Het proces van verbinden

Vandaag hielp ik S. met zijn boekbespreking. 'Het gevaarlijke venster' en 'Het Koude huis'. Twee verhalen van Tonke Dracht. En als ik zo naar het verhaal luister en de samenvatting voor hem intyp, dan hoor ik allerlei parallellen. Het zijn stuk voor stuk variaties op verhalen en thema’s uit de Griekse oudheid, Koning Arthur, Shakespear, Sprookjes, de Bijbel etc. We putten steeds maar weer uit dezelfde bron en geven er steeds een andere draai aan. Het zijn slechts variaties op een aantal thema’s.

Als je naar de kern toe gaat, dan komt het steeds op hetzelfde neer. Altijd gebruik ik de metafoor van de boom. Wanneer we ons verliezen in de blaadjes, dan lijkt alles verschillend van elkaar. Dit noem ik de fase van verblinding, we zien door de bomen het bos niet meer.
Dan dalen we af naar de grote takken en uiteindelijk komen we uit bij de stam en zien we dat alles voortgekomen is uiteen. Tijdens mijn eerste landschapsweek in Portugal zag ik het ineens: ‘ik keek naar de grijze wolken en een tel later zag ik een grijze auto’. Het drong tot mij door dat alle kleuren ontstaan uit de basiskleuren geel, rood en groen, aangevuld met zwart en wit. Met dit beeld ging ik in een klap van de blaadjes naar de stam. Dit is een proces van Verbinden.

een strofe uit he gedicht dat uit dit plostelinge inzicht voortkwm

'er is niet meer dan dat er is

maar wat er is is mooi '

Een fijne dag gewenst lieve lezers en geniet van het mooie weer vandaag