woensdag 27 januari 2010

Prikkende doornstruiken

We liepen door ... het struikgwas werd dichter en het werd steeds moeilijker om het pad te volgen. De doornen prikten in in onze benen. Het was pijnlijk, ik keek om en vroeg: 'zullen we omdraaien'. 'Nee' antwoordde hij, en hij ging verder. Uiteindelijk viel het mee en na een tijdje werd het struikgewas wat opener en liet de zon zich weer langzaam zien. Na een kwartier stonden we weer in het volle zonlicht en keken om ons heen.. Ik hield stil, hoor jij het ook vroeg ik aan hem?





beethoven missa Solemnis Agnus dei