dinsdag 31 maart 2009

werken aan je persoonlijke biografie

Schiderij: http://diariogauche.zip.net/arch2006-06-16_2006-06-30.htmlVandaag aan de ronde tafel hadden we het over de persoonlijke biografie. Wanneer je nog erg geplaagd wordt door dingen uit je persoonlijk verleden, dan is het onmogelijk om de werkelijkheid te zien.

Een van de opvarenden vertelde het volgende verhaal: Ze was in een boekenzaak, waar ze met haar elleboog per ongeluk een boek uit de boekenkast stootte. De man naast haar lachte en zei ‘dan moet die het maar worden’ . Vanwege haar persoonlijke biografie (ook wel neurose) interpreteerde ze deze opmerking als: ‘ Je hebt hem nu laten vallen, hij is waarschijnlijk beschadigd dus nu moet je deze maar kopen’. Even later werd ze zich van deze verblinding bewust en ze begreep dat de man iets bedoelde als: ” dit boek is het uitverkoren boek voor jou en op deze manier maakt hij zich aan jou bekend’

Door dit verhaal werd het mij opnieuwe duidelijk. Mijn persoonlijke biografie zorgt er voor dat ik de werkelijkheid onjuist interpreteer. Zonder dat we ons er van bewust zijn, doen we dit voortdurend.
Stelling: Door te werken aan mijn persoonlijke biografie (mijn neuroses), kan ik de werkelijkheid gaan zien'.

Neerslachtig


Ik ben vandaag neerslachtig. En daarom wil ik jullie deze Column zeker niet onthouden. Net als vrolijkheid mag ook neerslachtigheid er zijn. Neerslachtigheid is de andere helft van ons bestaan en als je er niet tegen vecht en koortsachtig naar een verklaring zoekt, is het een dragelijke gemoedstoestand. (zon en schaduw).

Vanochtend was ik vrij en ik geef me er maar wat aan over. Nadat ik de kids naar school had gebracht ben ik weer in bed gaan liggen. Ik ben gaan luisteren naar de luister CD “het verhaal gaat”van Nicio ter Linden. (echt een aanrader!) en ben daarna in slaap gevallen.

De hele week ben ik al stukjes van deze CD aan het beluisteren, wanneer ik onderweg ben. Het begint met het verhaal van Abraham en Sarah. Abraham de aartsvader van de gelovigen. Hij is de eerste mens op aarde die vermoed dat het leven geen cyclus is -van dood gaan en geboren worden-, maar dat het leven een pad is. Hij die –door de roep van God- met zijn rotsvaste geloof, uit zijn land weg gaat en op pad gaat. Zijn geloof wankelt, wanneeer hij honderd jaar moet wachten op zijn langverwachte zoon Isaak. De bijbel is vooral een symbolisch boek en Nico ter Linden legt dat echt fantastisch uit.

Ik merk dat ik er wat droevig van wordt, maar het is een ander soort neerslachtigheid dan voorheen. Eerder kon ik neerslachtig zijn, omdat ik mijzelf niet goed genoeg vond en ontevreden was over mijzelf. Dit was vooral gericht op mijn persoonlijke biografie. De droevigheid die ik nu voel, heeft veel meer te maken met de collectieve zaak: het lot van de mens, zijn dwalingen, zijn geloof en ongeloof en de zin van zijn bestaan.



Gisteren hebben we bij de Mindfulness een Mandela getekend en in mijn tekening had ik rode puntjes met zwarte cirkels getekend. Bij de uitleg begreep ik dat dit gevoelens waren van angst en verdriet, die mijn persoonlijk biografie overstijgt.


Ook dit is onderdeel van het pad. Eerst hebben we te werken aan de moeilijkheden die onze persoonlijke biografie ons geeft. Wanneer dat wat meer bewerkt is, is er ruimte voor de grote zaak. De ontwikkeling van de mensheid.

zondag 29 maart 2009

De appel


werkstuk appel : http://home.hetnet.nl/~gbroekhuizen/appel.htm Vorige week werd het me duidelijk. Langzamerhand begeef ik mij steeds minder vaak op de schaal van Goed en Fout en steeds vaker op de schaal van Bewustwording.

Mijn leven was voorheen vervuld van Goed en Fout en alles beoordeelde ik op deze schaal. Dit herken je vast wel. Als je naar iets kijkt of iets ervaart, verschijnt er vanuit een automatisme direct een oordeel in je bewustzijn. Vervolgens gaat allees wat fout is direct naar de schaduw en alles wat goed is mag in het licht. Je creëert hiermee een eenzijdige, maar ook onbevredigende werkelijkheid.

De reden dat we met deze BRIL naar de werkelijkheid kijken, is al terug te voeren naar het appeltje van Eva. Dit appeltje - waarmee Adam en Eva uit het paradijs verdwenen- werd de appel van goed en kwaad genoemd. 'Nee!' zei mijn opleider,' het is de Appel van bewustzijn'. Met deze Appel kreeg de mens bewustzijn. En Eva gaf de appel aan Adam en zo gaat het nog steeds; de vrouw gaat op weg en neemt de man mee. Deze uitleg van het paradijs verhaal, zet Eva (het vrouwelijke) niet in het kwaad. Integendeel, het vrouwelijk wordt juist als de drijvende kracht van de ontwikkeling van de mens gezien.

Doe de deur niet dicht, nu ik weer naar de bijbel verwijs. Stop me niet in een hokje, ik probeer uit alle wijze boeken die de wereld inmiddels heeft voorgebracht mijn eigen visie vorm te geven. Het is totaal onbelangrijk of dit een waar gebeurd verhaal is, de waarde van deze verhalen zit hem in de symboliek. En symboliek heeft eeuwigheidswaarde.

Dat de uitleg van het appeltje invloedrijk is geweest, kwam in 2006 al -via het onderstaande gedicht- in mijn bewustzijn.

De appel ©

Met de appel uit het paradijs
neemt ellek mensenkind
het goed en fout
mee op zijn reis

En ellek kind
dat hier geboren wordt
krijgt vroeg of laat
het goed doen op zijn bord

Je hebt het goed te doen
wordt mij gesteld
en deze boodschap
wordt al jaren doorverteld

En elke christen
is hierop gebrand
maar dit berust
op een groot misverstand

Met goed doen
gooi ik slechte ogen
want slechts het doen op zich
ligt enkel maar in mijn vermogen

Het maakt niet uit
hoezeer een mens
hieronder lijdt
hij is bij voorbaat al bevrijd

En hoe ik ook
Mijn leven zal gaan leven
het slot
dat staat al lang beschreven

Marleen ©

zaterdag 28 maart 2009

Visievorming aan de Ronde tafel


Foto: de ronde tafel van koning Arthur
In de kajuit van de boot, staat deze ronde tafel. Aan die ronde tafel ontvang ik wekelijks mijn adviseurs. , en met elkaar werken we aan de ontwikkeling van een nieuwe visie!

Wanneer ik ergens een praatje geef en mijzelf moet introduceren, dan zeg ik altijd: ‘mijn Core business’ is mijn Weblog!’ Dat is natuurlijk niet zo gangbaar, want met de Weblog verdien ik geen geld! En geld verdienen is in de huidige Masculiene samenleving het hoogste goed geworden. ‘De Blauwe uil’ is een centrum voor Transpersoonlijke Ontwikkeling, met als ondertitel ‘begeleiding bij visievorming en persoonlijke groei’. De enige manier om een ander te kunnen begeleiden, is door zelf op weg te gaan! Door: 'voor te leven', ' open te staan voor nieuwe dingen' en 'mijn nek uit te steken', kan ik anderen meenemen in dit nieuwe perspectief. Daarom staat mijn eigen ontwikkeling ( = mijn weblog) altijd voorop. Mijn eigen ontwikkeling en bewustwording is mijn instrument.
En lieve lezer, dat geldt ook voor jou. Het maakt niet uit wat je doet in je leven, zorgen voor kinderen, werken of iets anders. Besef dat jij verschil kunt maken in het leven, enkel door bewust te worden en op weg te gaan.
-Op weg gaan is gelijk aan bewustwording-
Ja, maar… ik ben preventiewerker, dietiste, kunstenaar, student, autorij- instructrice ,onderzoeker, ambtenaar, doktersassistente, sociothertapeut, dichter, directeur, secretaresse, moeder, alfa hulp, fysiotherapeut, programmeur, veel thuis, docent etc. Met andere woorden, ‘ik ben geen therapeut en heb dus geen taak in bewustwording!’
dit is een redenering vanuit ‘Het mannelijke”. Het mannelijke geeft structuur aan de wereld en deelt de wereld ondermeer onder in beroepen. Word er bewust van hoe vast je nog zit en hoe verblind je bent door deze masculiene structuur. Het vrouwelijke gaat niet uit van onderverdelingen en structuren.
Deze nog onbekende Godin zal - als ze al zou praten- iets zeggen als: ‘Je bent mens en vervul je taak als mens op deze wereld’

Let op : Het mannelijke is alom vertegenwoordigd en dominant aanwezig. Daarom gaan we op zoek naar het vrouwelijke. Uiteindelijk gaat het om de integratie van het mannelijk en het vrouwelijke.

vrijdag 27 maart 2009

Het roer moet om

Een van mijn vaste bemanningsleden mailde terug: 'de boot moet niet te vol hoor, want dan zinken we met zijn allen'. Ja… een terechte zorg, de boot wordt wel steeds voller, want we zijn de 25 al gepasseerd.

…al een jaar of vijf word ik geplaagd door een gekke droom. Wekelijks droom ik deze droom en ik kan er nauwelijks enig bewustzijn op krijgen. Als ik wakker word en nadrukkelijk probeer dit bewust te maken, glipt het mij steeds uit de handen. Het gaat ongeveer zo:

Ik word voor middernacht wakker en ik ben er van overtuigd dat ik het doorgeslikt heb. Ik raak in paniek, stap uit bed en loop richting mijn partner in de studeerkamer. En ik roep iets van “het is echt waar D, Nu weet ik zeker’. De paniek is er omdat ik weet dat het onomkeerbaar is.

Maar wat is hetwat heb ik doorgeslikt, wat is onomkeerbaar. Ik krijg er geen bewustzijn op. Gisteravond gebeurde het weer en vanochtend schoten de woorden ‘het roer moet om’ door mijn hoofd.
Maar als ik het roer ga omgooien, waar varen we dan naar toe? .. ergens heb ik wel een vermoeden. Via verschillende kanalen (een cliënt, een deelnemer, een expositie, een dvd ) werd ik afgelopen week op het spoor van het Vrouwelijke gezet.
Jung verwoord dit ongeveer als volgt : De vrouwelijke kracht ontbreekt op deze wereld en is in de schaduw gezet. De mens heeft deze kracht weer uit de schaduw te halen, zodat de wereld en de mens zich tot heelheid kan ontwikkelen.

Geen geringe taak dus en van levensbelang voor het voortbestaan van de mens. Ik ga mee meneer Jung, het roer gaat om. Lieve mensen hou je vast, we gaan overstag. Het vrouwelijke zit in de schaduw en met deze boot gaan we actief op zoek naar het Vrouwelijke in de wereld. En dat is het vrouwelijke in mij (en jou), wat tot nu toe nog weinig bestaansrecht heeft gekregen. (En dat geldt net zo goed voor mannen hoor!)

Eerst maar eens een Oriëntatie: Wat is het Vrouwelijke?
- Chaos ( itt Controle)
- Ontvankelijk ( itt Planning)
- Zijn ( itt Doen)
- Verleiden ( itt Macht)
- Mysterie ( itt Wetenschap)
- Symboliek ( itt Wiskunde)
- Onvoorspelbaarheid (itt Voorspelbaarheid)
- etc

Ik word me er ook van bewust dat ik deze klus alweer op een mannelijke manier aanpak. Door alles geordend op een rijtje zetten. Is het überhaupt niet mannelijk om bij het begin te beginnen? Misschien ken t het vrouwelijke wel geen begin en geen eind. Misschien gebruikt het vrouwelijke wel geen taal en communiceert zij alleen in beelden. Misschien laat ze zich wel niet kennen en vertegenwoordigt zij het onkenbare. Misschien …..

Blijf op de boot lieve lezers en ga met me mee, ik weet ook nog niet waar we naar toe gaan. We varen op een onbekende zee!
Oriëntatie: doe je ogen dicht en ga naar je ademhaling. Kijk dan eens wat voor beelden en ideeën er boven komen als je jezelf de vraag stelt: "wat is het vrouwelijke"

donderdag 26 maart 2009

De duivel


Gisteravond heb ik het laatste deel van de video van Carl Jung gekeken. Getiteld -de zin van het lijden-.

Video fragment: een bisschop uit de Gnostische traditie, had op19 jarige leeftijd ernstige mishandeling en verkrachting meegemaakt in een Cubaanse politiecel. Ze kwam er achter dat de grootste beul ook heel lief kon zijn voor zijn dochtertje. En dit gaf haar plotseling het inzicht dat deze mens ook menselijk was. Ze werd zich pijnlijk bewust van het volgende: “Als deze beul ook het goede van de mens in zich draagt, dan betekent het dat ik ook het allerslechtste van de mens in mij draag’. Die nacht deed ze geen oog dicht.

Ook ik heb door dit besef vannacht erg onrustig geslapen. De roep van mijn opleider ‘Marleen word mens’ (Column 18 maart). Heeft hier direct mee te maken.

God heeft twee zonen, Christus en de Duivel. Met Christus wil ik mij graag identificeren, maar met de duivel wil ik liever niets te maken hebben. Zien jullie ook de parallel lieve lezers? We onderdrukken de schaduw en doen net of alleen het licht bestaat. God schiep zijn evenbeeld in de mens, maar die mens kent dus ook beidde polariteiten. Het Christendom –waar onze cultuur mee verstrengelt is- heeft ons op een eenzijdig spoor gezet. In de ogen van Carl Jung was het Christendom niet volmaakt omdat het geen plaats kon geven aan het kwaad. Het christendom moest- volgens Jung- evenals de alchemisten goed en kwaad laten versmelten en opnemen in de Heilige drie-eenheid. Die hierdoor een volmaakte Heilige vier eenheid zou vormen.

Misschien ben je niet gelovig opgevoed of heb je net als ik, een aversie tegen het Christelijke Dogma ontwikkelt. Toch kunnen we er niet om heen. Deze dogma’s zijn diepgeworteld in onze cultuur en daarom in ons.
Foto: een mandela getekend door Jung. Een Mandela geeft het individuatieproces van iemand weer. (de wijze waarop hij de beidde polariteiten verbindt)
Nadat ik de Kids op school heb afgezet, rijd ik door naar mijn tekentherapeut (in opleiding) Dat zal ongetwijfeld weer de inspiratie voor de Column van morge geven
Ik wens jullie en inspirrerende dag vandaag

woensdag 25 maart 2009

De diepte in.

Regelmatig komen cliënten bij me op bezoek en dan zeggen ze: ‘er is niks vandaag, het gaat goed met me’. Het is dat ik een afspraak met je heb staan, anders was ik niet gekomen.

Er is niks vandaag, suggereert dat er op andere momenten wel iets is, maar vandaag niet. Alsof het mogelijk is dat er gisteren iets was, wat vandaag op een of andere manier verdwenen is. Maar waar is dat dan naar toe gegaan?

Eigenlijk is het juister om te zeggen: 'gisteren voelde ik me neerslachtig, maar ik heb me weer hersteld'. 'Via afleiding heb ik de nare gevoelens weer naar beneden kunnen drukken, zodat het lijkt alsof het er niet meer is'. (keur dit niet af, dit is op zijn tijd ook prima) Op de eerste oppervlakkige laag, kunnen we ons voor langere tijd oke voelen en op dat moment is er weerstand om de diepte in te gaan!. Want in de diepte, kom je ook altijd je pijn weer tegen. maar.. alles wat er is, is er altijd in het Hier en Nu en kan niet verdwijnen. Als we het wegdrukken, kan het op elk ongewenst moment weer 'toeslaan', door er mee aan het werk te gaan (bewustwording en acceptatie ) verliest het zijn negatieve invloed op jou.
Problemen zijn vaak de aanleiding om bij me te komen, maar deze mensen zijn niet ziek. Het is volstrekt normaal om - rond je vijf en dertigste- te voelen dat je dit leven niet meer wilt en het diep van binnen heel anders wilt gaan doen. Gelukkig zijn zij, die stappen zetten en begeleiding zoeken. De 'eersten' zullen de laatste zijn en vice versa........
Gelukkig maar dat we vooraf vaak een afspraak maken.!

dinsdag 24 maart 2009

Geef Vadertje Tijd de TIJD



Schilderij: vader TIJD van Christiaan Huygens. http://www.museumboerhaave.nl/ We willen vaak zo snel een verandering en geven VADERTJE TIJD niet de gelegenheid dit vorm te geven. Gisteren werd het mij zeer helder bij de Mindfulness bijeenkomsten.

Wat ik zie (en begrijp) is de wens van de deelnemers om snel van hun problemen af te zijn. Laatst was het weer aan de orde.

  • Ik zit maar te malen, te veroordelen en te piekeren over mijzelf


  • Je bent goed bezig, via oefeningen en tekeningen en verslaglegging, verhelder je je probleem. Je geeft je probleem bestaansrecht en brengt het in het licht.


  • Ja dat kun je wel mooi zeggen Marleen, maar nu moet ik het nog oplossen


  • NEE ..... Jouw taak en mogelijkheden liggen ‘slechts' bij bewustwording en acceptatie de Tijd doet vervolgens het werk en past hierop de materie aan.

    Besef in elke vezel van je lichaam dat jij slechts een taak hebt in bewustwording en acceptatie. De Materie zal zich uiteindelijk aanpassen aan jou innerlijke verandering. Stel je eens voor dat je er in kunt berusten dat de materiele wereld zich vanzelf ontvouwt en dat jij slechts de taak hebt om deze - veelal nog onbewuste wereld- in het bewustzijn van de mens te brengen. Deze taak is niet eenvoudig en vooral de schaduw vormt je uidaging.

    Concreet betekent dit dat ik kan focussen op Zijn en niet op Doen. Zijn betekent … aanwezig zijn, kijken, luisteren, contact maken met anderen, contact maken met de natuur. luisteren naar muziek, kijken naar kunst, lezen van inspirerende boeken, creeren van tekeningen, verhalen, beelden, voelen van je emoties, ordenen van je gedachten etc.

    Ik geloof steeds meer dat het hier om draait in de wereld!

    Een student noemde het gisteren nog in de les: ‘het leven wordt een stuk eenvoudiger!’

Inspiratie uit de natuur


Wat een drukke dag gisteren met twee Mindfulness groepen en een les ‘motiverende gespreksvoering’ Maar ik heb weer genoten. Vandaag ben ik vrij. Ik ga eerst wandelen en kijken wat de natuur me brengt. Ik ga even wandelen bij de prachtige begraafplaats de Essen. ik ga daar even zitten en kijken naar de bomen, de stenen en de vogels. Alleen maar in de Natuur ZIJN, als doel op zichzelf. Volgens Carl Jung erg belangrijk voor je ontwikkeling. De inspiratie voor de Column van vandaag , doe ik op in de Natuur.

maandag 23 maart 2009

Waterhouse; betoverd door vrouwen



De vooruitgang en de wetenschap hebben er voor gezorgd dat de mens ontzield is geraakt zegt Carl Jung. de wetenschap is een geloof geworden en alles wat niet rationeel te benaderen is, is niet waar en dus niet belangrijk. De natuurkundige Newton en de filosoof Descartes hebben een belangrijke invloed gehad op deze visie. Alle volgende grote denkers hebben vervolgens op dit Paradigma voortgeborduurd. Met Descartes en Newton is- volgens Carl Jung- de ontwikkeling van de wereld de verkeerde kant op gegaan. De mens heeft afstand genomen van het mytische denken, van de symbolen, het ongrijpbare, het goddelijke, het vrouwelijke, etc.
Dit is in de kern wat we als individue voelen wanneeer we vastgelopen zijn. je hoort mensen dan ook vaak zeggen: "ik heb alles wat mijn hartje begeert, maar ik mis iets". En dat gemis, daar gaat het hier om.
Een leuke manier om hier weer wat feeling mee te krijgen is een bezoek aan de prachtige tentoonstelling van John William Waterhouse, die tot 3 Mei in het Groninger Museum te zien is.

Koop een kaartje en huur een audiofoon zodat je binnen drie tellen de wereld van de mythen en de symbolen binnen kunt gaan. Er hangen fantastische schilderijen die gebaseerd zijn op de oude Griekse en Romeinse Mythologien en Engelse Sagen en Sprookjes. De grote thema's komen je allemaal tegemoet en als je je er voor openstelt is het absoluut de moeite waard. Tip: 'Ga alleen en gun jezelf dit uitje.

Nieuwe cursus mindfulness in Mei


Aankondiging:
In Mei start de laatste Mindfulness cursus voor de zomervakantie. We beginnen op 12 Mei. Het zijn 5 dinsdagavonden en de kosten bedragen 100 euro. Er is plek voor 6-10 deelnemers. In de cursus doen we Mindfulness oefeningen en we lezen met elkaar een boek over Mindfulness. De cursus helpt je om wat meer zicht te krijgen enerzijds op 'hoe je je leven leidt' en anderzijds 'hoe je het zou willen'. 'De wijsheid zit in jezelf'. Via de Mindfulness oefeningen kom je meer in contact met je Authentieke ik en met dat wat jou uiteindelijk drijft. De ervaring leert dat het vooral leuke bijeenkomsten zijn, die een nieuw perspectief geven. Leuk als je meedoet en je kunt je opgeven via de website. (klik op uiltje hiernaast).

zaterdag 21 maart 2009

Samen 15


En vandaag de volgende zeven. (nieuwe lezers, ga wat verder terug in de Columns, om de thema's van dit weekend te begrjipen)


9. De kracht van kleine gebaren: Steeds meer begin ik in te zien welke positieve invloed ik (en ieder mens) kan hebben door kleine dingen. Een vriendelijke woord, een aai over de bol, zeggen dat je iemand lief vindt of dat je iemand mist, dat je iemand waardeert, of dat iemand je inspireert etc.. De moeite is klein en het effect is enorm.
10. Wijsheid zit in jezelf: Steeds weer hoor ik mensen hun eigen wijsheid uitspreken. Op mijn website staat ' Wijsheid zit in jezelf!'. En dit is mijn levensmotto! Dagelijks word ik hier in mijn praktijk in bevestigd. Vaak hoef ik de wijsheid slechts te herhalen.
11.Vol verwachting: Ik heb momenteel geen boek… de Odyssee en de DVD van Jung kwamen vorige week op mijn pad. Ik wacht wel weer af, er komt wel weer wat!
12. ik kan er tegen dus ik ben vrij : S zei vandaag ‘Mam ik vind het niet erg dat je niet mee gaat picknicken’. ‘Vertel eens’ zei ik.’Dan hoef ik niet naar je te luisteren!’zei hij. Ik begon te lachen ….Toen zei ik: ‘dit is geen aardige opmerking en maak hem niet tegen anderen dan kun je ze pijn doen.’ hij zei “doe ik ook niet, maar jij kunt er tegen” ‘Ja’ antwoordde ik dat klopt en ik begon te zingen ' ik kan er tegen… 'en ik werd blij omdat ik hem begeep, ik het niet erg vind en ik me niet afgewezen voel. En E (8) vulde deze wijsheid prachtig aan met de volgende opmerking: ‘ ja... ik zag op Google staan dat je moeder niet je vriend is". En ik antwoordde volmondig 'Nee dat klopt, je moeder is je moeder!’ (het archetype moeder hebben we nodig voor onze ontwikkeling)
13 Wijsheid alom: Als ik inspirerende boeken lees, opera’s beluister , gedichten lees of toneelstukken zie, dan denk ik “de wijsheid ligt op straat, maar het gros neemt er geen notie van’ Beschikbaarheid is niet de beperking, het gaat om het bewust richten van je aandacht.
14. mijn eigen ontwikkeling vormt mijn visie: Carl Jung heeft zijn eigen ontwikkelingsproces als leidraad genomen voor het ontwikkelen van zijn levensvisie. Hij zei: ‘Mijn leven is beschikbaar voor de gemeenschap’ en natuurlijk is juist deze uitspraak mij bijgebleven.
15. De wereld is in ontwikkeling: Tot Slot nog een over Carl Jung. Jung gaat uit van de ontwikkeling van de wereld. We leven in het tijdperk van Aquarius en volgens zijn zeggen geeft deze periode ons veel meer toegang tot bewustzijn. Wij zijn in ontwikkeling en dus is de wereld ook in ontwikkeling.

15 thema's dit weekend!

Er zijn wel 15 thema’s om een Column over te schrijven. Het noemen van deze thema’s is de Column van vandaag. In een latere fase worden ze wel weer nader uitgewerkt. Vandaag acht en morgen zeven. Als het teveel is, zap dan door !

1. Structuren: Zonder dat we er van bewust zijn, zijn we verstrikt in allerlei structuren. Structuren behoren ten dienst te staan van de mens, zodat we met elkaar kunnen omgaan. Maar ik zet ze in als richtlijn en dogma en niet als vrije mogelijkheid. Daarmee verlies ik alweer mijn vrijheid.
2. Alles aanwezig: In dit moment is alles wat er is, aanwezig. We hoeven ons er alleen maar voor open te stellen.
3. Goed en Fout": vriendinnetje E (8) heeft vrijdag een voorstelling gegeven en ze vertelde me vandaag alles wat fout ging bij de generale. Fout? … het begint langzaam in mijn hele lichaam door te dringen dat Fout een hele vreemde benaming is van iets dat niet ging zoals we het bedacht hadden.
4. Geen doel: Bij de zangles kwamen E. en ik we er achter hoe moeilijk het is om alleen maar op onderzoek uit te gaan. Alleen maar de stem en de klanken te willen leren kennen en bewustzijn te krijgen op de onmetelijke rijkdom die in klank besloten ligt. Voor je het weet zit je alweer in een doelstelling gevangen. (mooi zingen/ volle klanken maken etc.)
5 Beperken: Ik zit weer op mijn stoel, met het beperkte uitzicht en ik begin aan dit plekje gehecht te raken. Ik hoef niks, ik kijk, ik voel, ik ervaar, ik adem en meer heb ik niet nodig. Wat een Rust voel ik en het is gewoon in mijzelf te vinden. (Column 16-03)
6.Opbouwen transpersoonlijke praktijk: Bij het opbouwen van een Transpersoonlijke praktijk gaat het niet om het aantal groepen of het aantal cliënten. Het gaat om het ontwikkelen van een eigen visie, het delen van deze visie met anderen en werken aan je eigen bewustwordingsproces. Vanuit eigen ontwikkeling, visie en ervaring kan je vervolgens mensen begeleiden op hun pad of op 'hun reis terug naar huis'.
7. Geboortebesluit: Vanuit mijn geboortebesluit neem ik niet meer dan mijn deel. Ik ben me er van bewust, ik begrijp en ik accepteer dat dit zo gegaan is en daarmee zet ik de deur open voor verandering. (column13-03)
8. Doorzettingsvermogen Als je doorgaat op de weg van bewustwording met alle moeilijkheden die je er in tegenkomt, dan zal er uiteindelijk transformatie volgen.
Als ik er zo naar kijk, zijn het echt mijn thema's. ze komen steeds weer terug en elke keer kan ik er weer een stukje in verdiepen. Ontwikkeling of bewustwording of individuatie is een circulair proces.

Orientatie: Probeer eens wat meer bewustzijn te krijgen op jouw terugkerende thema's !

vrijdag 20 maart 2009

Het proces van verbinden


Vandaag hielp ik S. met zijn boekbespreking. 'Het gevaarlijke venster' en 'Het Koude huis'. Twee verhalen van Tonke Dracht. En als ik zo naar het verhaal luister en de samenvatting voor hem intyp, dan hoor ik allerlei parallellen. Het zijn stuk voor stuk variaties op verhalen en thema’s uit de Griekse oudheid, Koning Arthur, Shakespear, Sprookjes, de Bijbel etc. We putten steeds maar weer uit dezelfde bron en geven er steeds een andere draai aan. Het zijn slechts variaties op een aantal thema’s.

Als je naar de kern toe gaat, dan komt het steeds op hetzelfde neer. Altijd gebruik ik de metafoor van de boom. Wanneer we ons verliezen in de blaadjes, dan lijkt alles verschillend van elkaar. Dit noem ik de fase van verblinding, we zien door de bomen het bos niet meer.
Dan dalen we af naar de grote takken en uiteindelijk komen we uit bij de stam en zien we dat alles voortgekomen is uiteen. Tijdens mijn eerste landschapsweek in Portugal zag ik het ineens: ‘ik keek naar de grijze wolken en een tel later zag ik een grijze auto’. Het drong tot mij door dat alle kleuren ontstaan uit de basiskleuren geel, rood en groen, aangevuld met zwart en wit. Met dit beeld ging ik in een klap van de blaadjes naar de stam. Dit is een proces van Verbinden.
een strofe uit he gedicht dat uit dit plostelinge inzicht voortkwm
'er is niet meer dan dat er is
maar wat er is is mooi '
Een fijne dag gewenst lieve lezers en geniet van het mooie weer vandaag

donderdag 19 maart 2009

Individuatie als hoogste goed

Foto: //www.denieuweroep.nl
Vandaag zou ik wel weer acht Columns kunnen schrijven. De Dvd van Carl Jung geeft veel inspiratie… Individuatie noemt hij het; de mens is in essentie bezig met zijn individuatie proces. Gek he, in de wereld richten we ons op hele andere zaken, zoals het opzetten van een bedrijf, het organiseren van een kinderfeestje, vergaderen over een nieuw product, revalidatie om weer gezond te worden etc… . Jung zou dit allemaal middelen noemen, die uiteindelijk in dienst staan van de Individuatie. Veel fijner zou het natuurlijk zijn wanneer we ons hier van bewust zijn. Als we begrijpen dat onze activiteiten alleen de bedoeling hebben om de Individuatie tot stand te brengen. Zodat we onze pijlen niet meer op de middelen richten, maar op het daadwerkelijke doel. Dit zou vooral een hoop frustratie kunnen voorkomen.

Als ik ruzie heb met mijn baas, is het niet het doel dit zo snel mogelijk weer op te lossen. De ruzie is bedoeld om van te leren, om bewust te worden van mijzelf en nieuw gedrag te ontwikkelen. Wat je hebt te leren, verschilt per persoon: de een heeft bijvoorbeeld te leren meer vrouwelijke krachten in te zetten, de ander moet leren zijn eigen plan te trekken en voor de derde ligt de uitdaging juist bij overgave, volgen en loslaten.

Het individuatie proces kent vele fasen en daarom is vergelijken ook onmogelijk. Iedereen zit in zijn eigen proces en de opeenvolging van fasen is Circulair ( niet lineair). Je kunt dus niet spreken van Goed en Fout. In jouw fase, heb je jouw ding te doen en er is geen enkele externe Gouden standaard die jou kan vertellen wat je hebt te doen.

De afgelopen dagen ben ik verschrikkelijk moe s’avonds. Ik breng de kinderen op bed , ik ga nog even lezen en om 9 uur val ik in een diepe droomvolle slaap. Het eerste wat ik denk is: ' NIET GOED', 'hoe kan zo’n jonge vrouw nou zo moe zijn', 'de avonden gaan voorbij en er komt niets uit mijn handen'. Vanuit het wereldse perspectief is dit niet goed en de artsen zouden op zoek gaan naar een oorzaak. Vanuit Individuatie denk ik' slaap maar....', je hebt het waarschijnlijk nodig om alle ontwikkelingen een plaats te geven.

Soms heb ik terug te trekken, ik zit in de impasse en er komt niets uit mijn hand. De andere keer voel ik me een aantal weken of maanden zwaarmoedig, dan volgt er weer een periode van veel energie en vreugde. Laat het gebeuren, geef je er aan over, dit is precies wat nodig is.Weerstand en afkeuring brengt onnodig leed met zich mee.

Stelling: Beoordeel jezelf niet teveel vanuit een Externe Standaard, maar vertrouw er op dat jij en je lichaam bepaalde dingen nodig hebben voor iets veel essentiëlers.

het beeld van de boot

We hebben kunstenaars nodig die nieuwe beelden scheppen zegt Jung. (Column dinsdag 17 maart)

Nee! er varen meer mensen mee op mijn boot… we zijn al met meer dan tien….. Langzaam bouwen aan kwaliteit, dat is mijn authentieke weg. Ik wil vaak veel te snel, maar mijn gedicht vertelt mij wat mijn tempo is (Column 26 februari)

Nu ben ik weer aan ’t bouwen
van onderen af aan
ja elke steen
moet door mijn eigen handen gaan

Het bouwen van mijn nieuwe huis
moet grondig gaan
en zeker niet te vlug
ik ben op de weg terug

woensdag 18 maart 2009

Mijzelf buiten de groep plaatsen


Foto: http://www.laituz.nl/site/index.php?option=com_content&task=view&id=31

Vaak hoor ik cliënten zeggen ik voel me zo anders dan anderen en ik heb het gevoel dat ik er niet bij hoor. Ik herken dit gevoel en idee.
Vroeger bij studentenvereniging KOKO kon ik zo een paar mensen opnoemen die ‘Typisch KOKO mensen’ waren. Zij hoorden echt bij de vereniging en ik niet. Op een of andere manier plaatste ik me buiten de groep als uitzondering. Ik plaatste me er buiten; de ene keer plaatste ik mij er boven en voel ik me beter dan de anderen. De andere keer plaats ik mijzelf er onder en voelde ik me slechter dan de andere. Misschien herken je dit wel. Toen ik later navraag deed bij koko-vrienden, bleek dat niemand zich een echte KOKO-er voelde en naar anderen wees.

Koko liet me dit op kleine schaal zien, maar het is weer de spiegel van iets veel groters. ‘Ik voldoe eigenlijk niet aan het predikaat mens en zij wel’. ‘Ik doe eigenlijk niet volwaardig mee, maar ik word gedoogd’. ‘alles wat voor de mens geldt, geldt niet helemaal voor mij’, ‘als ik iets meemaak, is dat anders dan voor anderen’ etc…

Marleen word Mens !!!!! schreeuwde mijn opleider eens naar mij bij een groepsbijeenkomst. Het is jaren geleden, maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Toen snapte ik het nog niet helemaal. Maar het heeft hier mee te maken. Ik ben mens en ik hoor bij de mensen! De dingen die ik mee maak, de dingen die ik voel, de dingen die ik vind, ze zijn menselijk en net zo veel of net zo weinig waard als iedere andere mening of ervaring.

Eenworden en een heel mens worden daar gaat het hier over. Heel worden heeft te maken met mens worden, voelen dat ik een mens ben, mij identificeren met alle mensen om mij heen, mij identificeren met alle mooie en lelijke dingen van de mensheid.
Mijn erfdeel opeisen en er voor gaan staan. Dit ben ik en dit is allemaal van mij.

Stelling: Hoe eigenaardig je ook bent... je hoort er bij, je bent een van ons!

dinsdag 17 maart 2009

kaf en Koren


Er is een subtiel proces in mij gaande. Alsof ik kaf aan het afschudden ben en steeds meer richting koren ga. Alsof Contouren zichtbaar worden, alsof ik in de chaos meer grip krijg. De beelden en ervaringen zijn haast niet te pakken, zo subtiel is het en de taal schiet ernstig te kort.

Gisteren toen ik terug reed uit Herenveen, vroeg ik mij af hoeveel mensen er daadwerkelijk mee varen op mijn boot. Ook al heb ik elke maand bijna 200 lezers, er zijn 5 mensen die echt met me meevaren. (vertel me als ik jou vergeet, graag wil ik je leren kennen, je bent zeer welkom)

Gisteren bekeek ik een DVD over Carl Jung en hij zei daarop: ‘de verandering van de mens loopt via het individu, de massa zal nooit meegaan’. Dat betekent dat ik mijn eigen pad heb te gaan en dat ik niet kan koersen op de massa. Als de massa alles anders doet, trek ik mijn eigen plan. Het kan een eenzame tocht zijn en daarom ben ik heel blij met vijf opvarenden. Samen met jullie is de tocht makkelijker en aangenamer.

Ook Zei Carl Jung: ‘de kunstenaars hebben weer nieuwe beelden te scheppen, met al die aandacht voor de wetenschap en technologie gaat de mens los staan van het onderbewuste; we hebben onszelf opnieuw te herscheppen. Kunst en spiritualiteit komen hier weer bij elkaar, dat maakt me blij.

maandag 16 maart 2009

Verdiepen door beperken en herhalen


Weer zitten op de stoel…. En weer dezelfde foto….En weer hetzelfde uitzicht… Toen J. mijn uitzicht bekeek zei ze: ‘jij beperkt je wel heel erg’ Gek he en juist in de beperking zit de overvloed. Wanneer ik mij beperk ontdek ik de overvloed. Wanneer ik mij druk bezig houd met alle verleidingen die zich in het leven voordoen: vakantie, werk, sport, feestjes, borrels, vriendinnen, uitjes, films..druk..druk..druk.. etc dan vlieg ik er over heen. Zeker in deze tijd van onbegrensde mogelijkheden is mijn advies 180 graden de andere kant op. Beperk, begrens en herhaal tot je weet waarom.

Steeds maar weer op diezelfde stoel, kijken naar het beperkte uitzicht, Ademen en Zijn. Ik kies voor elke dag dezelfde stoel voor hetzelfde raam, jij misschien steeds weer opnieuw, voor je meditatiekussentje en een ander maakt elke dag dezelfde wandeling.
De weg van Mindfulness loopt via aandacht, beperking en herhaling richting verdieping.

zondag 15 maart 2009

Tijd


Odysseus zwierf twintig jaren over de zee alvorens hij naar huis kon terug keren, Mozes zwierf met zijn volk veertig jaar door de woestijn, alvorens ze het beloofde land in konden gaan en Doornroosje sliep honderd jaar voordat zij zou ontwaken. Ik kan mij er geen voorstelling van maken, zo verschrikkelijk lang. Ik ben nu 40 jaar, dat zou betekenen de helft van mijn leven op de zee, mijn hele leven in de woestijn en 2,5 keer mijn leven slapen.

Deze verhalen laten zien dat we de tijd nodig hebben om ons te ontwikkelen. We hebben vele jaren nodig om te groeien en tot rijping te komen. En deze jaren kennen voor en tegenspoed. Er is geen ontkomen aan en we hebben er weinig sturing in, dit is het ‘lot’ van de mens.

Het wordt tijd dat ik de trossen los gooi, mijn dierbaren vaarwel zeg en op reis ga.
Met andere woorden dat ik vaste bekende dingen loslaat en mij open stel voor dat wat zich werkelijk in mijn leven aandient.

Leuk of niet leuk, goed of fout, fijn of niet fijn zijn ondergeschikt bij deze reis. Ik ga… Ik heb te gaan.. Ik kan niets anders dan op weg gaan.

Ik vul mijn knapzak moet moed en vertrouwen en ik ga op weg!

Oriëntatie: Ga je met me mee? Hoe onvoorspelbaar deze reis ook is?


vrijdag 13 maart 2009

Geboorte besluiten

tekening: M&C
Waarschijnlijke een onbekende term voor de meeste lezers. Een geboortebesluit is een besluit die je hebt genomen bij de geboorte. De omstandigheden waarin jij geboren bent hebben tot dit besluit geleid. Ik zal wat voorbeelden geven. Wanneer je geboren bent in de oorlog en je hebt als kind gevoeld dat er weinig ruimte (voedsel) voor je was, dan kan je bij je geboorte besluiten ‘ik zal zo weinig mogelijk ruimte innemen in het leven ’. Wanneer je een ongewenst kind bent en je ouders zijn erg onzeker over je komst, dan kun je besluiten 'ik doe het wel alleen; ik heb niemand nodig’. Omdat deze besluiten vanuit een soort grondtoon je leven beïnvloeden, is het van belang dit besluit in het bewustzijn te brengen. Tijdens de opleiding zijn we hier mee aan de gang gegaan. Ik ben er een van een tweeling en boven mij zaten nog drie kinderen. En -in de buik al - heb ik mijn tweelingzus voorrang gegeven. Met het besluit ‘laat haar maar voor gaan; zij heeft het meer nodig dan ik’.

Geboortebesluiten werken zeer sterk door in je leven en dit besluit van mij zie ik dagelijks terug in de dingen die ik doe. Het is een patroon van mij naar willekeurige anderen.
Ik ben niet Competitief, ik laat anderen voorgaan, ik pak minder dan de helft en meer dan mijn deel zal ik nooit nemen.

Nou zou je misschien zeggen, wat klinkt dat nobel en wat fijn. Toch is dat niet zo, het voelt beperkend, omdat het niet voortgekomen is uit vrijheid. Geboortebesluiten ontstaan uit overleving.

Dus ook bij geboortebesluiten is het van belang hier eerst bewust van te worden, vervolgens weer te voelen en te ervaren hoe dit mijn leven (heeft) beïnvloedt en tot slot accepteren dat het zo gegaan is. Na deze stappen, ontstaat er weer vrijheid. Deze vrijheid is nodig, zodat ik uit vrije wil weer kan kiezen wat ik wil doen.(Ik kan vervolgens weer hetzelfde gaan doen -anderen voor laten gaan- maar dan is het gebasseerd op een vrije keuze)

Dit thema kwam gisteren tot stand bij de tekensessie, waar ik samen met de therapeut een tekening ging maken. Vanuit figuren gingen we samen het papier opvullen. Het papier werd steeds kleiner, enerzijds omdat ik tegen haar figuur aanbotste en anderzijds omdat de randen van het papier in zicht kwamen. Ik kreeg het beeld van een baarmoeder, waar het steeds nauwer werd; de figuren van de therapeut waren veel ruimer en zij nam veel meer ruimte in op het papier, dan ik. Ik voelde me zelfs in een hoekje gedrukt. Mooi hoor… hoe je met een tekening weer tot de kern kunt komen.

Oriëntatie: weet jij wat je ten diepste stuurt in het contact met anderen?

donderdag 12 maart 2009

Een onmogelijke reis


(vervolg op de Column van gisteren) Het is nu 6 uur in de ochtend en denkend over de reis van Odysseus kom ik tot de conclusie dat het een onmogelijke reis is om te volbrengen. De symbolische reis ‘terug naar huis’ kent onbegrijpelijke dingen en onbekende elementen, je komt extreme krachten en verleidingen tegen en de mens is hier niet tegen bestand. Ik herinner me het nu ook weer dat ik in de opleiding eens na een moedeloze zucht uitriep: “Wie kan deze reis ooit volbrengen?’ toen we in het derde jaar met het onderbewuste bezig waren.

Toen was de zucht moedeloos, maar vanochtend begreep ik dat de reis niet te volbrengen is vanuit mijn denken en mijn controle, maar dat ik me enkel kan overgeven aan wat er gebeurd. Mijn levensloop (mijn reis) ligt vast. Onvermijdelijk is de ziektes, sterfte, scheiding, faillissement en ander verlies wat mij mogelijk nog te wachten staat. Daar heb ik weinig invloed op. Wat kan ik dan wel doen om mijn reis te veraangenamen? De instrumenten die ik heb zijn bewustwording, overgave, acceptatie, liefde en compassie naar anderen.

Edel Maex haalt in zijn boek over Mindfulness de volgende quote aan en nu begrijp ik de boodschap weer een stukje beter:

‘Moge ik de moed hebben om te veranderen wat ik kan veranderen . De sereniteit om te accepteren wat ik niet kan veranderen en de wijsheid om het verschil te kennen tussen beide’.

En… mijn Columns zijn een verslag van mijn reis.

woensdag 11 maart 2009

Een voortkabbelend leven ...


Ik ben momenteel vervuld van het boek ‘Terug naar huis’. Waarin Fischer de reis van Odysseus vanuit Troje naar zijn huis Ithaca als metafoor voor ‘onze terugkeer naar huis’ beschrijft. Het terugkeren naar diegene die ik echt ben.

De reis van Odysseus is heftig, er gebeuren de vreselijkste dingen en de zee is angstaanjagend. Door dit boek, de intervisiebijeenkomst en de cliënten-contacten van afgelopen week, word ik mij er van bewust dat de zee van mijn leven kabbelt, met slechts af en toe een lichte storm. Door andere levens te zien, kan ik mijn leven leren kennen. Door de drukke zee van anderen te aanschouwen, kan ik leren dat mijn leven een kabbelende zee is. Tot zover is het prima… door te vergelijken met anderen word ik bewust van mijn zelf.

Op dit punt stap ik nog vaak in de valkuil. Mijn veroordelende denken begint: "is mijn leven te rustig?” "doe ik iets verkeerd?", "houd ik mij teveel in? " wat ben ik voor een saai mens… "etc.

Aha … hier ga ik weer… ik schiet in de dualiteit van goed en fout! Na bewustwording, schiet ik in de veroordeling en dat is nou juist de rem op de ontwikkeling/ verandering, die anders vanzelf zou plaats vinden.

Stelling: Ontwikkeling kan slechts volgen wanneer er sprake is van bewustwording en acceptatie.
Stelling: Wanneer veroordeling op bewustwording volgt, dan staat mijn ontwikkeling op de rem!

dinsdag 10 maart 2009

De deur naar verandering

Zo direct heb ik intervisie met een aantal oud studie genoten en veel tijd heb ik daarom niet voor mijn Column. Hij is kort, maar gaat wel over iets essentieels. Het plaatje zegt misschien wel meer dan de tekst.

Afgelopen week werd het me helemaal duidelijk. Wanneer ik mij bewust word van mijn schaduw, mijn weerstand, mijn neuroses etc, dan zet ik daarmee de deur open naar verandering.
Stelling: Met bewustwording (en acceptatie) van mijn aangeleerde patronen open ik de deur voor verandering.

Eureka: Bewustwording is ZELF de deur naar verandering.....
Ik weet wat we zo meteen weer te doen hebben bij de intervisie: ' we gaan weer aan het werk' 'To study the self' (meer weten? kijk op de column van 11 februari )

zondag 8 maart 2009

Op de millimeter


Drie nieuwe boeken had ik vorige week aangeschaft. Drie nieuwe boeken geven mij enerzijds een heerlijk vooruitzicht, maar anderzijds levert dit aantal ook een dilemma op. Waar begin ik mee en wanneer ga ik welk boek lezen ? (Een klein dilemma, dat mij wellicht een groot inzicht kan verschaffen).

Hoe maak ik mijn keus?
Het leuke boek van Borg Diem over klank en het boek van Jan den Boer over de liefdesrevolutie, kreeg ik als tips van vrienden. Maar het boek: ‘Terug naar huis; de Odyssee van Homerus als kompas voor het leven’ ,van Norman Fischer, kende ik niet en ik liep er vorige week letterlijk tegen aan. Dit heb ik vaker wanneer ik niet aan het zoeken ben. Ik pak het boek in de hand en binnen drie tellen besluit ik om het mee te nemen, omdat ik weet dat dit het boek is wat ik Nu nodig heb.

Het verbaast me wel hoe ik dan vervolgens met dit overtuigende innerlijk weten om ga. Ik ga eerst de twee andere boeken doorlezen en, terwijl het uitverkoren boek in mijn tas brandt, besteed ik er domweg geen aandacht aan. IJskoud laat ik dit boek links liggen en ik ‘verspil’ mijn tijd eerst met de twee andere boeken. Opvattingen als: voor deze twee heb ik ook betaald en ze moeten ook gelezen worden, elk moet op zijn beurt wachten, elk boek verdient evenveel aandacht en ik wil niet voortrekken, spelen een rol. Pas na twee dagen is het de beurt aan het laatste boek om gelezen te worden en dan pas ben ik waar ik wezen wil en is er tijd voor enthousiasme.

Dit kleine voorval geeft me bewustzijn over een patroon van mij. Patronen herhalen zich steeds en staan los van de situatie. Ik zie dat het een calvinistisch patroon is en eigenlijk doe ik hiermee iedereen tekort. Ik volg mijn hoofd in tegenstelling tot mijn hart (enthousiasme) en tegen beter weten in kies ik voor de ratio. Hoeveel tijd verspil ik hier wel niet mee? Ik doe eerst wat "hoort" en pas in tweede instantie wat ik echt wil!

zaterdag 7 maart 2009

Exclusiviteit

Toen Zen meester Genpo Roshi bij zijn laatste workshop zag dat er een aantal lege stoelen waren, zei hij : 'We do not want to loose people’

Deze zin blijft me gek genoeg bij en hij zingt steeds door mijn hoofd. Hiermee zegt hij eigenlijk: ‘we willen geen mensen verliezen en we willen dat iedereen met ons mee gaat op onze zoektocht naar bewustwording’.

Maar hoe realistisch en wenselijk is het streven om iedereen mee te nemen op je boot? Wanneer ik wil dat iedereen mee gaat, is het dan wel mogelijk om stand te houden in mijn eigen visie en werkwijze? Zijn concessies niet onvermijdelijk als ik wil dat iedereen meegaat? zijn de opvattingen: 'trek je eigen plan' en 'iedereeen moet mee' wel verenigbaar?

Misschien is bewustwording en transpersoonlijke ontwikkeling wel exclusief en is het bedoeld voor mensen -die het serieus menen-, -hun leven daadwerkelijk een andere wending willen geven-, -echt mildheid in de wereld willen brengen-,
-werkelijk oefenen met meditatie- en voor mensen die -eerlijk naar zichzelf willen kijken- en -echt proberen te stoppen met oordelen-.

Uit de woorden willen, oefenen en proberen, maak ik duidelijk dat de intentie voorop staat en niet het resultaat. Ik mag vallen, zo vaak als nodig is. Alle moeilijkheden mag ik ervaren en benoemen en ik mag het steeds weer opnieuw proberen. Het enige wat telt is de oprechte inzet en houding. Mmmmmm… die mensen, die wil ik graag mee hebben op mijn boot! Misschien heeft alleen deze boot de kans om veilig in de thuishaven aan te komen.

vrijdag 6 maart 2009

Kiezen voor Positiviteit

Foto: Drie nieuwe aanwinsten voor in het weekend.

Mijn kinderen kunnen helemaal opgaan in de Nintendo. Alles om hen heen wordt dan ook bevolkt door de karakters Mario en Luciano. De duplo mannetjes krijgen die naam en wanneer ik hen vraag een verhaaltje te bedenken, dan komen onmiddellijk diezelfde karakters naar voren. Wanneer er getekend wordt, staan deze figuurtjes direct op het papier.

Het wordt me de laatste dagen zo duidelijk dat je een hoofd met iets kunt vullen (en er verschijnt ook een beeld, dat ik nog wil tekenen).

Het wordt me helder dat ik zelf kan bepalen wat ik in mijn hoofd stop en welk bewustzijn ik dus creëer. Stop ik mijn hoofd vol met thrillers, soaps, voetbalwedstrijden etc., dan wordt dat mijn belevingswereld en kijk ik naar natuurbeelden, spelende kinderen en inspirerende programma’s, dan is dat de blik waarmee ik de wereld bekijk. Deze inhoud heeft ook invloed op hoe ik mij voel. Mooie, milde en liefdevolle beelden geven mij een positief gevoel en een positieve blik op de wereld. Daarentegen geven beelden over onrecht, angst of ondermijning mij een negatief gevoel en een negatieve blik naar buiten.

Hier heb ik dus zelf invloed op; door de boeken die ik lees, de tv. programma’s die ik bekijk, de mensen met wie ik omga, de activiteiten die ik onderneem etc.

Stelling: Je kunt bewust kiezen voor Positiviteit en Inspiratie.

woensdag 4 maart 2009

Zorgen? Richt je op de juiste variabele!


Net werd ik gebeld door iemand met zorgen. Verdrietig over iets dat er nu is en zorgen over hoe het verder zal gaan. Zorgen over de toekomst zijn irreële zorgen. Laten we eens kijken waarom. Het vraagstuk bestaat uit twee variabelen: Het probleem en Ikzelf.

Het probleem: Hoe ziet het probleem er uit.
Ikzelf: Hoe kijk ik Nu tegen het probleem aan en wat is mijn huidige perspectief op het probleem.

Laten we eens beginnen met het probleeem. Ik schreef het al eerder: het probleem is fictief en subjectief. Het probleem is fictief omdat het alleen bestaansrecht krijgt, doordat ik er een probleem van heb gemaakt. Daarnaast is het probleem subjectief : wanneer ik het probleem vanuit een ander perspectief zou bekijken, ziet het er anders uit en is het geen probleem meer. Het Probleem is dus een wiebelig en veranderijk iets, wat je eigenlijk niet kunt vastpakken. Het probleem ligt dus niet vast en veel beter is het om aan het werk te gaan met mijn perspectief op het probleem. Als mijn perspectief verandert, ziet het probleem er anders uit en ervaar ik het niet meer als probleem.

Vraag: hoe doe ik dat dan?

Antwoord: door bewustwording.

Vraag: nog concreter alstjeblieft.

Antwoord: door stil te staan in het Hier en Nu! Want alleeen dan kan ik een ander (waarachtiger) perspectief uit de lucht plukken!

Vraag: betekent dit dat ik bij een probleem alleen maar hoef te stoppen en te kijken?

Antwoord: ja en van daaruit doe je vanzelf wat goed is.

Heb dus geen zorgen voor morgen: focus niet op het probleem, maar gebruik je energie om aan je bewustzijn in het Hier en Nu te werken. Als je enkel focust op het probleem, focus je op de ongrijpbare variabele. Stoppen en kijken en van daaruit handelen is het beste medicijn voor elk probleem.

Stelling: Als je iets dwars zit, stop dan met alles, breng je aandacht in het Hier en NU en pluk de 'oplossing' uit het universum.

(ps: ik pluk mijn Columns ook uit het Universum)

De polariteiten bij elkaar brengen


Foto: http://thibetstuinen.punt.nl/?a=2004-07 Met de zangles en de pianoles werd ik mij er van bewust, dat ik voorkeuren heb ontwikkeld voor klanken. Mijn interesse ligt bij de middelste klanken en mijn aandacht gaat minder uit naar en ik voel zelfs een lichte afkeur voor de hoge en lage klanken. Dus … zelfs op zoiets neutraals als klank, heb ik al een voorkeur ontwikkeld.

Als ik mijn voorkeuren verder onder de loep neem, dan merk ik dat ik werkelijk overal voorkeuren heb. In kleur, muziek, vorm, geur, beeld, het weer, eigenschappen, vaardigheden, emoties….
Met het vaststellen van al die voorkeuren, kom ik in de dualiteit terecht. Ik deel de wereld op in goed en fout, fijn en niet fijn, mooi en lelijk etc. Ik ga mij hechten aan de zonkant en ik keer mij af van de zogenaamde schaduw. En precies hiermee begint het lijden. Ik ga oordelen, ik heb al mijn energie nodig om in de zon te blijven en de schaduw buiten te houden. Daarmee ben ik mijn mogelijkheden enorm aan het beperken.
Beperking ©
(mei 2003)

Wat is het leven waard
als niets mij meer verrast
als alles is gepland
en goed en fout staat vast

Het oordeel sluit de wegen af
er is geen kans meer voor de creativiteit
het oordeel is beperkend
ik word een doolhof doorgeleidt

Steeds maar bezig zijn met later
het heden telt niet meer
de routine, de patronen, het leven lijkt een puzzel
het is afgesloten, er is geen opening meer

Marleen
Door wat meer los te komen van sterke overtuigingen en voorkeuren (acceptatie en mildheid) plaveien we de weg om buiten de comfort zone te gaan kijken. Binnen de Mindfulness oefeningen kan ik dit oefenen door elk gevoel en elke ervaring even veel aandacht te geven. Ik kan het toepassen op muziek, door elke klank gelijk te waarderen en aandacht te geven. (maar het kan natuurlijk op elk gebied, waar je een onderdeel verwaarloost).
Oriëntatie: Hoe zit dat bij jou met je voorkeuren en afkeuringen? Hoe zou jij de kracht hier wat van af kunnen halen? Welke schaduw zou jij wat meer aandacht kunnen geven en daarmee in het licht kunnen zetten?

dinsdag 3 maart 2009

Wat wil ik?

Ik ben vaak zo georienteerd op wat allemaal moet, dat het belangrijk is om weer te voelen en te oriënteren op wat ik wil. Wat ik moet is vaak een heleboel en al deze moetens vinden hun oorsprong altijd buiten mijzelf. Wat ik wil is iets totaal anders, dit komt van binnen uit en het is iets waar ik blij van word en waar ik energie van krijg. Meestal ben ik zo geprogrammeerd op het moeten dat ik niet eens meer weet wat ik nou eigenlijk zelf wil.
Bij de Mindfulness cursus, maak ik vaak een rondje met de vraag Wat Wil Ik. En de antwoorden variëren van "ik wil rust, ik wil balans, ik wil meer voelen, ik wil minder oordelen, ik wil mij zelf zijn, ik wil Zijn etc'. Het lijken verschillende antwoorden, maar ze liggen in het verlengde van elkaar. Als iemand die vraag aan mij zou stellen, dan zou ik antwoorden; “Ik wil een vrij mens zijn’


Foto: mijn zelfgebouwde gevangenis

Een vrij mens is voor mij iemand die zijn eigen plan trekt, die niet afhankelijk is van de bevestiging van anderen, die handelt vanuit zijn eigen authenticiteit, die zijn enthousiasme en passie volgt, die bestaansrecht voelt enkel en alleen omdat hij er is, die kan geven zonder daarvoor iets terug te willen ontvangen, die de ander belangeloos ondersteunt en zichzelf vergeet.

Een deelnemer van de cursus kreeg een belangrijke inzicht deze week: 'ik bouw mijn eigen gevangenis, want in principe ben ik vrij!' Dat klopt! en om dit vrije mens te worden, heb ik mij te bevrijden uit mijn zelf gebouwde gevangenis. (to study the self zie Column van 11 februari).

Orientatie: En wat wil jij? Het is een bijzondere heilzame vraag en echt de moeite waard om eens bij stil te staan. Je antwoord kan je koers worden in je leven

zondag 1 maart 2009

bewust worden van geluiden



Vandaag kon het dierentuinuitje alsnog doorgang vinden. Na een bezoekje aan Pinguïns en Lama’s, speelden de kinderen uren in de overdekte speeltuin 'Yukatan'. Ik zat daar- met nog heel veel ouders- mijn kopje koffie te drinken en te wachten tot de kids uitgespeeld waren.

Wachten moet je nooit doen’: zeg ik altijd tegen mijn kinderen. Het Nu is er toch en Ik ben er toch? Bovendien bestaat de tijd niet, waardoor wachten een illusie is. Alles wat er is, is NU in dit moment aanwezig!

Ik besloot mij eens te gaan concentreren op alle geluiden die om mij heen aanwezig waren en ik sloot mijn ogen. Als je daar op inzoemt is er een bijzonder concert aan de gang om je heen. Omdat Yukatan een grote hal is, met veel hoogteverschil, kwamen de geluiden van alle kanten.
Bij het tafeltje rechts naast mij, hoorde ik een gesprek tussen een lage rustige basstem van een vader en een hoge kinderstem. Links achter mij klonk een lage resolute vrouwelijke Alt die haar kind toesprak. Er waren zachte zalvende stemmen, blij en opgewonden stemmen en huilende kinderen. Uit diepte kwamen andersoortige geluiden, stemmen die uit de verte klonken en naar elkaar riepen. Boven mij ui t de geluidsboxen, hoorde ik af en toe een vriendelijke vrouwenstem die de bestellingen omriep. Dan was er links van mij een snackpunt, waar mensen al murmelend en overleggend af en aan in de rij aansloten. Langs het pad voor mij, hoorde ik voetstappen, wieltjes van buggy’s, voeten die over de grond sloften en het geklak van iemand op krukken. Ergens veel verderweg, werd ik mij gewaar van een het geluid van een klaterende waterval en vlak daarbij moest een stroeve piepende glijbaan staan, waar kinderen af en toe naar beneden gleden.
En ik kreeg de vreemde gewaarwording dat elke klank en elk geluid precies op het juiste moment gemaakt werd. Het concert was precies zo bedoeld als dat het werd uitgevoerd!
Als je het zo leest, dan hoor je het al hè? Met deze geluiden kom je langzaam in een andere dimensie terecht. Ook deze 'oefening' richt zich ook op het verkrijgen van meer bewustzijn, zodat we uit onze slaap kunnen ontwaken. Naarmate het mij meer lukte om mijn aandacht er bij te houden, ( is hetzelfde als naarmate de tijd verstreek) vorderde mijn capaciteit om steeds meer geluiden te onderscheiden, te benoemen en te lokaliseren. En….. als ik van al deze ‘geluidsenergie’ een beeld zou moeten schetsen, dan was dat van een rotsachtig gebergte gelegen aan een diep meer…… Of ga ik nu geruisloos over van de Psychologie naar de Kunst. Eigenlijk liggen ze niet ver van elkaar. Woorden schieten eigenlijk tekort voor deze ervaring, veel beter is het om het zelf te ervaren.
Experiment: Probeer het zo dircet bij de koffiepauze ook eens uit? Doe even je ogen dicht en word er eens van bewust wat je allemaal kunt horen! (Je hebt hierna vast geen zin meer om aan het werk te gaan.)