren aan dat hij drie jaar had gestudeerd op 1 Koan. Zou het niet heerlijk zijn als we alle overbodige informatie in de prullenbak kunnen gooien en ons alleen met de essentie bezig kunnen houden?
Ik blijf in mijn Columns terugkomen op het inzoemen op details. Alleen via verdieping krijg je toegang tot de wijsheid. Enne…. mijn verhaaltjes heten Columns. Elke dag verdiep ik mij in een thema, die voor mij de draad vormt waaraan ik omhoog kan klimmen.