vrijdag 30 januari 2009

Ver weg !!!

Ja … en even later komt hij toch. Inspiratie komt altijd als ik mijn hoofd even leeg maak.

'Waar heb jij je retraite ervaring opgedaan?' Vroeg ze. Ik moest even nadenken en toen antwoorde ik. Ik ben een aantal keer in Portugal geweest voor een landschapsmeditatie, ook in Amerika heb ik een aantal zen retraites meegedaan en nu hier op Ameland. En jullie? Ik ben een aantal keren in India geweest en ik wil dolgraag nog een keer naar Tibet antwoorde de ander.

En opeens drong de absurditeit van dit gesprek tot mij door. Als ik hier op de stoel ga zitten en mijn ogen sluit, kan ik precies hetzelfde beleven als waar dan ook ter wereld. De buitenwereld is een projectie van de binnenwereld. Alles begint van binnen uit.!

Het is veel dichterbij

Het is in jou en mij

Wat zei Jezus ook alweer? Ik ben de weg de waarheid en het leven

Een inspirerende omgeving maakt het gemakkelijker, maar noodzakelijk is het niet!

Klik een Column


Na bijna 100 Columns heb ik vandaag geen inspiratie. Het is mooi weer en tot 15.00 uur ben ik vrij. Eigenlijk liggen er allemaal huishoudelijke klusjes, maar het is mooi weer en ik ga naar buiten om te kijken wat de middag mij brengt.
Als je toch wat input wilt hebben vandaag, kijk dan beneden in de rechterkolom en KLIK dan blind uit een van de 100 Columns.
Dat is precies de Column die jij nodig hebt vandaag!
Morgen is er vast weer nieuwe input voor een nieuwe Column!

donderdag 29 januari 2009

Twijfels


Tekening: http://www.lowiekes.nl/pagina16.html In deze Column wil ik een lans breken voor de twijfels die velen van ons tegenkomen in hun ‘werk’ of juist in het ‘niet-werken’. Ik vind dit wel spannend om op te schrijven, maar door zelf openhartig te zijn, baan ik wellicht de weg voor anderen. Eerlijk ergens voor uitkomen, geeft altijd bevrijding !

Mensen die met spiritualiteit bezig zijn weten- diep van binnen- dat ze met een bepaalde bedoeling op deze wereld zijn gekomen. Nadat iemand is ontwaakt en zich hier bewust van is geworden, dient de volgende vraag zich onherroepelijk aan: ‘wat heb ik hier te doen en hoe kan ik er nou achter komen wat dat is? Ik weet dat veel mensen met deze vraag worstelen.

Als ik het op mijzelf betrek, dan vraag ik mij ook van alles af :
1) “Is Mindfulness mijn ding ? …. Ik geniet er heel erg van, maar…… het kost veel tijd en energie om groepen samen te stellen.
2) Ben ik eigenlijk wel een schrijver?.... de Column schrijven voelt voor mij als het hoogtepunt van mijn dag, maar…. heel nauwkeurig met taal ben ik niet.
3) Is individuele begeleiding echt mijn ding?...... ik geniet van de individuele gesprekken, maar…… het kost veel inspanning om een praktijk op te bouwen.
4) Ben ik misschien in de wieg gelegd om kunstenaar te worden?... Ik hou van dichten, tekenen, muziek maken en zingen, maar……. een uitblinker ben ik niet.

Toen ik afgelopen week met mijn ‘twin sister’ belde en ik mijn twijfels aan haar uitte, antwoordde ze ‘natuurlijk zit je op je pad, het gaat niet om het behalen van een doelstelling ( opzetten van een praktijk, het opzetten van groepen of het maken van een kunstwerk), het enige wat je te doen heb is bewustwording!

Dus alles wat ik tegen kom bij de dingen die ik doe: twijfel, onzekerheid, boosheid, moedeloosheid, vreugde, blijheid en inzichten etc.. dat is mijn pad. Mijn Pad, is dus niet iets concreets! Alles wat mij bewustzijn geeft is mijn pad. Dank je M. je hebt gelijk! Het is een wonderlijke manier van redeneren, en eigenlijk wordt elk doel in mijn leven een middel om bewust te worden. Mijn leven staat enkel en alleen in het teken van bewustwording! Door bewust te worden van mijn twijfel, zit ik dus op mijn pad!


Vraag: Hoe zie jij dat?

woensdag 28 januari 2009

Dualisme overstijgen


Deze Column schrijf ik voor de spirituele zoeker. Vandaag belde C. en door met haar te praten en hardop te denken, kon ik eindelijk helder krijgen wat voor mij het belangrijkste was op Ameland.

Inleiding: Velen van ons hebben het wel eens mogen ervaren, een moment dat je kon voelen dat alles goed was en dat je je met alles en iedereen sterk verbonden voelt. Dit duurt vaak een seconde en dan is het weer weg. En vanaf dat moment weet je met een stellige zekerheid, dat er meer is! Deze ervaring markeert vaak het moment dat we naar spiritualiteit op zoek gaan.
Deze ervaring is het moment dat ik de dualistische wereld (goed en fout) loslaat en even met het non-dualisme (alles is een) kennis mag maken. Deze ervaring is zo bijzonder en zo krachtig dat ik daar meer van wil ervaren. Vervolgens ga ik op zoek naar allerlei zaken die hier mee te maken hebben en er gaat een wereld voor mij open. Ik begin bijvoorbeeld met mediteren, ik ga Yoga doen, ik bezoek iemand die Reikie doet, ik ga Mandala’s tekenen etc. Gedurende dit proces krijg ik steeds meer bewustzijn en ik begin beter te begrijpen hoe de wereld werkelijk in elkaar steekt.
En dan de valkuil... wat we als spirituele zoekers ook vaak doen is de dualistische wereld in de schaduw zetten. We keren ons af van bijvoorbeeld competitie, agressie, ongeduld, macht etc. Dat wil zeggen we gaan dingen afkeuren en beschouwen dat als ‘niet meer van ons”. ( Binnen Big Mind heet dit dis-owned) En precies dit fenomeen zorgt ervoor dat we nieuwe schaduw ontwikkelen en ons opnieuw ketenen en dus weer minder vrij worden.

Bij Big Mind heb ik heel goed begrepen dat het uiteindelijk de kunst is om de plaats van de overstijgende stem in te nemen. De Apex. Vanuit de Apex, ben je in staat afwisselend in het dualisme en het non dualisme te verblijven. Je voelt geen voorkeur voor het een of het ander, en je bent vrij om te kiezen.

Ieder mens zit in een andere fase en Ameland gaf mij persoonlijk de richting om mij nu specifiek te gaan richten op die onderdelen uit de dualistische wereld die ik in de schaduw heb gezet. Deze onderdelen te leren kennen, bestaansrecht te geven, te accepteren en sterker nog te omarmen. Pas als ik echt kan voelen dat Goed en fout echt niet bestaat (zie ook de Column Emptiness van gisteren), dan ben ik vrij!

dinsdag 27 januari 2009

Maak er een ervaring van !

tekening: Marleen 2009 ©. Maak er een ervaring van... echoooot het in mijn hoofd. Ik hoor het mijn opleiders zeggen. Hoe vaak leef ik niet op de automatische piloot en zit ik met al mijn aandacht in mijn hoofd. Ik zie niet dat mijn college zich verdrietig voelt..., pas als ik voor de weg opbreking sta, zie ik dat ik er niet door kan...., het is me ontgaan dat er kinderen buiten spelen...., ik hoor de vogels niet. Al mijn aandacht zit in mijn hoofd, zogenaamd bij iets dat belangrijk is. Iets wat er Nu niet is en iets wat alleen maar bestaansrecht krijgt in mijn hood, omdat ik er over nadenk.
Door mijn bewustzijn in te zetten, kan ik van iedere gebeurtenuissen een ervaring maken. Als ik zometeen naar huis fiets, kan ik het voorjaar ruiken, de kou voelen, op de straat kan ik de schaduwen van de zon zien en ik kan de vogels horen. Gewoon door te ademen en aanwezig te zijn.
De vogels horen …, de vogels zijn mijn wachters bij de poort van het Hier en Nu. Als ik de vogels hoor, dan ben ik aanwezig. Ik begin steeds meer van de vogels te houden en het liefst zou ik hun taal spreken. Ik moet denken aan mijn vader, hij heeft ook iets met vogels. In bijna elk schilderij komen ze voor.

Emptiness

N.a.v. de retraite op Ameland : Een Zenmeester zei eens tegen Genpo Roshi: Genpo, zorg ervoor dat jij je in deze wereld aan geen enkele theorie, overtuiging of opvatting hecht’.
Hij vertelde dit, toen een Vegetariër hem met ongeloof vroeg "is het echt waar dat jij wel eens vlees eet". Zelfs Vegetarisch eten -een unaniem understatement onder boeddhisten- blijkt slechts een overtuiging te zijn. Zelfs van deze overtuiging kan een ware boeddhist zich weer bevrijden.
Het antwoord was uitgebreid en inspirerend en ik wil dit niet uit zijn context halen. Het gaat mij in deze Column alleen om de uiteindelijke leegheid van alles.

Uiteindelijk is alles leeg. De dualistische wereld bestaat uit een leeg vel papier en met de eerste pennenstreek begint de subjectiviteit. Elke theorie die ik aanhang, elke overtuiging die ik heb is uiteindelijk nergens op gebaseerd. En toch heeft de dualistische mens vastigheid nodig op aarde. In de kloosters wordt deze vastigheid gevormd door een strak dag ritme, gewoontes en overtuiging. In een land geeft de Grondwet vastigheid en bij een studentenvereniging heb je de statuten die bepalen wat goed en fout is.

Het is allemaal nodig, om via deze regels uiteindelijk te kunnen ontdekken dat we als mensen helemaal vrij zijn. Alles is in beginsel leeg!

Foto: DJ.
Dat open gat daar achter die zon... daar achter is het leeg.

zondag 25 januari 2009

Perspectief wisseling door identificatie

N.a.v. de retraite op Ameland
foto:http://www.westfriesgenootschap.nl/ De Zen meester Genpo Roshi sprak over een perspectief wisseling. Als je van perspectief kunt veranderen, kun je ervaren dat je veel meer bent dan je denkt. Ieder mens, maar ook ieder dier en zelfs ieder ding in deze wereld is een manifestatie van het 'alles omvattende'. Wanneer ik mij identificeren met een ander mens, een ander dier of een ding, dan valt de subject-object relatie weg en ben ik een met dat andere.

Het hele Big Mind proces gaat natuurlijk ook om 'identificeren met'. Je identificeert je met een stem, waardoor je zijn of haar standpunt begrijpt en daarmee deze stem bestaansrecht geeft.
Er zijn veel verschillende meditatietechnieken en Genpo Roshi reikte ons de volgende aan. Wanneer je gaat zitten mediteren, richt je dan op de ademhaling en word de ademhaling. Dit vraagt tijd en oefening, maar zo gauw je de ademhaling wordt, verdwijnt de object-subject relatie en verruimt je bewustzijn. Edel Maex, de auteur van Mindfulness -overigens ook een leerling van Genpo- hanteert een andere methode. Hij zegt “word de toeschouwer van de ademhaling’.Dit is ook een goede methode, er zijn veel wegen naar Rome!

Verder redenerend op deze identificatie theorie deed ik vandaag een experiment. Bij het afhalen van de was ging ik mij identificeren met de kledingstukken. Ik wisselde van perspectief en ging mij voorstellen wat ik nou wilde als ik dat T’shirt was. Dan wilde ik graag netjes opgevouwen worden en bij de anderen in de kast liggen. Als washandje wilde ik bij de anderen in het mandje liggen en de ene sok wilde graag in die andere sok gevouwen worden. Het opruimen van de schone was, bracht nu een nieuwe ervaring met zich mee.

Lieve lezers ik sta nog gewoon met beide voeten op de grond hoor, maar als ik wat nieuws wil beleven, dan moet ik buiten de lijntjes gaan. Nieuw bewustzijn vind ik alleen maar buiten mijn 'Comfort Zone'. Ga met me mee en probeer het ook eens uit, samen komen we verder.

zaterdag 24 januari 2009

Afstemmen op het universum

Wanneer ik afstem op het universum, staan alle stoplichten op groen als ik er aan kom. Ik zal woorden proberen te geven aan deze ervaring:

Vandaag was ik even de stad in om wat boodschapjes te doen en altijd beland ik dan ook in de klerenwinkels. Ik vind van mijzelf dat ik hier enigszins obsessief mee omga. Ik heb dan in mijn hoofd dat ik bijvoorbeeld een blauwe broek wil hebben en met een zoekende geest loop ik dan winkel in winkel uit om deze te vinden. Natuurlijk vind ik die broek niet en wordt het een obsessieve zoektocht die meer dan eens in een miskoop resulteert.

Voor mij kunnen kleren obsessief gedrag veroorzaken, maar er zijn legio andere vormen, zoals roken, make up, boeken, dates, drank, games, etc. De ene obsessie is niet beter of slechter dan de ander. Als je iets aan deze Column wilt hebben, probeer dan voor je verder leest, eerst jouw obsessie vast te stellen.

Vanmiddag in de stad probeerde ik een andere houding uit. In plaats van de zoekende houding, liep ik deze keer vanuit: ‘eens kijken wat het universum voor mij in petto heeft’ de winkel in. Niet zoeken wat ik wil, maar kijken wat er is. Bij de eerste houding is het EGO die heel hard zoekt naar wat hij wil en de tweede houding wordt gekenmerkt door 'afwachten wat er voor mij is'.

En waarachtig, vanuit deze houding staan de stoplichten op groen. Mijn planning loopt gesmeerd, ik vind het grijze vest (grondig afgeprijsd), waar ik al tijden actief naar op zoek ben. Ik ben op de goede plek in de stad wanneer ik vanuit het thuisfront gebeld word om nog iets mee te nemen. En op de terugweg naar huis kom ik precies langs die winkels waar ik nog wat moet kopen.
Experiment: probeer het ook eens uit.
Door een obsessie onder de loep te leggen wordt mijn gedrag uitvergroot. Toch staat deze houding niet op zichzelf, maar geeft het 'mijn houding ten opzichte van het leven' weer.
Vraag: Adem ik of word ik geademd

Films Perls


Mijn collega Transpersoonlijk Therapeut Carolien Riemersma wil binnenkort een dag organiseren waarin diverse Films van Fritz Perls worden vertoond.
Fritz Perls is de man van de gestallttherapie. Wanneer ze tien mensen bij elkaar heeft, kost deze dag 50 euro per persoon. De films laten workshops zien waarin Perls met mensen aan het werk is. Ik heb deze films vorig jaar ook gezien en het is zeer de moeite waard! Vooral de manier waarop Fritz met Dromen werkt is erg inspirerend. De datum staat nog niet vast, maar als je interesse hebt, mail dan naar hengelsman@zonnet.nl. De films worden gedraaid bij Recresco in Drenthe. http://www.recresco.nl/.

vrijdag 23 januari 2009

Ik boodschap


De woorden van de lezingen van de retraite van afgelopen week zijn aan het bezinken en vanochtend kwamen de woorden van ‘Musho Sensei’s’ naar boven. Iedereen heeft zijn eigen perspectief op de werkelijkheid en al die perspectieven samen vormen de werkelijkheid. Dus elk deelperspectief is waar en zolang je vanuit een ik boodschap met anderen communiceert is er weinig kans op onenigheid. ‘Ik vind dit mooi” of ‘ik heb daar last van’. Zo gauw je overstapt op wij of jij, dan kom je op glad ijs terecht, want iedereen is immers uniek en heeft net even een ander perspectief op de wereld. Ik zal dit ook in mijn Columns proberen te doen. Ik schrijf 'proberen', want het is veel spannender om IK te gebruiken. Enerzijds zit er schaduw op het woordje ik, want het wordt geassocieerd met egoisme. Anderzijds neem IK met het woordje IK, de volle verantwoordelijkheid voor mijn woorden. (Het is natuurlijk niet voor niks dat voetballers altijd de vorm ‘je’ gebruiken. ) Misschien wordt alles wel veel transparanter als IK alleeen maar vanuit IK communiceer. Misschien draait mijn hele leven wel om IK. En wannneer IK de volle verantwoordelijkheid neem voor IK, dan pas ontstaat er ruimte voor de ander.
Oriëntatie: Onderzoek eens bij jezelf welke woorden jij gebruikt? ( het draait enkel om bewust worden en veroordeel jezelf niet!)

donderdag 22 januari 2009

Richting geven

O. werd vandaag wakker met overstromende levensvreugde. Hij riep: 'Mam ik ben zo blij' en hij holde door de kamer en wist niet wat hij met zijn blijdschap moest. Het sloeg over op ons allemaal! Als er iemand vrolijk, blij en liefdevol is dan heeft dat blijkbaar effect op alle mensen om hem heen. Met onze daden en presentaties hebben we – zonder dat we het vaak in de gaten hebben- veel invloed op de mensen om ons heen. We zetten de toon, geven richting en we inspireren.

Zo ook de muziek juf van de GSV. Ze is de afgelopen weken in alle klassen bezig geweest met het muziek stuk Peer Gynt van Edvard Grieg. Bij het stuk 'ïn the hall of the mountain king' (2,29 minuut) http://nl.youtube.com/watch?v=fzyi3C4gNnE leerden de kinderen de tekst :

‘Kijk Peer Gynt slaat op de vlucht
Vliegensvlug op de vlucht.
Kijk Peer Gynt slaat op de vlucht
Hij rent echt als een speer

En met de opzwepende muziek zingen ze deze tekst steeds sneller mee. S. had zoveel lol gehad in deze muziekles dat hij speciaal bij Opa de CD had geleend. Gistermiddag heeft O dit stuk wel 10 keer achter elkaar opgezet en is er lekker op gaan dansen en springen. En toen het vanochtend weer mijn beurt was om alle buurkinderen naar school te brengen moest de CD mee in de auto. Iedereen kende de tekst en we hebben heerlijk gezongen met elkaar. En dit allemaal dankzij het enthousiaste initiatief van Juf Nanda. (Dank je wel Juf!) Maar er is ook iemand of iets geweest die dit muziekstuk weer aan Juf heeft aangereikt en uiteindelijk heeft Edvard Grieg het stuk moeten componeren en daar zijn ws. ook weer heel veel dingen aan vooraf gegaan. Als we zo terugredeneren dan wordt het duidelijk dat alles met elkaar verbonden is. Dat betekent dat elke stap die ik zet en alles wat ik doe direct invloed heeft op de toekomst voor mij en anderen.

Stelling: Zet je talent in, want met mijn enthousiaste durf en daden kan ik inspirerend zijn voor anderen en draag ik bij aan gebeurtenissen in de toekomst.

Stelling: Iets simpels als een glimlach, een complimentje geven, een praatje maken of een grapje maken kan al zoveel betekenen voor mijn omgeving en uiteindelijk van grote invloed zijn.

woensdag 21 januari 2009

Autonome processen

N.a.v. de retraite op Ameland. foto: http://www.molblog.nl/onderzoek/6411
Ik ben weer thuis en nu heb ik de tijd nodig om al mijn ervaringen te laten bezinken. Maar wat is nou bezinken? Als ik mij dit zo afvraag, dan voel ik dat dit proces zich momenteel in mijn hoofd en lichaam afspeelt. Belangrijk daarbij is dat ik hier niets voor hoef te doen Het is een autonoom proces. Ik ben zo geneigd om te denken dat ik zelf inspanning moet leveren voor alles wat ik wil bereiken. Een autonoom proces is een nieuwe ervaring. Ik (het zelf) hoef dus niks te doen om het te laten geschieden. De wereld ontvouwt zichzelf.
Mijn hele verblijf op Ameland was een en al vloeiend. Je zou kunnen zeggen, ‘alle stoplichten stonden steeds op groen als ik er aan kwam’. Alles liep geolied, de opvang van de kids was zo geregeld, de reis met bus, trein en boot liep helemaal gesmeerd, het huisje was perfect, ik was steeds overal precies op tijd etc. Het leek wel alsof ik mij had afgestemd op het universum. Ik deed de dingen, niet vanuit planning of controle maar vanuit iets als vertrouwen.

Ik begin het volgende te zien: als ik mij op de kracht van vertrouwen door het leven begeef ( keus) dan stem ik af en kost het leven me weinig inspanning. Wanneer ik mijn leven vanuit Ego wil plannen, kost dit stress en inspanning. De mens heeft de keus om planning en controle los te laten en te kiezen voor vertrouwen en overgave.

Stelling: De wereld ontvouwt zich volgens haar eigen plan en mijn idee dat ik dit zou kunnen beïnvloeden is slechts een illusie. Mijn vrij wil kan echter wel kiezen voor vertrouwen en overgave.

BIG MIND YOU TUBE

http://nl.youtube.com/watch?v=zT9y1YEUjy0

dinsdag 20 januari 2009

Disowned damaged self


Deze laatste Ameland Column schrijf ik voor de lezers die ervaring hebben met Transpersoonlijke Therapie’. In de workshop Big Mind gaan we naar de verschillende stemmen toe die in ons hoofd zitten. Stemmen waar we ons meestal niet van bewust zijn en die tezamen ‘het Zelf’ vormen. Het gaat als volgt: Genpo vraagt of hij mag spreken met bv. de stem van angst of de stem van competitie. Werkelijk alle aspecten van het leven kunnen een stem vormen. Dan vraagt hij aan de zaal:‘met wie spreek ik ?’ en dan zegt de zaal in koor: ‘je spreekt met de stem van … .’ en dan gaat hij vragen stellen aan deze stem. De eerste vraag is altijd: ‘wat is je taak’ en de stem van angst zegt dan ‘het is mijn taak om angst te creëren’ en de tweede vraag die Genpo dan stelt is: ‘wat kun je betekenen voor ‘het Zelf? ’ en dan zegt de stem bijvoorbeeld ‘ik wil het Zelf beschermen voor gevaarlijke dingen’. De hele zaal is dan die stem en met behulp van microfoons krijgen zoveel mogelijk stemmen de gelegenheid om zichzelf te laten horen. (kijk maar eens op You Tube bij Big Mind/ of lees zijn boek ).
Gisteren kwamen we bij de stem van het ‘beschadigde zelf’. De meeste mensen hadden deze stem in de kelder van hun lichaam zitten. En er waren ook veel mensen die niet met deze stem in contact konden komen. Als je geen contact met de stem kunt krijgen, dan zit hij in de schaduw en ontkennen we hem. Ikzelf kon de stem wel laten spreken maar ze woont wel in de kelder. Ik liet deze stem spreken en zij vertelde aan mij (aan het Zelf) dat ze zich eenzaam voelde in de kelder, dat ze ook graag gezien wilde worden en dat ze graag daglicht wilde. Ik voelde echt medelijden met deze stem en ik moest denken aan dat kleine meisje van een jaar of zeven die zo spontaan en vol enthousiasme haar dingen deed. Dan plotseling uit het niets hoorde ze de dwingende resolute stem van haar moeder: ‘dat moet je echt niet doen, dat is niet goed’ En dan schaamde ze zich verschrikkelijk en was de volgende keer op haar hoede en zo verloor ze haar spontaniteit en enthousiasme (by the way ik maak dezelfde fout naar mijn kinderen) In deze Big Mind sessie heb ik naar haar geluisterd en haar bestaansrecht gegeven.
Vanmiddag in de Zendo kreeg ik mijn uitdaging voorgeschoteld. Een jongen die vaak in het klooster van Salt Lake City kwam stelde voor om de meditatie kussens te gaan gooien om op die manier sneller klaar t zijn. Ik aarzelde omdat ik dacht dat dit vast niet mocht hier. Maar hij zei ‘dat deden we in Salt lake ook altijd’. Het leek me eg leuk en ik stemde in. We waren lekker lol aan het maken en toen zei Tenkei Roshi… that is realy not done! Because the cushion is the buddha and it needs respect…..
Zie je de overeenkomst? Het was net als de stem van mijn moeder… Zo’n voorval zou mij in het verleden minstens een dag schaamtegevoel hebben gegeven. Maar nu was het anders: ik schrok er niet van, ik kon direct bedenken dat het slechts een overtuiging was van hem en ik voelde dat ik niks verkeerds had gedaan. Toen ik later naar buiten liep overviel mij grote blijdschap dit voelde als vrijheid. Ik heb weer een stukje vrijheid teruggekregen.
Oriëntatie: kun jij contact krijgen met de stem van ‘het damaged self?’
Nou ik denk dat mijn ‘damaged self’ vandaag een top dag heeft, omdat zij via een Column het daglicht mag zien. Dit was de laatste vanuit Ameland. Vanavond nog het afsluitende feest en morgen ga ik weer naar mijn drie schatjes toe! It was great !

maandag 19 januari 2009

Erwtensoep


foto: de pap van vanmorgen. Ik ben de groep even ontsnapt en zit hier nu heerlijk in het strandpaviljoen een kopje koffie te drinken en ik heb net een gewoon oerhollands kopje erwtensoep besteld. Het eten is zeer verantwoord hier bij de retraite; s’ochtends eten we pap met allerlei vreemde ingrediënten er in en s’middags krijgen we zilvervliesrijst met diverse groentes. Ze gooien werkelijk alles door elkaar heen .. verrassend en best lekker, maar ook wel een beetje vreemd.
Ik verheug me op een gewoon kopje erwtensoep. Mmm… de ober geeft mij een lepel en een vork er bij, zou dat een vergissing zijn denk ik nog hoopvol. En dan komt er een bord met een broodje erwtensoep…. Een beetje teleurgesteld, denk ik 'wie bedenkt dit nou? .… oh ja.. dit zouden de monniken nou ook kunnen bedenken.
Anyway.. Gisteravond was er een boeddhistische ceremonie. In deze ceremonie werden drie mensen ingewijd zodat ze zichzelf boeddhist konden noemen. Twee andere mensen kregen de status van dharmaholder, zodat ze de leer van Boeddha kunnen verspreiden. Ik heb een kijkje mogen nemen in een eeuwenoude traditie die sinds voor kort alleen in de kloosters plaats vond. Prachtig hoor en bijzonder om mee te mogen maken.
Vandaag is mijn kamergenoot Sahaja weer naar Zwitserland vertrokken. Nu ik eindelijk haar naam kan uitspreken is ze weg en weet je, ik mis haar nu al een beetje want we hadden zulke leuke gesprekken. Ook ben ik al een beetje gehecht geraakt aan de mensen met wie we de hele dag door de Zendo opnieuw inrichten. Acht dagen achter elkaar met dezelfde groep, hetzelfde ritme, dezelfde activiteiten en iedereen weet wt hij moet doen. Een soort cadans, op een of andere manier werkt het louterend.

zondag 18 januari 2009

Story's

Foto: Genpo Roshi. In zijn boek schrijft deze Westerse Zenmeester dat hij de kloostermuren wil afbreken en zich voortaan op de hele wereld wil richten. Genpo kleed zich als een westerling en het valt mij opdat hij meditatie presenteert als een alledaagse oefening. Daarmee haalt hij de mystiek er van af en maakt hij het voor eenieder toegankelijk. (let op, niet van de verlichting, want dat blijft een groot mysterie). Via meditatie en Big Mind, kun je in het ‘niet –dualistische’ perspectief komen. Ik heb hier inmiddels twaalf Zen lezingen bijgewoond en het valt me op dat de lezingen altijd dezelfde ingrediënten bevat. De rode draad wordt gevormd door: Koans , Storys , Ancestors/lineage en Data. Een Koan zou je kunnen zien als een raadsel. Een Zen-student krijgt van zijn leraar een Koan met de opdracht deze op te lossen. De oplossing vind je niet door er over na te denken, maar door meditatie komt het antwoord als het ware naar je toe. Storys zijn anekdotes over verschillende zenmeesters uit de geschiedenis. En deze anekdotes geven ons een verassend inzicht in de werkelijkheid. In de praatjes worden de oude meesters (Roshi’s) uit hun traditie steeds bij naam en toenaam genoemd en hun woorden en uitspraken worden letterlijk geciteerd, waarbij het jaar en de datum nauwkeurig wordt genoemd.

Het gedachtegoed van Zen wordt dus vooral overgedragen door verhalen en raadsels gerelateerd aan meesters en data.

Dit is totaal verschillend aan de huidige manier van leren waar we theorieën uit boeken leren. Neem bijvoorbeeld een boek over sociologie of psychologie, waarin je pagina’s lange droge teksten leest over hoe mensen in mekaar zitten en als je geluk hebt zit er soms een voorbeeld bij. Ook in het Westen kennen we van oudsher de overdracht van wijsheid via verhalen. Denk bijvoorbeeld aan de bijbel of de sprookjes en legenden. Net als in de Koans dragen sprookjes en bijbelteksten ook diepe wijsheden in zich. Door met deze verhalen grondig aan het werk te gaan komt er een diep inzicht in de werkelijkheid naar boven.
Waarom hebben we deze effectieve methodiek eigenlijk los gelaten? En zijn we overgestapt naar ‘lange, droge en ingewikkelde’ uiteenzettingen van wetenschappers. Misschien kun je wel zeggen met de Verlichting hebben we de overstap gemaakt van kwaliteit naar kwantiteit en we zien door de bomen het bos niet meer. De essentie is door het overstelpende aanbod onzichtbaar geworden. Genpo gaf gisteren aan dat hij drie jaar had gestudeerd op 1 Koan. Zou het niet heerlijk zijn als we alle overbodige informatie in de prullenbak kunnen gooien en ons alleen met de essentie bezig kunnen houden?
Ik blijf in mijn Columns terugkomen op het inzoemen op details. Alleen via verdieping krijg je toegang tot de wijsheid. Enne…. mijn verhaaltjes heten Columns. Elke dag verdiep ik mij in een thema, die voor mij de draad vormt waaraan ik omhoog kan klimmen.

zaterdag 17 januari 2009

Contact maken vanuit een open mind

De foto is van het altaar waar twee keer per dag een Service (ceremonie) wordt gehouden. Maar de Column gaat over Big Mind.

Genpo Roshi is heel open naar alle vragen. Hij zit in het Hier en Nu en kijkt de zaal in vanuit de Big Mind zou je kunnen zeggen. Elke vraag die er gesteld wordt, neemt hij serieus en het valt me op dat hij geen tijd neemt om na te denken. Het antwoord komt direct en dit betekent dat hij er niets voor zet. Geen ego, geen vooropgezet plan, alleen maar openheid.
Ja nu wordt het ingewikkeld hoor, maar de manier waarop hij met de vragen uit de zaal omgaat is een spiegelbeeld van de manier waarop hij met de stemmen in zijn eigen hoofd omgaat. Of is het andersom. Je zou dit transpersoonlijk of misschien wel transparant kunnen noemen. Een en al openheid waar de tegenwoordigheid doorheen stroomt.

De talk van gisteravond was van 'mugaku Sensei's' en hij had gekozen voor het thema ‘Intimacy’. Na lang denken begreep ik dat wij binnen de transpersoonlijke therapie hiervoor de termen ‘contact maken’ en ‘begrijpen’ gebruiken. Wanneer je echt contact wil maken met iemand dan is het van belang dit met een ‘Open Mind’ te doen. Dat betekent zonder verwachting, zonder (verborgen) agenda of intentie. Eigenlijk zou je kunnen zeggen, meditatie is niets anders dan te oefenen in deze open staat.

Om de Big Mind en de Zen een beetje te kunnen plaatsen, zet ik het af tegen mijn eigen achtergrond. De transpersoonlijke therapie bestaat uit twee aspecten, namelijk pijnverwerking en perspectief ervaren. De pijn verwerking heeft maken met alle pijnlijkheden en beperkingen die we in ons leven hebben opgelopen en dat zich vooral in de Geest afspeelt. Het perspectief is de openheid, echtheid en grenzeloosheid die je kunt ervaren wanneer je in een open staat verkeert. Genpo Roshi heeft ingezien dat deze pijnverwerking binnen Zen een verwaarloost stuk is en via de Big Mind methodiek heeft hij dit binnen Zen geïntegreerd. En hieruit is een prachtige methodiek voortgekomen.

Deze retraite sluit erg mooi aan bij mijn achtergrond en ik krijg weer veel nieuwe handvaten om (eerst zelf te ervaren) en vervolgens in mijn werk in te zetten.

vrijdag 16 januari 2009

Autonoom

Gisteren een fantastische lezing van Tenkei Roshi gehoord. Ik ‘ken’ Tenkei Roshi vanuit Zenriver, het Zen klooster in Uithuizen. Ook hij is een leerling van Genpo Roshi.
Thema’s komen voort uit het Hier en Nu (ik schreef er al eerder over) en in deze retraite lijkt het thema: ‘Leraar en Student’ zich te manifesteren. Ten eerste: ‘Hoe verhouden de leraar en de student zich tot elkaar’ en ten tweede ‘de factor tijd die een belangrijke rol speelt in het proces van rijping, waarin een student zich tot leraar ontwikkeld’.
Een groot aantal leerlingen van Genpo is hier aanwezig en zij houden om de beurt een lezing. Gisteren was Tenkei Roshi aan de beurt. Hij vertelde dat hij een groot aantal jaren bij Genpo Roshi heeft gestudeerd, maar dat er een moment kwam om afscheid te nemen en zelf verder te gaan. Hij legde uit dat de leraar er gedurende de opleiding voor zorgt dat de student oude patronen en opvattingen loslaat en er een verrijkt en reëler wereldbeeld voor in de plaats zet. Maar er komt een tijd dat de leerling ook deze leraar (inclusief zijn wereldbeeld) weer heeft los te laten en dan vervolgens zijn eigen theorie of lering van binnen uit vorm kan gaan geven.

Een prachtig thema voor mij, omdat ook ik vorige maand mijn opleiders – na tien jaar - vaarwel heb gezegd. Ik heb ze bedankt voor alles wat ik van ze heb geleerd (en dat is een heleboel) en ik heb hen verteld dat het nu tijd was om zelf verder te gaan. Zonder dat ik mij hier destijds bewust van was, heb ik hier al in 2004 een gedicht over geschreven. Dit gedicht heb ik bij de uitreiking van het getuigschrift voorgedragen.

Ik heb dit gedicht niet bij me en ken het niet uit mijn hoofd, maar ik wil jullie de strekking wel geven:

En toen ik was verdwaald nam jij mij bij de hand …..
Maar bij de rand van het donkere bos liet jij mijn beide handen los
Je zei: ‘Nu moet jij alleen verder gaan, ik zal als voorbeeld niet meer naast je staan’…
Jij keerde om en weldra was het stil….
Ik was alleen en samen met mijn moed en groot vertrouwen … ijs
Kan ik de toegang vinden tot het paradijs

Deze lezing heeft mij bevestigd in de stappen die ik de afgelopen weken heb gezet. Bijeenkomsten als deze hoeven dus niet altijd iets nieuws te brengen. Iedereen pikt zijn eigen ding er uit. Ze kunnen dus ook een bevestigende functie hebben. Er is nog veel meer stof voor een Column maar deze kwam als eerste op.

Zometeen weer zazen (meditatie), vanmiddag Big mind en vanavond weer een nieuwe talk! Wat ben ik toch gezegend dat ik hier midden in de winter gewoon mag zijn. Een fijne dag allemaal

donderdag 15 januari 2009

Big Mind


BIG MIND op you tube: http://nl.youtube.com/watch?v=zT9y1YEUjy0 Nu even tijd om te schrijven. Genpo Roshi is bekend vanwege zijn ‘Big Mind’ methodiek. Deze methodiek zou je kunnen zien als een integratie tussen het Boedhisme uit het Oosten en de psychotherapie uit het Westen. Voor zijn werkwijze heeft hij o.a. geput uit de ‘Voice Dialoque’ techniek van de Gestallttherapie. Het voert te ver om hier uitgebreid op in te gaan, maar het is zeer de moeite waard. De ‘therapeut’ zorgt ervoor dat je contact kan maken met allerlei onderdelen van ‘jezelf’, die in de vorm van stemmen in je hoofd aanwezig zijn. Bijvoorbeeld de stem van angst, de stem van arrogantie of de ondermijnende stem. Met al deze stemmen kun je contact maken en onderzoeken hoe de onderlinge verhoudingen van deze stemmen zijn in jouw ‘huis’. Uiteindelijk is het van belang om vrede te hebben in je huis en elke stem bestaansrecht te geven. Dit is de psycholgische kant, maar er zijn ook stemmen die ‘uit’ het Boedhisme komen. Bijvoorbeeld de stem van ‘Denken’ en de stem van ‘Niet Denken’ en door je steeds met een andere stem te identificeren, ga je langzaam begrijpen dat je al die stemmen tezamen bent. Door deze techniek kan je een glimp van eenheidsbewustzijn ervaren.
Elke middag hebben we een workshop Big Mind en ik kan me er nu alweer op verheugen. De insteek van verbinding die Genpo Roshi in zijn werkwijze laat zien, dat zie je ook terug bij het gemêleerde gezelschap dat aan deze retraite meedoet. Eenieder is bezig met een vorm van meditatie, maar elke werkwijze is verschillend. Vanmiddag zaten we er wat over te praten in ons huisje. Alle vormen kwamen voorbij Vhipassana meditatie, Tibetaanse meditatie, Zen meditatie, Mindfulness, Landschapsmeditatie etc.

Al deze tradities zijn op een of ander manier bezig om de Geest van de mens te ontrafelen, zodat we als mens uit de ilussie kunnen stappen en een vorm van eenheidsbewustzijn kunnen ervaren. Met andere woorden de werkelijkheid kunnen aanschouwen. Nu ik er zo over nadenk verbaasd jhet me dat het Christendom geen techniek heeft ontwikkeld om de Geest te leren kennen. Bidden is het enige wat ik ken uit het christendom. Ziet het Christendom ons denken wellicht als waarheid?

woensdag 14 januari 2009

De eerste dag

In Leeuwarden zag ik al veel mensen met zware koffers, wachten op de bus naar Holwerd. Friesland lag gisteren in zeer zware mist en ik moest onwillekeurig denken aan het boek ‘The mist of Avalon’ Met de boot vertrokken we naar Avalon en de Vrouwe van het meer kwam ons halen!

Er zijn meer dan 300 deelnemers aan deze ‘gathering’ en de gasten komen van over de hele wereld. Gisteravond was de openingsceremonie en Genpho Roshi ( de grote leider) heeft ons laten kennismaken met zijn Successors. Ik begrijp nu dat dit zijn leerlingen zijn aan wie hij de transmissie heeft overgedragen. Hij heeft veel data genoemd en veel moeilijke namen van allemaal Jpanse ancestors uit hun traditie. En bij al deze mensen gaf hij leuke anekdotes. Heel bijzonder om dit allemaal mee te maken. ... Echt even in een andere wereld!
We zijn allemaal prima gehuisvest en ik zit met 6 leuke dames in een bungalow, ze komen uit Belgie, Denemarken, Zwitserland en Nederland. Het gaat heel gemoedelijk en iedereen gaat zijn gang. Ook heeft iedereen een taak gekregen en ik zit in de groep die verantwoordelijk is voor het organiseren van de Zendoruimte. De Zendo is de zaal waar we mediteren en waar de workshops gegeven worden.
Vanochtend ben ik samen met 300 andere mensen om 5 uur opgestaan en hebben we twee uur gemediteerd in de Zendo. Geheel en al vanuit een Japanse Zen traditie met een uitgebreide ceremonie. Prachtig om mee te maken al die rituelen: buigen, kaarsen, wierook, klankschalen, chanten et. Het koste me vanmorgen wel grote moeite om mijn ogen open te houden, alle pijntjes kwamen voorbij en regelmatig werd ik mij er van bewust dat ik weer in mijn denken schoot. In zo’n grote groep met een groot aantal leraren met veel bewustzijn, gaat het wel veel makkelijker, dan in je eentje thuis.
Deze Column geeft jullie eerst een beetje beeld van de gehele entourage en morgen word ik wat inhoudelijker. Dan zal ik wat schrijven over de speciale techniek die Genpho Roshi heeft ontwikkeld. Dez techniek heet Big Mind en vanmiddag hebben we de eerste workshop Big Mind gehad. Erg interessant. Nu weer voortmaken, want om half 8 is er weer een talk van een van de teachers.

dinsdag 13 januari 2009

Volg mijn weblog 'during retreat' op Ameland

Mijn koffer is gepakt en over een uurtje pak ik de trein naar Leeuwarden. Daar staat de ‘BIG MIND’ bus klaar om de deelnemers naar Holwerd te vervoeren. Ik ben heel benieuwd wat me daar de komende tien dagen te wachten staat. De website van Big Mind geeft ons een daily schedule:


Approx. Daily Schedule.
5:30 Wake up, Coffee and Tea
6:00 Zazen
8:00 Service
8:30 Breakfast
9:15 Samu / work period
10:30 - 11:00 Exercise
11:00 Coffee and Tea
11:30 Zazen
12:40 Service
13:00 Lunch
15:00 Coffee & Tea
15:30 Big Mind
18:00 Supper
19:30 Evening programme
21:15 Tea

.... dat vroege opstaan, daar zie ik enorm tegen op! maar ja.. als ik wat nieuws wil beleven...

maandag 12 januari 2009

Nieuwe Moedergroep start weer!


Mijn collega's Yvonne Hofman en Simone Bouwstra -beidde transpersoonlijk therapeut- vroegen mij de Nieuwe Moeder groep onder de aandacht te brengen.

Ben je moeder en heb je interesse om op positieve manier in je moederrol te groeien, kijk dan op http://www.ikbenmoeder.nl/

De informatieavond IK BEN MOEDER groep vindt plaats op 19 januari om 20.00 uur aan de Stationsstraat 14 in Groningen.Vanaf 19.45 uur staat de koffie/thee klaar. (groep start 26 jan.)

zaterdag 10 januari 2009

Er bij blijven !

Ai ai ai … dit wordt een moeilijk Column en ik vraag sceptische lezers om een Open Mind ! Dat betekent dat ik je vraag om de Column te lezen en het weer los te laten als het nu niet aansluit bij jouw proces. Oordeel niet… oordelen sluit de weg naar bewustzijn af!

Afgelopen zaterdag was er een open dag bij ‘De Poort’ in Groningen. Ik moest er een heerlijke schaatsmiddag voor laten schieten, maar dit was ook zeker de moeite waard. Ik zat naast C. en we raakten in gesprek over: ‘Het Tibetaanse boek van leven en sterven’ ( Een interessant, maar zeer ontoegankelijk boek voor beginners in de wereld van Zen.) In dit boek wordt ondermeer beschreven hoe Boeddhisten aankijken tegen de eerste zeven dagen na de dood. Pin me er niet op vast maar als ik het mij goed herinner, noemen ze dit 'het Bardo'. Tijdens ‘Het Bardo’ verlaat de ziel het lichaam en is er een mogelijkheid om aan het Samsara (het menselijk lijden) te ontsnappen. Juist in deze periode is het van belang om er bij te blijven! Wend je hoofd niet af van het ‘overweldigende licht’, vlucht niet, maar blijf aanwezig zodat je de goede keus kunt maken.

Stel dat er waarheid in deze theorie schuilt, hoe zouden we ons dan op dat cruciale moment kunnen voorbereiden? Door er bij te blijven en de werkelijkheid onder ogen te zien en niet te vluchten. De werkelijkheid kan pijnlijk zijn; denk aan lichamelijke pijn maar ook psychische pijn zoals eenzaamheid, schuldgevoel, schaamte, maar ook angst. Het is moeilijk om hier bij te blijven en vaak is vluchten de makkelijkste weg. Vluchten doen we allemaal en het kent uiteenlopende verschijningsvormen zoals verslavingsgedrag, overmatig slapen, maar blijven doorrennen, of in het denken te schieten.

Binnen Mindfulness leren we ook om 'er bij te blijven'. Edel Maex spreekt over de gulden middenweg door enerzijds niet weg te rennen en enderzijds de pijn ook niet helemaal te worden. De boeddhisten hebben ‘nagedacht’ over de periode na de dood en als je er het fijne van wilt weten lees dan het boek. Ik begrijp het wel, we willen liever niet over de dood nadenken, omdat dit angst veroorzaakt. Eigenlijk is dit ook een vorm van vluchten er niet over nadenken en net doen alsof het er niet is, terwijl het de enige zekerheid is die we hebben!

Experiment: Ín plaats van 'ontkennen', zou je de dood ook eens kunnen gaan onderzoeken. Door er eens bij stil te staan, er wat over te lezen, er met anderen over te praten, eens te voelen wat deze gedachtes bij je oproepen, er wat over te tekenen etc. Een paar jaar geleden heb ik bij Irene Bakker, mijn zenlerares (http://www.zenspirit.nl/) de cursus 'omgaan met leven en sterven' gevolgd . Dat was erg bijzonder! en ik put nog steeds uit deze ervaring. Ga het aan!

vrijdag 9 januari 2009

Bewust worden van jouw talent

Ben ik wel bezig met mijn talent? Dit is een goede vraag die je jezelf af en toe kunt stellen. Ben ik datgene aan het doen wat ik echt leuk vind, wat me goed af gaat en waar ik met plezier in kan groeien? Of doe ik dit werk of deze sport omdat ik denk dat dit bij mij past of dat ik denk dat dit goed voor me is. En deze ideeën kunnen hardnekkig en onbewust zijn.
Wanneer het woord talent valt, moet ik altijd denken aan het verhaal uit de bijbel over talenten. De meeste lezers zullen dit verhaal wel kennen. ‘Drie mannen krijgen respectievelijk 1, 2 en 5 talenten (lees euro’s) en over een jaar wordt gekeken wat ze er mee gedaan hebben. De een gaat er mee aan het werk en verdubbeld het bedrag en de tweede stopt het in de grond en haalt het er na een jaar weer onveranderd uit! Mijn aandacht gaat uit naar deze laatste man.
Ik heb niet veel bijbelkennis hoor, maar dit verhaal is bij mij blijven hangen. Als ik dingen ga doen die niet aansluiten op mijn talent, dan stop ik mijn talent in de grond. Ik gebruik mijn energie dan voor activiteiten die eigenlijk niet bij me passen. Ik vergooi mijn talent!

Ieder mens heeft zijn talent en het goede nieuws is.... Als je met jouw talent bezig ben dan werkt alles mee en kun je tot grote hoogte komen. Maar helaas zijn onze talenten vaak verborgen onder dikke mist. In ieders persoonlijke geschiedenis zijn zoveel dingen gebeurd die je op een dwaalspoor hebben gezet. Neem bijvoorbeeld: de wensen van je ouders die ze op jou projecteerden, de ondermijnende opmerkingen van onderwijzers, onjuiste besluiten die jij hebt genomen op basis van slechte voorbeelden of overgedragen opvattingen over wat jij zou moeten doen.

Je kunt je talent terugvinden door bewust te worden van dit -vaak nog onbewuste- proces van jouw persoonlijke geschiedenis.

Experiment: ga eens vrijuit brainstormen over datgene waar jij enthousiast en vrolijk van wordt? Daarbij is het belangrijk dat alles kan en dat er geen beperkingen zijn.
Experiment: laat vervolgens de gedachte eens toe dat je alleen nog maar bezig mag zijn met jouw talent en dat je alle andere ballast weg mag gooien. En word je dan bewust van de blijdschap die je bij deze gedachte voelt opkomen.

Omdat werkelijk alles jouw talent kan zijn, vond ik het moeilijk om hier een geschikte afbeelding bij te vinden! Dit prikkelbolletje staat symbool voor deze oneindigheid aan mogelijkheden.

donderdag 8 januari 2009

Waar komt 'het' vandaan ?

Gistermiddag zat ik de wasmachine uit te pakken en ik voelde een soort verveling opkomen. Misschien herken je dat wel ( tenzij je natuurlijk alleen maar hard met de ratrace aan het mee hollen bent). Je bent iets aan het doen , wat je liever niet doet, maar je weet ook niet zo goed wat je wel wilt doen. Een gevoel van geen zin….

En ik werd me bewust van het volgende: Mijn geest had besloten om na het uitpakken van de wasmachine naar boven te gaan om de mail te checken, met de hoop dat daar enige input voor vanmiddag uit voort zou komen. Ik zat dus helemaal in de doe-modus gevangen en zocht de input buiten mijzelf. Nu ik het opschrijf, komt het weer boven, dit gevoel van stuurloosheid en verveling en geen zin en vervolgens de blik op buiten te richten.

Een interessante bewustwording, want dat roept de vraag op: 'waar is het begin eigenlijk, binnen of buiten? Wanneer je nog weinig verbinding ziet, dan lijkt het wel of de dingen om je heen van buiten komen. Het lijkt allemaal toeval wat er gebeurd en je hebt het idee dat die gebeurtenissen niets met jou te maken hebben. Met andere woorden je bent een slachtoffer van je omgeving! En vanuit die gedachte is het ook legitiem om te gaan zitten wachten op iets. Of met andere woorden je geluk van anderen te willen krijgen.

Maar klopt dit perspectief wel? Ik denk het niet, want alles wat er buiten mij gebeurd is een projectie van mijn binnenwereld. Ik geef de buitenwereld vorm en daarom kan er niks zomaar van buiten komen. Ik ben het Centrum van mijn wereld en ik creëer mijn wereld. En hier kun je het beste alle verantwoordelijkheid voor nemen!

Nou laat dit maar even op je inwerken, want dit perspectief heeft grote consequenties voor hoe je naar je omgeving kijkt.
(uiteindelijk zijn binnen en buiten fictieve grenzen, maar zolang we dat nog niet ten volle beseffen, gaan we uit van een binnenwereld en een buitenwereld)

woensdag 7 januari 2009

Uit de lucht geplukt

De titel van vandaag is de titel van mijn eerste gedichtenboekje!. Elke dag gaat de Column door me heen, zoals ook vandaag. Ik heb nog niks, geen onderwerp! En precies dit thema vormt het onderwerp van vandaag.

Ik kan natuurlijk putten uit een van de thema’s van afgelopen week. Die gedachte wordt direct geblokkeerd vanwege mijn opkomende weerstand om naar die oude koeien te gaan. Ook voel ik dat de kracht daar alweer vanaf is. Nee, deze thema’s zijn alweer bewerkt, doordat ik er al over nagedacht heb en al met vrienden over gesproken heb. Dus ook mijn Column wil ik vanuit het “Hier en Nu” schrijven. Ik wil de Columns uit de lucht plukken. Rudolf Steiner heeft ooit geschreven dat er in de 21e eeuw meer bewustzijn zou vrijkomen en dat zelfs het Godsbeeld aan verandering onderhevig is. Dat was voor mij een enorme eye opener.
Dus… met de tijd (= de ontwikkeling van onze wereld) verandert het bewustzijn en verandert ons Godsbeeld. En juist deze continue ontwikkeling van de wereld, verklaart dat ‘oude’ thema’s geen kracht meer bezitten. In vergelijk met vorige week, draagt deze week alweer nieuw bewustzijn in zich!

Deze Column is dus de wijsheid die dit moment mij brengt!
Laat dit eens op je inwerken en voel eens de opluchting bij het besef dat alles wat nu belangrijk is, gewoon in de lucht hangt! En dat we het er alleen maar uit hoeven te plukken.
-misschien kunnen alle papperassen en archieven wel gewoon de prullenbak in !

Experiment: Als er zich zo direct -thuis of op je werk- een probleem of vraagstuk aandient, kijk dan eens of je de oplossing niet gewoon uit de lucht kunt plukken!
en nu moet ik heel snel naar mijn praktijk voor een sprookjes-sessie! Ik heb er zin in en maar weer kijken welke wijsheid we uit de lucht kunnen plukken. Een fijne dag lieve mensen!

dinsdag 6 januari 2009

Geen wolkje aan de lucht


Ik ga nog even door op het “Hier en Nu”
Ik kijk uit het raam en zie een strak blauwe lucht, maar als ik nog beter kijk dan zie ik toch ook wat witte sluiter wolken door die blauwe lucht heen gaan. De natuur draagt een heleboel wijsheid in zich. De strakblauwe lucht, de rimpelloze zee en het kristalheldere water, het staat allemaal symbool voor een mens die zich helemaal in het 'Hier en Nu' bevindt. Heel af en toe kun je dit ervaren, maar meestal zorgt een zuchtje wind toch voor een rimpeling in het water. Een flard van een gedachte kun je zien als de eerste steen die weer in het water wordt gegooid en als je niet Tegenwoordig bent, dan duurt het niet lang of er waait weer een flinke storm op het water.

Wil je iemand helpen die in de problemen zit, dan is het van belang om 'Tegenwoordig' te zijn. Want alleen dan kan ik uit de illusie van het denken stappen en mij verplaatsen naar de werkelijkheid van het 'Hier en Nu'.
Experiment: wanneer er vandaag iemand je hulp inroept bij een probleem, probeer dan eens contact te maken vanuit de Tegenwoordigheid. Breng je aandacht naar je ademhaling zodat je helemaal aanwezig bent en luister naar haar of zijn verhaal.


maandag 5 januari 2009

Verhef een middel tot doel

Ja Marleen je hebt het wel steeds over het ‘Hier en Nu’, maar hoe doe ik dat nou concreet? Het is zo verleidelijk om alles op de automatische piloot te doen en ondertussen in mijn denken te gaan zitten.

Laat ik maar een voorbeeld nemen uit het Nu. Ik zit nu achter mijn bureau deze Column te schrijven en ik heb zin in een kopje koffie. Daarbij heb ik het kopje koffie tot doel verklaard en alle handelingen die er voor nodig zijn tot middel.

Onbewust patroon:
Middel:
opstaan, naar de koelkast lopen, melk kloppen, koffiepad er in doen, water er in doen, kopje pakken, melk opschenken, koffie inschenken.
Doel: Kopje koffie klaar !

Eckhart Tolle zegt ‘breng ‘Tegenwoordigheid’ in alle activiteiten die je doet”

Met andere woorden breng bewustzijn in de dingen die je doet. Laat ik eens beginnen met mijn eerste middel tot doel te verheffen:
Opstaan uit de stoel: ik breng al mijn aandacht naar het doel: opstaan uit de stoel.
Eerst rol ik de stoel naar achteren, dan buig ik mijn lichaam naar voren, dan leg ik mijn handen op de tafel, dan breng ik kracht in mijn bovenbenen en mijn knieeen en vervolgens til ik mijzelf omhoog ! …… IK STA
Naar de keuken lopen: Ik zet mijn voeten stap voor stap voor elkaar, ik voel dat mijn gewicht verplaatst, ik voel mijn voetzolen op de grond, ik houd mijn recht rug, ik veer bij elke stap door mijn knieën, ik zet tien passen en IK STA VOOR DE KOELKAST.

Als je goed kijk dan zijn deze beide bewegingen opstaan en lopen eigenlijk heel mooi. Ik zou mijn aandacht kunnen gebruiken om deze bewegingen te perfectioneren. (er zijn Zen-monniken die hun hele leven wijden aan het perfect afschieten van de kruisboog. Ze schenken vele malen per dag al hun aandacht aan deze oefening.)

Zover zijn we nog niet en om hier een begin mee te maken is het van belang langzamerhand te selecteren, reduceren en in te zoemen. Maar waarom zou ik dit in hemelsnaam doen?

Omdat 'Tegenwoordigheid' de enige weg naar verlichting is.

Experiment: ga hier vandaag eens mee oefenen, op je werk of thuis. Breng tegenwoordigheid in je activiteiten door middelen tot doelen te verheffen.

zondag 4 januari 2009

Open Mind


Mijn broer was op bezoek en hij vertelde mij het volgende verhaal:

Er was eens een boer, met een mooie veestapel, waar hij veel van hield. Op een dag brak de dijk door en kwam het water over zijn land. Toen kwam zijn buurman er aan met een grote kar en hij zei: 'Harm pak je spullen en spring op de kar, we moeten hier weg'. ‘Nee’ zei Harm ‘Ik blijf hier, ik vertrouw op God’. Het water bleef stijgen en toen de eerste verdieping onder water stond, kwam er een reddingsboot en de man zei 'kom op Harm, stap in je moet hier weg'. En weer weigerde boer Harm hij zei: 'Nee ik blijf hier, ik vertrouw op God' Het water steeg nog verder en Harm moest uitwijken naar de zolder van zijn boerderij. Toen kwam er een helikopter die een touw uitrolde en de piloot schreeuwde ‘grijp dat touw’. ‘Nee' bulderde boer Harm, ik vetrouw op God en ik blijf hier’

Boer Harm verdronk en toe hij bij de hemelpoort kwam vroeg hij aan God. Ik heb zoveel vertrouwen in U gehad, waarom hielp U mij niet? Toen zei God verbaasd “ik stuurde je een kar, een boot en een helikopter’

En lieve broer (ik heb er twee), misschien stuurde God jou wel een zus! Mij stuurde hij 10 jaar geleden wel een zus! (ik heb er twee) en nog veel meer mensen.

Stelling: de verschijningsvorm van de boodschap kennen we niet, het enige wat we kunnen doen is open staan voor wat er op ons pad komt. (open mind)

zaterdag 3 januari 2009

Mijn gedachten leren kennen

'drukte in mijn hoofd' tekening Marleen © 2002
Er zijn de afgelopen dagen wel acht thema’s voorbij gekomen die allemaal even geschikt zijn voor de Column van vandaag. Maar welke zal ik in hemelsnaam kiezen? Ik besluit mijn ogen maar even te sluiten, aanwezig te zijn in het ‘hier en nu’ en eens te observeren welk thema er uit deze Tegenwoordigheid naar boven komt drijven.

Ik sluit mijn ogen, ik zie niks en ik denk niks, er is ruimte en het is leeg. Een zeer aangenaam en vredig beeld. Geen drukte, geen afleiding slechts het grote niks. Eckhart Tolle zou dit een blik op de vormloze wereld noemen.
Ik kijk nog wat langer en probeer nog wat langer in deze lege ruimte te blijven, maar dan zie ik van achter uit mijn hoofd weer de eerste gedachten opkomen. Gelukkig ben ik Tegenwoordig , het lukt me om deze gedachte weer los te laten en ik kan weer terug naar de lege ruimte. Dan komen de verschillende thema’s een voor een bovendrijven, maar geen onderscheidt zich van de ander. Ik weet nog steeds niet welke ik moet kiezen. Plotseling begrijp ik het, dit lege hoofd, dit aangename rustige beeld van de vormloze wereld, dat is het thema voor de Column van vandaag. Tekening Marleen © 2009

Experiment: Dit experiment is er op gericht om de oorsprong van jouw gedachten te leren kennen. Sluit je ogen en onderzoek eens hoe jouw 'hersenpan' er uitziet, kijk eens waar je gedachten vandaan komen, hoe zien je gedachten er uit, waar gaan ze heen, hoe springen ze op elkaar over, hoe ontstaat een verhaal, is het een circulair doodlopend proces, gaat het steeds over hetzelfde of steeds weer over wat anders, zijn er thema's te ontdekken etc… . Misschien kun je het ook wel op een creatieve manier vorm geven!

donderdag 1 januari 2009

Vallen en weer opstaan


Als eerste wens ik jullie een inspirerend 2009. ! dan nu weer de eerste Column van het nieuwe jaar en de ijspret gaf de inspiratie. Overal waren er afgelopen dagen kinderen aan het schaatsen. Wanneer je ze een poosje observeert, dan zie je dat een beginner -via vallen en weer opstaan- het schaatsen onder de knie kan krijgen. Ik hoorde F. van 8 tegen zijn moeder zeggen, ‘Mam je moet ook vallen hoor, want dan pas kun je het leren; kijk maar naar mij, ik zal je leren vallen’. Wat een wijsheid! Pas als we vallen kunnen we weer opstaan en hebben we wat geleerd. Niet alleen bij schaatsen, maar kijk ook naar het kind dat leert lopen of fietsen. Als we inzoemen op het lerende kind, dan kunnen we een basisprincipe ontdekken. ‘De mens kan leren, kan ontwikkelen en groeien door het principe van vallen en weer opstaan’.

Vallen en weer opstaan staat symbool voor leren van fouten maken. Maar veel mensen willen geen fouten maken. Ze hebben faalangst of zijn perfectionistisch en dat is niet voor niks! . Fouten maken doet psychisch pijn en dat is terug te voeren naar de kindertijd. Hebben je ouders of leerkrachten je de kans gegeven om fouten te maken? Waren ze mild of hebben ze jouw fouten sterk afgekeurd, vonden ze dat het er bij hoorde of hebben ze schaamte op je over gedragen?

Wanneer je niet durft te vallen, kun je niet leren! Wil je deze angst in positieve energie omzetten, dan is het van belang de weg weer vrij te maken. Eerst heb je bewust te worden van je angst om te ‘vallen’ (= fouten te maken) en kun je onderzoeken hoe jij deze angst logischerwijze hebt ontwikkeld. Na bewustwording en acceptatie is het van belang weer opnieuw te voelen hoe pijnlijk de afkeuring van je ouders was en hoe afschuwelijk het (overgedragen) gevoel van schaamte is. Het opnieuw ervaren van deze psychische pijn -of in de woorden van Mindfulness, dit pijnlijke gevoel bestaansrecht geven- geeft enorme opluchting en maakt de weg weer vrij om weer een natuurlijke lerende houding aan te nemen.

Stelling: als je geen fouten durft te maken, is er geen lerende houding wat een enorme vertraging op je ontwikkeling veroorzaakt.