dinsdag 30 juni 2009

Sleuteldag


Gatver… ingebroken in de auto… Gewoon door mijn eigen stomme schuld… raampje open laten staan. Hij was denk ik op zoek naar geld… Zat mijn huissleutel in de auto? ...Ik ben weer gewaarschuwd! …. Mijn portemonnee kwam laatst weer terug via de politie, alles er nog in en gewoon ergens laten liggen! Met mijn auto over een paaltje gereden... SLORDIG… ik ben te slordig. Ik moet nu voor de zekerheid alle sloten van mijn huis vervangen en dat kost me 300 euro ! ooh wat balen! maar ... het medeleven van mijn vriendinnen deed wonderen!

En een van mijn hen reageerde met ".... Je hebt te weinig respect voor de materie... en als je er slordig mee omgaat, dan raak je het kwijt" Dank je wel Y. Niets gebeurt voor niets en dit neem ik als boodschap mee ... meer respect voor de materie en hier zorgvuldiger mee omgaan.

Over sleutels gesproken, vandaag krijg ik ook de sleutels van mijn nieuwe ruimte. mmm.. een echte sleuteldag dus.

Loslaten pas na bewustwording en acceptatie

Tekening Marleen: 'loslaten'


Transpersoonlijke ontwikkeling kent altijd twee kanten. Pijnverwerking en Perspectief. ieder mens heeft gedurende zijn leven een karakterstructuur ontwikkeld. En deze karakterstructuur geeft je gedurende lange tijd het nodige houvast in het leven. (Column 28 juni). Er komt een tijd dat deze krakterstructuur als een beperkende gevangenis gaat aanvoelen en jij je hieruit wilt bevrijden. Om te kunnen groeien hebben we eerst kennis te nemen van onze gevangenis en wanneer we ons stukje bij beetje uit deze gevangenis bevrijden, dan ontstaat het perspectief. De ontmaskering van je gevangenis is pijnlijk! Jouw angsten, blokkades en onzekerheden, moeten eerst in het licht komen te staan (erkennen en bewustworden). Daarna is het van belang te begrijpen dat jij zo bent gevormd omdat het gewoon niet anders kon! (Acceptatie). Het is pijnlijk omdat je je voor deze dingen (overigens onnodig) schaamt. Maar als je ze eenmaal in je bewustzijn hebt en voor jezelf gaat staan ( 'zo doe ik het' en 'zo ben ik'), dan ontstaat er ruimte voor het perspectief.

Als je met Mindfulness bezig bent, lees je in de boeken dat je hebt los te laten. Met deze Column wil ik duidelijk maken dat loslaten pas mogelijk is, nadat je eerst bewust bent geworden van je karakterstructuur (gevangenis/neurose) en nadat je jezelf geaccepteerd hebt. De pijnverwerking is een noodzakelijke stap die voorafgaat aan het perspectief!

Dus lieve mensen: ‘stort je op je ‘schaduw’ kant en zet dit in het licht! ‘ Pas dan komt het echte licht in zicht.

maandag 29 juni 2009

Derek Ogilvie

Gisteravond keek ik –na lange tijd- weer eens naar een reading van Derek Ogilvie . Hij maakt contact met overledenen en wat mij bezig houdt, zijn de volgende dingen :

-De mensen die dood zijn verblijven aan gene zijde en zijn op een of andere manier nog in contact met de wereld. Kennelijk reïncarneren ze (nog) niet in een nieuw lichaam.
-Ze noemen kleine details, die onbelangrijk lijken. Zoals de inrichting van een tuin of een kras op de auto.
-Bij de dingen die de overledene noemt, gaat het vaak om 1) kenmerken van het huis waar de overledene in gewoond heeft en veranderingen die er in dat huis hebben plaats gehad. 2) ook wordt vaak lichamelijk ongemak genoemd om een periode aan te duiden, zoals een verstuikte voet of een ontstoken kaak.
-Ook komen opvallende karakter eigenschappen van de overledenen zelf aan de orde. (hij plaagde graag of hij wilde alles meemaken)
-Mensen die plotseling zijn dood gegaan lijken veel behoefte te hebben om contact te leggen met de nabestaanden.

Mijmer…. Het huis, waar iemand woont lijkt belangrijk, kleine dingen lijken er net zo goed toe te doen, lichamelijke ongemakken zijn ankers in de tijd, persoonlijke eigenschappen blijven bij je….. Maar..... de wereld is toch leeg? Dit alles zou er toch niet meer toedoen wanneer we dood zijn? Hoe kan dat dan? Zou het zo kunnen zijn dat :
... sommige mensen te vroeg sterven? Terwijl het eigenlijk hun tijd nog niet is! Bijvoorbeeld door een ongeluk, door suïcide of door geweld ? En zijn het deze mensen die eigenlijk nog niet helemaal klaar zijn op aarde en van daaruit nog een boodschap willen doorgeven? Kunnen de nabestaanden deze mensen wellicht nog niet loslaten? Kunnen ze beidde uit de beklemmende situatie bevrijd worden door die ene geruststellende boodschap van gene zijde? Kan de overledenen misschien pas daarna zijn weg weer vervolgen? (reïncarnatie) En kan de overldenen wellicht dan pas de materiele wereld achter zich laten en leeg maken? Wie zal het zeggen...

mmm... misschien moeten we er wel voor zorgen dat we in het leven niet teveel dingen laten liggen. Dat ruzies liever vandaag dan morgen 'opgelost' worden door ze uit te spreken, dat we de ander moeten vertellen wat er in ons omgaat. Misschien moeten we echt voorkomen dat er ergens schuldgevoel ontstaat , dat er onrecht geschiedt of dat er gemanipuleerd wordt...... allemaal negatieve energieen die blijven knagen...

zondag 28 juni 2009

Steen voor Steen

Bewustwording is een proces van steen op steen. Dat betekent dat de werkelijkheid zich langzamerhand voor jou ontvouwt. Dat wil zeggen dat je de volgende steen pas kan leggen wanneer je de vorige gelegd hebt. Anders ontstaat er een gat in je huis.

Je eerste houvast
In je opvoeding krijg je de eerste waarden en normen mee en leer je te oordelen over goed en fout. Dit is je eerste houvast die je op deze wereld krijgt, zodat je vanuit een bepaalde structuur en vanuit een vaste overtuiging je leven kunt leven. Je kunt mensen in hokjes plaatsen. Door anderen te veroordelen, kun je je eigen (vooralsnog afgeleidde) identiteit vormen en je kunt je aansluiten bij gelijkgestemden. Allemaal heel zinvol en noodzakelijk om te overleven.

Je tweede houvast: een 'Meester'
Dan komt er wellicht een dag dat jouw wereldvisie te beperkt voor je wordt en dat je iets anders wilt. ‘Je jasje wordt te klein’ zei mijn opleider altijd. Je begrijpt dat er 'iets anders' moet zijn en je komt op een ander pad. Vanuit de eeuwenoude tradities ga je op zoek naar een groep gelijkgestemden en een Meester. Vanuit deze tradities zijn dit bijvoorbeeld Pastores, Dominees, Iman’s, Roshi’s en helaas soms ook sektes. Een moderne variant op een Meester is een opleider. Meesters zijn mensen met een geheel eigen mens en wereld visie. Wanneer je optimaal van deze (oprechte) Meesters wilt leren, dan is het van belang om gedurende je opleiding een open en volgende houding aan te nemen. Je te richten op haar of zijn bewustzijn en je niet teveel bezig te houden met het EGO van deze Meesters.(Het zijn namelijk ook maar gewone mensen) Deze Meester helpt je los te komen van je oude patronen, hij brengt je dichter bij de werkelijkheid maar ook is het onvermijdelijk dat deze meester je weer een nieuw waarde patroon bijbrengt. Aan het einde van de leerperiode heb je meer bewustzijn, maar ook weer een nieuwe beperkende identiteit.

Valkuil: Spiritueel Materialisme
Er komt een moment dat je deze Meester weer loslaat en op zoek gaat naar meer bevrijding. Dus ook deze tweede normatieve identiteit heb je vervolgens weer los te laten. Je gaat vervolgens je zoektocht zelf voortzetten of je zoekt weer een andere Meester. En de valkuil bestaat hieruit dat je weer op zoek gaat naar nieuwe waarden en dus houvast. Het spirituele pad is er een van telkens weer wat meer loslaten. Totdat je uiteindelijk alle houvast hebt losgelaten en begrijpt dat er geen houvast is.

Eureka: er is geen houvast !
Mijmer… Hoe moeilijk is het niet om te beseffen dat er uiteindelijk geen houvast is. Dat de wereld in beginsel leeg is, dat er geen doel is op deze wereld, dat leven en dood uiteindelijk niet van elkaar verschillen, dat goed en fout niet bestaat en dat er geen pad is.

Jaren geleden las is ik over dit fenomeen in het boek ‘spiritueel materialisme’ van Chogyam Trungpa. (als ik me niet vergis). Ondanks het feit dat ik het toen nog niet snapte, was dit voor mij de essentie van zijn relaas. het is weer zo'n 'zinnetje' wat is blijven hangen en wat veel later tot bewustzijn komt.

Stelling: Bewustwording gaat van steen op steen. Dus… vervolg je weg, laat je niet ontmoedigen, ga rustig door en bouw je huis steen voor steen met vertrouwen als cement.

zaterdag 27 juni 2009

OH... wat erg


Oh wat erg… hoor ik mijzelf vaak zeggen Bijvoorbeeld wanneer ik hoor als iemand gaat scheiden, wanneer iemand zijn baan verliest, wanneer er ergens een boom gekapt wordt, wanneer de vakantie van een vriend niet doorgaat omdat zijn vriendin haar been heeft gebroken of wanneer iemand de hele zomer niet kan zwemmen omdat zijn voet in het gips moet.. etc

Oftewel er zijn heel veel dingen waar ik met ERG op reageer. Welke premisse ligt er nou aan deze reactie ten grondslag.

Deze reactie geeft in ieder geval aan dat ik nog een sterk oordeel heb over wat goed en fout is. Met die uitspraak zeg ik eigenlijk ´Het is niet goed wat er gebeurd!´en daarmee ga ik er vanuit dat IK met mijn relatief beperkte bewustzijn zou weten wat goed is. Ook getuigt het van weinig acceptatie en zeg ik eigenlijk `het leven krijgt een onjuiste wending´. Kennelijk heb ik een idee over hoe mensenlevens zich zouden moeten ontvouwen.

Mijmer .....Misschien is het wel veel wijzer om wat bescheidener te zijn en ook nu weer de rol van toeschouwer en onderzoeker aan te nemen. Misschien is de reactie ´Oh wat erg´wel heel arrogant en misschien getuigt deze reactie wel van grote onwetendheid. Misschien kan ik beter niet oordelen en slechts aanschouwen wat zich aandient en vanuit de gegeven werkelijkheid mijn persoonlijke vervolgstappen gaan zetten.
Oh wat erg ..... daar zit een oordeel in
Vertel eens wat er gebeurd is.... dan ga ik op onderzoek uit en deze weg leidt tot bewustzijn.
Stelling: wanneer ik Mindfull met een situatie omga, dan oordeel ik niet. De situatie 'leren kennen' en de ander 'willen begrijpen' is dan de insteek.
Orientatie: Zou het niet heerlijk zijn wanneer ikzelf en de mensen om mij heen zouden kiezen voor 'willen begrijpen' en' leren kennen'? Stel je eens voor dat je niet meer hoeft te oordelen en dat je van een situatie niks hoeft te vinden.....

vrijdag 26 juni 2009

Werken met Zinnetjes



schilderij: Abraham


Tijdens het napraten van de Mindfulnessgroep, vroeg ik aan een paar deelnemers wat ze nou leuk zouden vinden voor de verdiepingsgroep. Ze gaven me de tip om de Columns meer in de cursus te betrekken. (dank je wel! ). Mijmer… we zouden een keer kunnen werken met ‘zinnetjes’

Vorig jaar beluisterde ik de luister cd ‘De bijbel; door Nico ter Linden.’ (een echte aanrader) Én er is één zin die regelmatig door mijn hoofd schiet. En dat is de volgende":

“er was één man op de aarde die vermoedde dat het leven geen circulaire gebeurtenis was (geboorte-dood) maar dat het leven een pad was” En dat was Abraham.

….. Er waren duizenden mensen op de wereld en al die duizenden mensen volgden de massa. Ze dachten zelf niet na, ze leefde hun leven zoals alle anderen en er ontstond niets nieuws… maar Abraham, was de eerste die een ander idee kreeg en die daar aandacht aan schonk en hij durfde voor zijn idee te gaan staan en hij durfde dit idee in de wereld te zetten. En Abraham maakte verschil. Abraham bracht nieuw bewustzijn in de wereld en door hem veranderde de koers van de wereld.

En…. Jij en ik kunnen ook –net zoals Abraham- verschil gaan maken, door te gaan staan voor wat we vinden en wat we denken. Ook al is het anders dan wat de massa vindt. En daar is lef voor nodig. Misschien heeft de wereld wel mensen met lef nodig.

Mensen die een andere mening durven verkondigen… mensen die staan voor wat ze vinden. Het zijn de Kunstenaars die -tegen alle conventies in- nieuwe stromingen in gang zetten, de filosofen die een andere visie durven neer zetten en wetenschappers die nieuwe ontdekkingen durven presenteren.

De vrouwelijke creatieve energie brengt de vernieuwing, maar de mannelijke energie heeft het lef om deze vernieuwing daadwerkelijk in de wereld te zetten.
mijmer... misschien is het wel daarom dat de meeste innovators uit de geschiedemis mannen zijn, vaak met een creatieve vrouw op de achtergrond.

Zinnetjes



Het woord.. de taal.. in den beginnen was het woord. In tegenstelling tot alle andere wezens in het universum, hebben wij als mensen het woord gekregen om bewust te worden. Nou wordt er ongelofelijk veel gezegd door iedereen. Maar wat is nou wezenlijk en wat is nou gebabbel. Op welke manier kunje het kaf van het koren scheiden?
Het zijn de zinnetjes die blijven hangen. Het is dat ene zinnetje dat je nog weet uit dat boek, die ene opmerking die iemand ooit gemaakt heeft en waarvan je nog precies weet hoe, waar en wanneer het gezegd werd. Of die woorden van die ene meester twintig jaar geleden. Dat zijn de woorden die de essentie bevatten en waar je iets mee kunt.
Dat hele boek, dat lees je misschien wel voor die ene zin! Dat hele schooljaar volg je misschien wel voor die ene opmerking en het congres was zinvol vanwege die ene reactie…. De rest was slechts gebabbel. En bij het woord gebabbel moet ik denken aan het liedje van Willeke Alberti en Paul de Leeuw. (Klik op http://www.youtube.com/watch?v=bPgqdO6Gs0s).
De tranen biggelen bij mij over de wangen en het maakt me zo vrolijk als ik naar die idiote, authentieke Paul de Leeuw kijk...... die echt doet wat hij wil! En dan in combinatie met die serieuze Willeke... het is echt de moeite waard om even naar dit stel te kijken.

Orientatie: welke zinnetjes weet jij nog?

donderdag 25 juni 2009

Niet gelijk maar wel gelijkwaardig


Toen ik vijf jaar geleden met mijn gezin een jaartje naar Amerika ging, nam ik afscheid van mijn opleider. Ze gaf me een zoen en ze zei: “ik zal je missen”. Ik was zo verbaasd over haar opmerking dat ik zei ” Jij mij missen? Ik zal jou missen !

We zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig. Dit waren in het begin van mijn opleiding nog woorden, maar langzaam maar zeker integreert deze visie in mijn gehele Zijn. Ik begin steeds beter te begrijpen dat wij mensen elkaar nodig hebben voor ons bewustzijn. Het is onmogelijk om dit alleen te doen. Want in essentie zijn we elkaar! We zijn zeer sterk met elkaar verbonden. En juist door die ander kan je groeien en die verbondenheid voelen.

In het begin van mijn bewustwordingsproces tien jaar geleden, voelde ik mij een Deskundige. Ik had veel gestudeerd en ik dacht dat ik de ander kon vertellen wat hij moest doen. Ik creëerde afstand tussen mij en de ander; ik zette me boven de een en onder de ander. Jaren heb ik nodig gehad voordat ik diep van binnen wist dat dit niet klopte. Nu staat er op mijn Home Page : ‘Wijsheid zit in je zelf” dat betekent dat ik de cliënt ‘slechts’ kan helpen om zijn eigen wijsheid te vinden.

Tegenwoordig kan ik steeds meer voelen dat elke cliënt mij ook bewustzijn brengt. Ik ben er voor de cliënt, maar de cliënt is er ook voor mij. Door hem of haar kan ik weer groeien en dat nieuwe bewustzijn vervolgens weer inzetten bij de volgende cliënt. Zo is het hele leven een leerproces. En dat doen we met elkaar. Van ieder mens kan je wat leren en dat staat geheel los van de opleiding die de ander genoten heeft. De andere mens geeft mij bewustzijn, juist omdat ik door zijn spiegelfunctie iets over mij zelf kan leren.

Maar hier heb ik als 'transpersoonlijk begeleider' geen patent op hoor, dit geldt voor alle relaties die je aangaat: ’voor een docent met zijn leerlingen, voor een manager met zijn werknemers, voor collega’s onderling, voor buren, voor ouders met kinderen etc.’

Orientatie: Hoe zie jij dat?

woensdag 24 juni 2009

Mindfulness Cursus

De Mindfulness cursus was weer erg fijn gisteravond. We hebben de cursus afgesloten en na de zomer beginnen er weer een aantal nieuwe cursussen. Op de maandag ochtend en de maandag avond algemene cursussen en een verdiepingscursus op de dinsdagavond. De Cursussen bestaan uit vijf groepsbijeenkomsten en een individuele bijeenkomst. Wanneer je een lezer van mijn Column bent en graag wat meer bewustzijn wilt krijgen, schroom dan niet en doe mee. De feedback op de Mindfulness cursus is steevast dat men door wil gaan met Mindfulness en dat Mindfulness meer bewustzijn en mildheid in het leven inbouwt.
(Schrijf je wel tijdig in, want soms kan het heel hard gaan met de inschrijvingen.)

En... dat alles in mijn nieuwe pandje! Eerst nog wat klussen en dan is het klaar om in gebruik genomen te worden.

Morgen heb ik weer tijd voor een inhoudelijke Column!

dinsdag 23 juni 2009

Energie als bouwsteen van alles!


Titel: 'De kracht van alle leven; de Universele Energie' http://yogaweg.be/studie_nl/%20pranayama.html

Alles is projectie en als je iets geen energie meer geeft dan verdwijnt het. …. Deze zin kwam spontaan bij me op toen ik besefte dat er iemand in mijn naaste omgeving is die ik weinig aandacht geef. Op een of andere manier lost dit mens een beetje op en verdwijnt ze uit mijn bewustzijn.
'Je ziet me niet staan!' hoor je weel eens iemand zeggen ..... Nee dat klopt, zonder aandacht, zonder energie zie je die ander ook niet staan.

Dit zou betekenen . ...dat de ander (voor mij) bestaat omdat ik hem of haar aandacht of energie geef. Dit is nou precies de reden waarom het bij Mindfulness primair om aandacht gaat.

Mijmer….. misschien is aandacht wel het enige wat we hebben om de dingen om ons heen te beïnvloeden. En daarom is het zo belangrijk om controle te krijgen over je aandacht.

Vanavond de laatste Mindfulness bijeenkomst voor de zomervakantie, ik heb er weer zin in!

maandag 22 juni 2009

Iets nieuws leren

Schilderij: Piet Eisenga
Mijn jongste zoon leert viool spelen. En het is vooralsnog een gepiep en gekraak in huis. Twee keer per dag tien minuten oefenen. Mijmer … hoe zorg ik er nou voor dat hij op een ontspannen manier viool leert spelen en dat hij met dit instrument niet in de leeuwenkuil van Goed en Fout terecht komt?

Mijn zanglerares heeft me hierbij geholpen. Met haar maakten we alle klanken die er waren en elke klank had zijn eigen op zichzelfstaande schoonheid. Met onze stem maakten we gekke piep en brom geluiden en luisterden er vooral heel goed naar. Niet vanuit een externe gouden standaard van 'mooi en niet mooi', nee vanuit de klank zelf.

Stel je eens voor dat je op elke snaar tien duizend verschillende klanken kan maken. Daarbinnen zijn er klanken gedefinieerd die meer of minder makkelijk in het gehoor liggen. Misschien moet de leerling wel al die tien duizend mogelijkheden uit proberen en ontdekken, om uiteindelijk die klank te maken die hij mooi vindt. En daarom moet ik hem de gelegenheid geven om al die klanken zelf te onderzoeken. En als je op deze manier naar die klanken kijkt, dan zijn het geen fouten, maar zijn het variaties op elkaar, waar hij uiteindelijk uit kan kiezen.
Mijn andere zoon leert tennissen en daarbij is het al niet veel anders. Ook de bal kun je wel op tienduizend verschillende manieren op je racket krijgen en hier geldt hetzelfde. Proberen, proberen eindeloos uitproberen, zodat je uiteindelijk al die verschillende manieren gevoeld hebt en van daaruit zelf kan bepalen welke slag je maakt.

Wanneer we beginnen met iets nieuws, dan zoeken we eigenlijk direct naar de externe Gouden Standaard. En als we les krijgen, dan vertellen onze docenten onmiddellijk wat de Gouden Standaard is. Dus HOE HET MOET. (Deed ik zelf overigens ook toen ik nog in het onderwijs werkte!) Is het niet veel beter om ons kind zelf die Gouden Standaard te laten zoeken? Pas dan wordt het Authentiek. Niet teveel aantrekken van de NORM… maar het kind direct de vrijheid geven om op onderzoek ut te gaan!

zondag 21 juni 2009

Input


Schilderij van de Cubaanse schilder Marcelo Pogolotti Groninger Museum.. …..wanneer ik terug kijk op mijn weekend, dan denk ik aan de Input. De hoogte punten waren het Groninger Museum, een concert, we hebben een appeltaart gebakken en getennist.

Toen ik vandaag de Column overdacht, besefte ik dat ik vanuit ‘mijn eigen model’ naar het weekend keek.‘ (Column van 19 juni). Wat was de input van het weekend, waar waren de momenten van verwerking en wat was de output? ‘En ik moest denken aan Columns van ‘heel lang’ geleden (28 maart en 3 april ). Deze gingen over de structuur die we zelf inbouwen om naar ons leven te kijken. Het is vrij gangbaar om vanuit een economisch perspectief naar ons leven te kijken. Daarbij zetten we ons beroep en ons werk centraal en van daaruit kijken we naar ons leven. We kijken naar onze beschikbare levenstijd en delen dat onder in periodes van werken en periodes van vrije tijd. Vanuit dit perspectief is onze gehele maatschappij ingericht. Maar je kunt ook een ander wereldbeeld creëren door vanuit een andere perspectief of vanuit een andere invalshoek naar je leven te kijken. Stel je voor dat je niet vanuit werken en vrije tijd naar de werkelijkheid kijkt, maar bijvoorbeeld vanuit het input-output model. Welke input is er vandaag, hoe zorg ik voor de verwerking en welke output is er. Werk krijgt vanuit deze invalshoek een andere status. Vanuit dit perspectief wordt werk gerelativeerd tot slechts een van de mogelijkheden om wat meet bewustzijn te krijgen of om te groeien. (misschien kom je er wel achter dat je binnen het kader van deze levensvisie veel te veel werkt).

Als jij dus een andere insteek kiest voor je leven zal alles er omheen automatisch mee veranderen. Wanneer we als samenleving bewustwording, persoonlijke groei en ontwikkeling als uitgangspunt zouden nemen, dan zou de samenleving er totaal anders uitzien!

Voor mij was dit de eye opener van het weekend (output).

Stelling: Wil je echt anders in het leven komen te staan, begin dan met het ontwikkelen van jouw persoonlijke levensvisie.

zaterdag 20 juni 2009

Fase twee organiseren

Veel van mijn Columns gaan over fase twee. ‘De verwerking’. (Column 19 Juni). Als je wilt groeien, dan is het erg belangrijk dat je voor deze fase voldoende tijd uit trekt. Het helpt wanneer je deze fase in jouw leven gaat organiseren, dat wil zeggen dat je deze fase structureel in je leven gaat inbouwen. Materieel kan je bv. een fijne stille plek in je huis organiseren, je kunt een tijdstip vastleggen en je eigen ritueel bedenken. Op deze manier ga je staan voor fase twee. Deze fase kenmerkt zich door inkeer, het is dus een fase die je alleen en in stilte doorbrengt.


Ik heb vandaag voor fase twee een mooi plekje achter mijn huis georganiseerd. Dat plekje zal ‘mijn plekje’ worden. Ik kan hier de lucht en de wolken zien, er zijn diverse vogels en er zijn watervogels in het diepje. Ik zie vlinders, er zijn de bomen en de planten, de wind en de regen, de golfjes en schittering op het water en dan nog de geluiden van de vogels, een vliegtuig hoog in de lucht, kikkers. En wat dacht je van de geuren, van de planten, de bomen het water..…. Er is zoveel te beleven in het Hier en Nu !

Mijmer….Het is verleidelijk om mij voor te stellen, dat het watertje geen diepje is maar een uitloper van een groot meer met hoge bergen er omheen en dat de bomen onderdeel zijn van een groot woud ….
mmm...zou dat niet weer een illusie zijn? Dit plekje is gewoon een klein paradijsje binnen een grote drukke stad.

Anima en Animus

Schilderij: David verslaat Goliath
Een van de grootste uitdaging van de mens is de verbinding van de mannelijke en vrouwelijke energie. Door deze verbinding kan je een heel mens worden. Ik heb als vrouw mijn mannelijke kant te ontwikkelen en mijn partner heeft zijn vrouwelijke kant te ontwikkelen. En juist voor deze klus hebben we onze partner nodig. Als we onze partner uitkiezen, dan zijn we verliefd. En verliefdheid is een projectie. We kijken naar de ander en al die eigenschappen die we bij die ander zien zijn in feite mijn eigen –nog niet ontwikkelde- eigenschappen, die in potentie aanwezig zijn. Gedurende de relatie gaat de verliefdheid over in ‘houden van’.

Vandaag keek ik naar mijn partner en vroeg me af welke eigenschappen van hem ik -door hem- in mijzelf kan openbaren. En ik dacht aan de Leeuw (Column 19 en 29 april). Het is zijn kracht, het is zijn vertrouwen, het is zijn autonomie die ik nodig heb om mijn weg te vervolgen.

Mijmer… ik denk aan de afgeknipte haren van de sterke Goliath… Of David die Goliath verslaat? C. help me even hoe was het ook alweer met Goliath? Nee.... ik krijg de eigenschappen niet door zijn haren af te knippen, moet ik hem dan verslaan? Nou ik zal de bijbel er weer eens op naslaan.

Orientatie: heb je ooit wel eens vanuit dit perspectief naar je partner gekeken? Welke eigenschappen kan jij van hem of haar in jezelf openbaren? (En bedenk dat de klus … verre van gemakkelijk is! Ook dit gaat met vallen en opstaan.)

vrijdag 19 juni 2009

Model- Slebos

Ik weet het nog van mijn HBO-V opleiding 'De Black Box van de behavioristen'. Het behaviorisme is een stroming binnen de psychologie en de filosofie. Het behaviorisme onderscheidt zich van andere stromingen in de psychologie omdat het zich alleen richt op observeerbaar gedrag en van daaruit een psychologische theorie vormt. De mens is voor de behaviorist een 'black box' en dat wil zeggen dat ze zich niet bezig houden met gedachten, gevoelens en emoties. Hoewel mijn transpersoonlijk visie geheel verschilt van de behavioristen, vind ik het model wel aansprekend. Je stopt iets in de mens, de mens doet er iets mee en vervolgens komt er wat uit. En daarna start de cyclus opnieuw. (Column van 16 juni). Ookal is een model een slap aftreksel van de werkelijkheid, toch geef ik hier mijn model. (Klik op model)




Een bekende uitspraak van de boeddhistische monnik Thitch Nathan is: ‘Your life is your message’ . En als ik dat vertaal naar het bovenstaande model, dan kun je zien dat een mens alleen maar kan groeien door zijn leven te leven. In dit model staat de OUTPUT centraal en de Input is ondergeschikt aan de Output. Sterker nog alleen de Output zal de kwaliteit van je leven (Input) vergroten.

Als je uitgaat van dit ontwikkelingmodel, dan begrijp je ook dat elke fase genoeg tijd en aandacht nodig heeft. Het is heel belangrijk om te rusten, om te overdenken en te mediteren. En vervolgens geeft het veel voldoening wanneer je jouw persoonlijke groei en nieuwe inzichten ' in de wereld zet'. In onze samenleving is de balans een beetje zoek. We richten ons voornamelijk op de Input en er blijft weinig tijd over voor de verwerking, laat staan dat we aan de derde fase toekomen. Mensen die nieuwe dingen creëereen noemen we Kunstenaars en deze derde fase is de kunstenaar die in ieder van ons schuilt! : schrijven, schilderen, tekenen, fotograferen, vertellen, musiceren, zingen, acteren etc.

Oriëntatie: herken je deze groei cyclus in jouw leven? En hoe is jouw tijdsindeling? Heb jij jouw talent al ontdekt?

woensdag 17 juni 2009

IK, JIJ en WIJ


Foto: Grigory Sokolov; ‘De beste pianist van dit moment’ en ‘….zijn magische spel mag van een Goddelijke orde worden genoemd’ schreef de recensent van de Oosterpoort. Ik heb nog nooit van deze man gehoord en toen ik naar de foto keek, drong de gedachte zich aan mij op dat deze man -op deze foto- niet in de gangbare bewustzijnstoestand aanwezig is. Deze man zweeft hier ergens tussen hemel en aarde. En ik moest denken aan mijn zangles van afgelopen vrijdag.

Voor het eerst in mijn leven improviseerde ik met E op de piano. Zij speelde akkoorden op de piano en ik sloot hier met mijn stem op aan. Het was een bijzondere ervaring, omdat ik al jaren met de sluimerende vraag rondloop hoe je in vredesnaam met een ander kunt improviseren. Hoe kun je samen harmonieuze klanken ten gehore brengen zonder dat je blad muziek hebt om dit te sturen? Beidde doe je wat en zonder te spreken maak je samen wat moois! Onbegrijpelijk.

En toch kon het! We maakten muziek, we kwamen af en toe spontaan weer bij elkaar (zelfde toon) en daarna gingen we weer uit elkaar. Het was een samenspel dat mijn denken en mijn controle oversteeg…..het was soms even alsof ik het niet meer deed. Alsof er naast ik en jij,ook een losse zelfstandige entiteit van WIJ bestond. WIJ als iets dat op zichzelf staat… WIJ maakte de muziek. En deze WIJ oversteeg ons beidde en van daaruit begreep deze WIJ ons allebei.
Dit fenomeen is wel bekend en ik zal drie spiegels noemen: 1) ) De term Holisme: “Het geheel is meer dan de som der delen” is op deze WIJ gebaseerd. 2) De systeemtherapie gaat uit van WIJ en ontkent eigenlijk het individu. 3) En de woorden van mijn opleider weerklinken in mijn oren “ Onderbewusten communiceren met elkaar’
Stelling: Muziek is een manier om over de grenzen van IK en JIJ heen te gaan en te voelen dat er iets overstijgends is als WIJ .

Wil je deze Sokolov even in actie zien? klik dan aan: http://www.youtube.com/watch?v=7IDXU8Rw2hU
....deze Column nog op de valreep en hier moeten jullie het even mee doen. Mijn tijd wordt deze dagen in beslag genomen door de sportdagen van de kids! Vandaag de hele ochtend bal werpen.... erg leuk met die 'schatjes' en 'haantjes'.... en morgenochtend weer zoiets..

dinsdag 16 juni 2009

Processen


Boedhisten zeggen wel eens ‘Het leven bestaat uit een continue opeenvolgingen van geboorte en dood’. De inademing is steeds opnieuw een geboorte en de uitademing een sterven. Met de inademing doen we nieuwe indrukken op en met de uitademing laten we alles weer los!
(mijmer… en als we hier nou tijd aan toevoegen, dan hebben we de geboorte van een baby en de dood van een oud mens en daartussen kan wel 80 jaar zitten…. dus … het leven spiegelt zich in die ene ademhaling.)

Vandaag moest ik hier aan denken toen ik tijdens de meditatie weer een inzicht kreeg en een gevoel van vreugde zich van mij meester maakte. En terugkijkend op het roerige weekeinde en de vreugde en de opluchting van vandaag, deed het proces mij aan een geboorte denken. De geboorte van een nieuw inzicht!

Net als bij het krijgen van een kind, kenmerkt de eerste fase zich door ‘nieuwsgierige verwachting’ we lezen van alles en fantaseren er over. De laatste weken van de zwangerschap worden steeds zwaarder en uiteindelijk dient de zwaarste klus zich aan. Gedurende de bevalling gaan we als aanstaande moeders door alle emoties, gevoelens, lichamelijke pijnen en gedachtes heen. Op de top komt dan eindelijk het lang verwachte kind. Er is opluchting en vreugde, die gedurende de roze wolk nog volop aanhoudt, maar dan als de kraamverzorgster weg is, dan komen de eerste waterlanders. En een neiuwe golf (geboorte) dient zich alweer aan.

Het krijgen van een kind zou je kunnen beschouwen als een creatief proces. Een nieuw kind is gemaakt en wordt geboren. Vergelijk dit met het kunstwerk van de schilder, het boek van de schrijver, de symfonie van een componist maar ook het nieuwe inzicht van ‘de filosoof’
Ook bewustwording is een creatief proces!.

Tekening : de golf van ons leven ....

En ook dit bewustwordingsproces verloopt via een soortgelijk patroon. Begrijp je dat bewustwording verloopt via een patroon van vallen en weer opstaan? En begrijp je dat er steeds weer een bevalling komt? Als je begrijpt dat dit ons levenspatroon is, kun je de wisselende stemmingen in je leven misschien wat beter accepteren. En er niet onnodig lijden aan toevoegen. Na regen komt altijd zonneschijn, vertrouw daar maar op. Maar regen is wel nodig om de zonneschijn te kunnen zien.

De hele avond heb ik op deze Column zitten zwoegen en Hier is dan het nieuwe kind!


maandag 15 juni 2009

Gedachten denken zichzelf


Titel Schilderij: Gedachten http://www.markvanpraagh.nl/

Edel Maex schreef er al over in zijn boek. De kennis komt eerst maar het inzicht volgt altijd later. Vandaag kwam ik zelf tot deze conclusie. Vandaag was weer een dag van het inzicht. Na een weekend vallen, kon ik vandaag weer opstaan. Opeens zag ik het zelf ook ‘gedachten denken zichzelf’. Ook het denken is een autonoom proces! En het denken zijn we niet, we zijn enkel de toeschouwer van dit denken. Heb je dat ook wel eens ervaren dat er zich allerlei dialogen in je hoofd afspelen? En dat je je vervolgens afvraagt waar deze dialogen vandaan komen? Ze denken zich zelf!

Oriëntatie: Bestudeer je eigen redeneringen en gedachten eens. Weet jij waar ze vandaan komen?

Regels in huis


Het opvoeden van kinderen is geen Sinecure. Mijn man en ik lopen altijd te steggelen over regels. Kort samengevat zou je onze visies als volgt kunnen neerzetten

Elke regel is er een te veel’ en ‘eigen verantwoordelijkheid, is het enige dat we de kinderen moeten bijbrengen’ enerzijds en mijn visie anderzijds “we hebben regels en structuur nodig in dit huis anders ben ik de hele dag aan het onderhandelen’ en ‘wij moeten de kinderen discipline bij brengen’.

Een eeuwenoud thema natuurlijk. In de kern komt het er op neer dat ik in ons huis richting wil bepalen en een beleid noodzakelijk acht, terwijl hij in de vrijheid en de eigen verantwoordelijkheid gelooft.

En … misschien gaat het ook wel om vertrouwen… misschien vertrouw ik nog onvoldoende op de eigen kracht van mijn kind. En misschien heb ik ook nog teveel een idee over wat goed en slecht is voor een kind. ... of nog normatiever.. hoe een volwassene zich uiteindelijk moet gedragen.

Wat is waar, wat is wijs! Ik weet het waarachtig niet.

Maar ik hou het vandaag bij de orientatie op de vraag, zonder een atwoord te zoeken. Misschien is het stellen van de vraag en bewust worden van het vraagstuk wel voldoende.

Orientatie: hoe doen jullie dat thuis met zijn tweeën? (Of op je werk bij het coachen van anderen?) Hoe kijk jij hier tegen aan? Is opvoeden of sturing eigenlijk wel nodig? Of draagt elk gezond kind (pupil/werknemer) de kracht in zich om zijn eigen leven vorm te geven?

zaterdag 13 juni 2009

Without words




Misschien zijn woorden niet altijd nodig en kunnen we volstaan met beelden

vrijdag 12 juni 2009

Spoken bestaan niet


plaatje: http://www.kvw-venray.nl%20toen/Toen ik het heksenpootje gisteravond nog eens bekeek, vond ik het er eng uitzien. Er kwamen wat bijgelovige gedachten in me op. Is het wel slim om dit reliek op mijn kamer te hebben vannacht?, haal ik hiermee niet de kwade geesten in huis? Spoken bestaan niet zij mijn opleider altijd! En daar bedoelde hij mee, je kunt met allerlei gedachten op de loop gaan, maar het bestaat niet, het bestaat enkel in jouw angstige geest.

Ja wat is Angst eigenlijk? Bestaat angst eigenlijk wel, of is het enkel een emotie? Is het enkel een emotie die ik zelf in mijn lichaam kan voeden, door met ideeën op de loop te gaan?

Angst gedachets kunnen overal over gaan: angst over de veiligheid of de toekomst van je kind, of je partner bij je blijft, of je je baan verliest, of het vliegtuig crasht, of je je examen haalt etc. Deze gedachtes kunnen je hele bewustzijn in beslag nemen.

Wanneer ik Angst voel, voel ik dit letterlijk in mijn hart. Mijn hart gaat sneller kloppen, mijn ademhaling versnelt, mijn aandacht wordt vernauwd en ik krijg het warm. En dit angstproces kan ik voeden door gedachtes; door doem scenario’s in detail te gaan uitwerken. Via Mindfulness proberen we op dit gehele proces wat meer bewustzijn te krijgen. Door er naar te kijken, er in te ademen en er woorden aan te geven. Op deze manier reduceren we angst tot wat het daadwerkelijk is.

Stelling:
Angst kun je stoppen door enerzijds te onderzoeken wat het is en anderzijds door je gedachtes stop te zetten.

Mijmer.... is angst niet enkel energie en ... is het niet mogelijk om deze angst-energie in vertrouwens-energie te transformeren?

donderdag 11 juni 2009

IEKS....


IEKS …. Ik stap er voor af. Een heksenhand op de brug. Mmm… wat heeft dat nu weer te betekenen? Ik pak het op, neem het mee naar huis en vraag aan mijn 3 mannen (tjes) wat zij er in zien. Een Kraaienppot, een Ravenpoot en een Takje. Ja het leven wordt in ieder geval een stuk spannender wanneer we op zoek gaan naar de betekenis van alle ‘verschijning’ om ons heen. Mijn hart gaat wat sneller kloppen bij deze griezelige heksenhand. Maar ik neem ‘m gewoon mee, ik blijf rustig ademen en leg hem bij mijn andere relieken op het kastje. Komt tijd.. komt raad!

Een zachte bries

Trring: Ja hallo met een van de opvarenden.. Je Column moet er op, het is 10 uur geweest en ik kom in protest. Geef me tien minuten dan bel ik je zo terug! ha..ha.. ha... dikke lol natuurlijk.

In Juli verhuis ik naar een nieuw pandje, een straatje bij mijn huidige praktijk vandaan. Oosterweg 44. Ik ben er heel erg blij mee. Terwijl mijn huidige praktijkruimte zich nu in een huisartsenpraktijk bevindt, krijg ik per 1 juli mijn eigen ruimte. Een eigen Centrum voor de Blauwe Uil. Langzaam beginnen mijn wensen zich te vermaterialiseren.

1 mailtje was voldoende om dit te bewerkstelligen. Ik mailde precies op het goede moment naar de corporatie en het pandje was die week net vrij gekomen. Je zou kunnen zeggen mijn aandeel in deze manifestatie gebeurde via een zachte bries en er was geen stevige storm voor nodig. Als je meegaat op de stroom lijkt een ‘zachte bries’ voldoende om in het ‘grotere plan’ in te schikken.

Afgelopen zondag bij het concert van Project 67 trof ik mijn oud- leidinggevende van de GGZ. We spraken over onze (overigens zeer prettige) samenwerking bij de afdeling Preventie. Ze wist hoe zoekend ik destijds was en ik vertelde haar ‘pas nu kan ik ook zeggen dat ik het mooiste werk van de wereld heb’. Wanneer ik terugkijk naar de bergen werk die ik bij Preventie verzet heb, dan denk ik aan STORM. Ik stroomde over van ideeën, ik combineerde theorie en praktijk, ik durfde innovatieve dingen te doen en zette al mijn energie in om de doelstellingen van mijn projecten te behalen. Ik ging uit van maakbaarheid en planning en ik wilde de wereld naar mijn hand zetten. Afstemmen op de omgeving, vertrouwen op anderen of vertrouwen op het Hier en Nu?, daar had ik destijds helemaal geen oog voor.

Planning

Ik heb een plan
bedenk een strategie
die stappen ga ik volgen
ik kijk niet wat ik zie

De energie verloopt
van mij naar buiten
regie is in mijn hand
ik ga stug door en ben niet meer te stuiten

En als ik nou eens wacht
en dingen op mij af laat komen?
en direct reageer op dat
wat ik zojuist heb waargenomen

Vertrouwen
en wachten op wat komen gaat
het voelt toch echt veel fijner
vertrouwen op mijn eigen raad

Marleen ©

Maar… niets is verloren, ik heb dit allemaal door moeten maken om nu weer te zijn waar ik ben. Alle stappen die je in je leven hebt gezet, zijn noodzakelijk om te komen waar je nu bent. En ook nu komt er een strofe uit een van mijn gedichtjes naar boven

Elke tel ©
…..
Spijt en had ik maar
bestaan niet meer
Als ik alleen nog maar
naar voren kijk
…..
Orientatie: Hoe doe jij dit? ga je ook uit van maakbaarheid en roei je ook heel hard tegen de stroom in?
En... NU...krijg ik een cadeautje van radio 4, ze draaine het Ave Maria van Caccini .. wat kan het leven toch mooi zijn! Wil je hem ook nog een keer horen? http://www.youtube.com/watch?v=fjZ8fBGtMaI

woensdag 10 juni 2009

Enkel oefenen


Gisteren in de Mindfulness groep spraken we er nog over. Het is zo ongewoon om iets te gaan doen, zonder dat je er een doelstelling aan verbonden hebt.

Ik vraag alle deelnemers en ook mijn cliënten of ze elke dag een kwartier kunnen reserveren om een Mindfulness oefening te doen. Dat is mijn laagste bod. Oefenen als doelstelling op zichzelf. Wanneer jij de discipline kan opbrengen om elke dag een kwartier te gaan zitten en te mediteren is je opdracht volbracht.

Het bijzondere is dat we hier Oefenen tot doelstelling verheffen. Veel meer zijn we gewend om andere doelstellingen te formuleren
Tot rust komen
Mijn aandacht er bij kunnen houden
Me ontspannen voelen

Nee…. daar gaat het niet om, de essentie van Mindfulness is dat we bewust worden. Soms betekent dit , dat we rustig worden. Een andere keer betekent dit dat we de onrust in ons hoofd zeer sterk ervaren en de volgende keer voelen we hoe snel ons hart te keer gaat. Allemaal geslaagde oefeningen want…. we hebben bewustzijn gekregen op interne processen

Lieve lezers kunnen jullie begrijpen dat het bij Mindfulness onmogelijk is om doelstellingen te formuleren? We gaan ons immers openstellen voor onbewuste zaken! Door deze oefeningen krijg ik bewustzijn op gevoelens, gedachtes, patronen, circel redeneringen, opvattingen, mijn ademhaling, beelden, rust, spanning, ontspanning etc.

Een Mindfulness oefening kan dus niet goed of slecht verlopen. Het gaat enkel om bewustwording. De enige doelstelling die we onszelf stellen is: ik ga een kwartier per dag zitten en breng de aandacht naar binnen. Ik kijk als een milde niet oordelende toeschouwer met een open mind naar wat er binnen in mij gebeurd.

Meer niet... is dit niet een verademing?

dinsdag 9 juni 2009


Deze aanvullende reactie op de blog van vandaag wil ik jullie niet onthouden ...... ik kan er wel wat mee....


Hallo Marleen.

Je schreef over Problemen als toeschouwer bekijken. Krishnamurti had een mooie lezing toen ik de eerste keer zijn video beluisterde. Hij nam ons mee naar binnen en hij was in staat mij het diepste punt in mij te laten voelen van waaruit ik de problemen
zelf tot probleem schep. Ineens waren alle problemen weg en was ik glashelder. Ik hoefde ze alleen maar buiten me te zien en ik kon ze allemaal aanpakken een voor een en ineens was ik ook buiten mij vrij van problemen. Dat was een gigantisch inzicht, dat we zelf alles tot probleem scheppen. Doen we dat niet dan zijn er alleen maar dingen om aan te pakken en ben je zelf het probleem niet meer. Een warme groet van M.

Vertrouwen op het autonome ontwikkelingsproces

Foto: op deze houtgravure uit het boek van Camille Flammarion (1842-1925), breekt iemand door de middeleeuwse wereld en bekijkt daar het onderliggende mechaniek waardoor de wereld draait.

Mmm, dit wordt een ingewikkelde Column, hoe moet ik het onder woorden brengen.
Zwaarmoedige gevoelens, ergens over inzitten, je bedrukt voelen, … jullie kennen het allemaal wel.
En wat hierbij helpt is Vertrouwen. Het vertrouwen dat het probleem dat je hebt (of het nare gevoel dat er is), onderdeel is van een groter Plan .. een groter ontwikklingsproces. Een probleem, voelt als een probleem, wanneer je idee hebt dat het
- onveranderlijk is
- dat jij de gene ben die het probleem moet oplossen
- dat jij denkt te weten wat de goede uitkomst is

De wereld is continue in verandering en elke situatie en elk probleem is dus ook continue in een ontwikkelingsproces. In elke Ademhaling zit die ontwikkeling.
Het tweede is dat de verandering die optreedt niet in mijn of jouw handen ligt. Er is een veel groter draaiend universum die alles regelt. Onze menseninvloed is miniem. Misschien zijn we alleen maar de toeschouwers van het ontvouwende universum.
En tot slot is het van belang om te beseffen dat wij te weinig bewustzijn hebben om te beseffen wat een goede uitkomst is. We overzien het grotere plan van de wereld niet ! Vertrouw er op dat de uitkomst van een probleem precies de goede uitkomst is binnen het grotere plan.

Vertrouw er op dat de wereld draait om jouw ontwikkeling, jouw groei en jouw bewustzijn.
Stop daarom met sturen, stop met zorgen maken, stop met piekeren en probeer daar vertrouwen tegenover te zetten. Kijk, adem en verblijf in het moment. Oefen steeds maar weer in die rol van de 'neutrale milde toeschouwer met een open mind'.

Mantra- Oefening voor moeilijke momenten: (4 minuten)

Beng je aandacht naar je ademhaling en reciteer de mantra’s
stap 1: ga naar je ademhaling (1 minuut)
stap 2: kijk naar je probleem
stap 3: reciteer mantra 1 ‘dit probleem is nu alweer aan het veranderen’(1 minuut)
stap 4: reciteer mantra 2 ‘de oplossing ligt buiten mij’ (1 minuut)
stap 5: reciteer mantra 3: ‘ik ben slechts de toeschouwer van het probleem en ik ben benieuwd naar het vervolg’! (1 minuut)

maandag 8 juni 2009

Werk aan de website

Er wordt vanavond aan de website van de Blauwe Uil gewerkt.
Een aantal links liggen er uit !
Morgen hopelijk weer normaal te bekijken.

De ui verder afpellen


Bewustwording is een levenslang proces en je kunt altijd verder oriënteren. Toen ik vanochtend de Column wilde schrijven, had ik nog geen inspiratie. In dat geval .. geen probleem, gewoon mediteren en de inspiratie borrelt vanzelf weer omhoog.

We kunnen steeds verder oriënteren in de blokkades die we met ons meedragen. Denk maar aan een Ui, je pelt hem stapje voor stapje steeds verder af. Op weg naar de kern en daarmee de vrijheid . Vandaag werd ik me weer een beetje meer bewust van mijn zelf opgelegde beperkingen. Ideeën die je in je hoofd hebt, bepalen voor een groot deel je mogelijkheden. Wanneer je (onbewust ) nog veel beperkende overtuigingen met je meedraagt, zorgt het er voor dat je in het dagelijks leven niet voor elkaar krijgt wat je graag wilt.

Dit betekent dat het niet de buitenwereld is die mijn leven bepaald, maar mijn binnenwereld. Mijn overtuigingen bepalen mijn beperkingen en mogelijkheden!

Vanuit mijn Calvinistische achtergrond draag ik nog de volgende beperkende opvattingen met me mee.
- Je moet hard werken als je iets wilt bereiken
- Niets is voor niets
- Je mag niet te hebberig zijn
- Je moet tevreden zijn met wat je hebt
- Geld maakt niet gelukkig
- Bescheidenheid siert de mens
- Neem nooit meer dan waar je recht op hebt
- Doe nooit iets ten koste van anderen
- Je hebt nergens recht op
- Je moet ‘dingen’ verdienen

Stel je nou eens voor dat het Universum voor mij (en voor jou) een overvloed in petto heeft. Dan zorg ik er zelf voor, met al mijn calvinistische overtuigingen, dat ik het niet kan ontvangen.

Oriëntatie: Hoe doe jij dat? Hoe zorg jij ervoor dat je de dingen die je graag wilt niet ontvangt? Hoe houd jij jezelf op de plek? Schrijf je opvattingen ook eens op en bedenk eens of dit echt jouw overtuigingen zijn of dat ze met de paplepel zijn ingegoten.

zaterdag 6 juni 2009

Projekt 67 presentatie Nieuw Album


Zin in iets leuks Vanmiddag ?
Projekt 67 presenteert haar Nieuwe album Dat ik niets heb.
Zondagmiddag 7 juni
Locatie: De Silo, Achterweg 47, 9725 BM, Groningen
Tijd: Zaal open om 14.30, aanvang 15.00 uur
Toegang: gratis
Meer weten en horen ? Het album heeft nu ook een eigen website: http://www.datiknietsheb.nl/

Kennis versus Wijsheid

Schilderij: Ganesha, de hindoestaanse God met het olifantenhoofd van de kennis en de wijsheid.
Ik sprak met F, ze is de 70 al gepasseerd en nog steeds is ze gefocussed op kennis. Kennis en wijsheid, het zijn twee verschillende dingen. Van oudere mensen wordt vaak gezegd dat ze wijzer worden, naarmate ze ouder worden. Maar ik geloof niet dat ouderdom en wijsheid per definitie samen gaan. Wijsheid komt met de jaren, maar als je tijdens je leven steevast de andere kant blijft opkijken (naar buiten en weg van jezelf), dan kan de wijsheid zich niet aan je openbaren.

Via Kennis kunnen we toegang krijgen tot alle mogelijke spiegelingen van de kern (zie column van gisteren) maar de Wijsheid laat je bijvoorbeeld zien dat het hier om spiegelingen gaat. Kennis alleen is slechts de helft, de wijsheid maakt het compleet.

In mijn leercarrière heb ik heb een lange studie weg gevolgd en ik weet nog goed dat ik een aantal jaren geleden voorde keus stond om weer een nieuwe opleiding te gaan volgen. Diep van binnen wist ik dat dit alleen maar meer van hetzelfde zou zijn. Ik vond dat ik genoeg kennis bezat en ik wilde geen kennis meer aan mijn arsenaal toevoegen. Nu wilde ik begrijpen hoe de wereld in elkaar steekt, en begrijpen waarom ik op deze wereld ben gekomen.

Oriëntatie: Als je een vaste lezer van deze weblog bent, kan het eigenlijk niet anders dan dat je ook ergens bij dit punt bent. Nog meer Kennis vergaren of bewustzijn en wijsheid aan je kennis toevoegen. Hoe zit dat bij jou?

vrijdag 5 juni 2009

Spiegels


Foto: http://www.natuurlogboek.web-log.nl/natuurlogboek/2007/08/index.html Nog even denkend en pratend over al die grootste schatten uit de Column van gisteren: de Ark des Verbonds, de Steen der wijzen en de Heilige Graal….

Mmm… als ik hier een sprookje over zou schrijven dan zou de hoofdpersoon op jacht zijn naar de schat en uiteindelijk zou hij er achter komen dat deze onder zijn eigen voeten verborgen ligt. Na allerlei afleidingen en omwegen zou hij dan onder zijn eigen voeten gaan graven. Wanneer deze schatkist boven de grond komt en alle ogen vol verwachting op de kist gericht zouden zijn, dan zou het zegel verbroken worden en dan zit er .. in .. de .. kist… een……SPIEGEL. (looking glass self van Alice in wonderland)

Volgens mij is dat het allergrootste geheim. Alles begint in jou en mij en dit begin, deze kern, spiegelt zich op ontelbare manieren in de buitenwereld. Zo vaak en zo veel en zo divers, dat we de verbinding tussen de onderdelen nauwelijks nog zien. Hierdoor zijn we vooral aan het projecteren op de mensen en dingen om ons heen. We denken dat het iets anders is en we zien niet meer dat het ons eigen spiegelbeeld is. We zijn blind! Dat wat we zien zijn enkel de reflecties van onze eigen kern.
De wereld is in beginsel leeg zeggen de boeddhisten.

Open en dicht (mei 2005)

Vanaf
een hoge berg
kijk ik omlaag

De wereld
is ver weg
geluiden worden vaag

Als ik
daar dromend
voor mij uitstaar

Al staande
op de rand
dan plots
met een gebaar

Rolt daar
de wereld
langzaam uit mijn hand

Hoe verder
mijn hand
opengaat

Hoe meer
de eenheid
mij verlaat

En als ik
bij het einde
ben gekomen

Hoe minder
bos ik zie
door alle bomen

Maar toch ook daar
daar spiegelt zich het leven

steeds weer
weerkaatsend in elkaar

Vanuit
de kleinste deling
volg ik
de weg weer terug

Ik ga
met grote sprongen
want elke spiegel
vormt een brug

Dan schrik ik op
van vogeltjes
die fluiten

Al kijkend
naar mijn hand
zie ik
hem langzaam sluiten

Marleen ©

donderdag 4 juni 2009

De Kabbalist


Via een aantal vrienden en een interview op de radio werd ik op dit boek geattendeerd. Uit het radio interview begreep ik dat het boek een bestseller was en al in 20 verschillende landen was uitgekomen.

Gisteravond las ik hem bijna uit. Toen ik naar bed ging had ik er geen goed gevoel over. En na er wat over te mijmeren, kwam ik tot de conclusie dat het boek op twee gedachten hinkt. In het begin van het boek wil de schrijver aan de lezer iets meegeven. Door het leven van een groep Joodse kabbalisten te schetsen, laat hij bijvoorbeeld zien hoeveel haat en nijd er tussen deze vrome mensen bestaat. Hij laat zien hoe iemand helemaal geobsedeerd kan raken door zijn spirituele zoektocht en hij laat ook zien hoe je de werkelijkheid van een totaal ander perspectief kunt bekijken. Dat is inspirerend, maar… . langzamerhand gaat het verhaal over in fictie. Het lijkt wel alsof hij op een gegeven moment voor een andere doelgroep gaat schrijven. Hij overdrijft in de karakters en de gebeurtenissen en het lijkt wel alsof hij hiermee de massa wil bereiken die op spanning en sensatie gericht is. (Hij valt voor de verleiding van verkoopcijfers, roem en geld en dit is menselijk en niet verwijtbaar)

Eigenlijk volgt Geert Kimpen in zijn eigen schrijfproces dezelfde dubbele moraal als zijn hoofdpersoon Chaim. Chaim wijdt zich aanvankelijk trouw aan het schrijven van een zuiver boek, maar wanneer hij eenmaal zwicht voor zijn geliefde Franceska, is er nog weinig zuiverheid in hem te ontdekken. Zoals Geert Kimpen langzamerhand zwicht voor de verleiding van de massa, zo zwicht Chaim voor de verleidingen van het leven.

Mmm…….. ik sta wel weer verbaasd te kijken van dit inzicht… zien jullie de spiegeling ook ?, wat je in de wereld doet of schrijft staat nooit los van jou. Je bent er direct en onlosmakelijk mee verbonden.

Maar nog even verder, het verhaal begint steeds meer gelijkenissen met de ‘Davinci Code’ te vertonen. Het is niet de Heilige Graal of de Steen der Wijzen, maar de Ark van het Verbond dat hier gezocht wordt.

Maar … De Ark,… De Graal….De Steen ...… het zijn toch gewoon wereldlijke metaforen voor de schat uit de column van gisteren? Er is geen tastbare schat die je kunt vinden, het is het bewustzijn dat je via de stilte, de meditatie en het zelfonderzoek in je zelf kunt vinden.

woensdag 3 juni 2009

De verdieping













De verdieping

Kan ik alles vinden in dat ene plekje?
Water, stenen, gras en bomen
of moet ik verder zoeken
en zal ik er ooit komen?

Diverse landen, verschillende plekken
andere mensen en culturen
dan weer hier en dan weer daar
nieuwe vrienden andere buren

Of twintig jaar dezelfde baan
wonen in het dorp waar je geboren bent
altijd nog dezelfde vrienden
de buurman die je al een leven kent

En maakt het eigenlijk niet uit
en is in wezen alles toch gelijk
komt alles voort uit één
en is het altijd binnen handbereik
marleen ©

dinsdag 2 juni 2009

De boodschap van de Pech week


Doen…. Doen…. van alles doen. Wat kan het een enorme rust geven wanneer je niet meer van alles hoeft te doen. Wanneer je beseft dat alles wat er is, in jou aanwezig is. Dat alles wat je nodig hebt naar je toekomt en dat je niet meer van alles hoeft te plannen of te regelen.
Ik hoef geen mooie plekjes in de natuur op te zoeken, ik kan gewoon in mijn achtertuin gaan zitten. Of op een stoel voor het open raam, met de zon op mijn huid en dan de wind horen ruisen in de blaadjes. Ik hoef niet naar de drukte van de stad of naar een pretpark met mijn kids. Op een of andere manier denk ik dat alle Pech van vorige week deze boodschap in zich droeg. Je hoeft niet weg, zoek het dicht bij huis, alles is reeds in jou aanwezig. Niet te veel, niet te ver, niet te ingewikkeld, niet te groots maar als een zachte bries dicht bij huis.

Odysseus kwam na vele avonturen en omzwerving terug naar huis, de verloren zoon uit de bijbel, liep weg van huis en verbraste al zijn geld! Uiteindelijk vond hij zijn thuis in het huis van zijn vader en ook de Alchemist -uit Paulo Cohelo- , zocht zijn schat over de hele wereld en vond hem uiteindelijk onder de grond van zijn eigen huis.
De grote verhalen vertellen allemaal hetzelfde. Zoek het niet te ver, jouw schat die zit in jou!
orientatie: zoek je ook de hele wereld af om 'HET' te vinden? zoek eens wat dichterbij.
Het bijbehorendee gedicht, zet ik er vanmiddag op, want nu moet ik eerst naar de praktijk.

maandag 1 juni 2009

De zaken 180 graden omdraaaien

Lange tijd dacht ik -net als vele zoekers me met mij- dat bewustwording een exclusieve aangelegenheid was. Iets waar de meeste mensen niet mee bezig zijn en iets wat uitzonderlijk is, wanneer je er wel mee bezig bent. Nee … vertelden de vogeltjes van het Drouwenerzand aan mij, toen ik even in alle rust bij ze ging zitten. Je af vragen wat de zin van je leven is, waarom je op de aarde bent gekomen en nieuwsgierig zijn naar het mysterie zelf, zijn de meest authentieke en meest logische vragen die iemand zichzelf kan stellen. En direct ook het meest logische waar een mens in zijn leven mee bezig kan zijn.

Op het Drouwenerzand heb ik mijn vooronderstellingen omgedraaid. Mensen die op zoek zijn naar de antwoorden van het bestaan, die vormen de norm. En mensen die maar door draven en deze vraag systematisch uit de weg gaan, die vormen de afwijking.

Dingen omdraaien … dat geeft een nieuw perspectief.... mijmer ... mijmer... misschien moeten we dat wel doen wanneer we de werkelijkheid willen zien.



Foto: http://www.alter-conflictmanagement.nl/NL/Besluitvorming.aspx

Experiment: wanneer je vandaag bij jezelf een vaste overtuiging tegen komt, probeer deze dan eens vanuit de andere kant te beredeneren ( speel eens de advocaat van de duivel)