donderdag 23 juli 2009

Mijn Liefde blijft overeind


schilderij: http://pauldrissen.nl/ Ook deze week komt weer tot een einde. Ik heb veel gepraat met hem, met vrienden en familie. Wat er de afgelopen weken gebeurd is, kan de afgelopen vijftien jaar niet kapot maken. Altijd heb ik gezegd dat ik de beste man van de wereld heb en dat verandert niet. Die vijftien jaar staan op zichzelf; ik ben vijftien jaar samen geweest met een geweldige, lieve, zorgzame man en vader en daar ben ik dankbaar voor. Er waren werkpunten binnen onze relatie en onze levens liepen uit elkaar, maar in mijn ogen is zijn move veel te rigoureus. Ik geloof in een oplossing – overigens wel met een zeer stevig open gevecht - binnen onze relatie. Dat is mijn perspectief op de zaak. Maar die mogelijkheid ziet hij niet, zijn perspectief is anders en alle perspectieven zijn even waar en even legitiem. (Dit belangrijke inzicht beschreef ik al in de blog van 19 Juli ) Onze intieme wegen scheiden, maar we zullen in vriendschap verder gaan.

Morgen ga ik met C. een week naar Portugal en gaan we bij mijn opleiders een Kunstcursus volgen. Daar heb ik erg veel zin in. Mijn thema zal ongetwijfeld loslaten zijn en ik ben benieuwd op welke wijze ik dat via beelden, klanken, kleuren of teksten kan vormgeven.. Het zal me helpen weer een stukje verder te komen. Als het lukt komen er nog wel wat 'kunstblogjes'…de komende week, want ook weblogjes zijn kleine kunstwerkjes!

Een goede week lieve mensen ....

Modder


Het is weer midden in de nacht en ik kan er niet van slapen. Ik geloof toch dat ik met de blog van vandaag over 'het t-shirtje' met modder heb gegooid. Enerzijds had ik de pijnlijke voorbeelden nodig om mijn punt te maken, maar er zat ook 'gekwetste wrok' bij, dat spijt me en ik zal het niet meer doen. Eerlijk duurt het langst en bovendien geloof ik in Karma; deze misstap komt onherroepelijk bij me terug, in wat voor hoedanigheid dan ook. Toch ben ik genoeg Kunstenaar om die 'bewuste blog' niet te verwijderen; het zou de werkelijkheid geweld aan doen.

Op 1 Juli 2009 zijn mijn blogjes van karakter veranderd. (het stond ws. al in de sterren) De 'bewustwordings- blogjes' werden 'verwerkings-blogjes' . En het was mijn houvast om in deze roerige tijden rechtop te blijven staan. Morgen sluit ik die reeks af met een laatste Column. Ik vervolg mijn weg met 'Kunst-blogjes'. daar heb ik nu al zin in!

woensdag 22 juli 2009

Wat is geluk ?


Een paar weken geleden mailde ik mijn Zenlerares en ik vroeg haar of zij dat boedhistische verhaaltje van ‘het paard, de oude man en de jongen’ nog ergens had. Ik zat er al maanden aan te denken. Vandaag kreeg ik het via de post, dank je wel I.

Wat is geluk

Er was eens een arme oude man wiens enige bezit een schitterende schimmel was. Al jarenlang hadden de mensen uit zijn dorp hem gezegd het paard te verkopen omdat het een hoop geld op zou brengen en hij verder geen cent had om uit te geven “het paard is een deel van mijn familie en je familie verkoop je niet” was steevast zijn antwoord.

Op een nacht verdween het paard uit zijn stal en de mensen zeiden: “ zie je nou wel ouwe, dan had je maar niet zo dom moeten zijn en het beest moeten verkopen, .nou heb je helemaal niks meer. Een groter ongeluk had je niet kunnen overkomen”Maar de oude man zei: “wie weet of het een geluk of een ongeluk is. Het enige dat ik weet is dat het paard weg is. Maar of het een ongeluk is? Wie kan er verder zien dan zijn neus lang is?

Een aantal weken later kwam het paard op een nacht met twaalf andere wilde paarden terug naar de stal. Blijkbaar was het losgebroken om zijn soortgenoten te zoeken en had het eindelijk de weg naar zijn baas terug gevonden. De mensen uit het dorp zeiden “Ouwe je had volkomen gelijk. Het was helemaal geen ongeluk, maar juist een geluk dat het beest er vandoor ging, want nou ben je een vermogend man. Maar de oude man antwoordde ‘Wie weet of het een geluk of een ongeluk is, Het enige dat ik weet is dat het dier met twaalf andere paarden is teruggekomen. Maar of het een geluk of een ongeluk is …?

In de volgende dagen en weken probeerde de zoon van de oude man de wilde paarden te temmen. Hij viel daarbij van een woeste hengst. Beide benen waren gebroken en een lange revalidatietijd stond hem te wachten. De mensen uit het dorp zeiden: Ouwe zo’n geluk is het nou inderdaad ook weer niet dat je paard met die anderen is teruggekomen. Je had helemaal gelijk, want nu is je zoon invalide en een groter ongeluk kon je haast niet overkomen.
De oude man verzuchtte : wanneer houden jullie nou eens op met met te doen alsof je vandaag weet hoe morgen zal zijn! Het enige dat ik weet is dat mijn zoon vandaag een ongeluk is overkomen, maar meer weet ik niet.

Een paar maanden later brak de oorlog uit in het land en alle gezonde jonge mannen van het dorp moesten in het leger dienen en werden naar het front gestuurd. Geen een keerde levend in het dorp terug. En wat zeiden de mensen als ze de oude man tegen kwamen?

schilderij: Beproeving Job

Bij het zoeken naar een geschikt plaatje kwam ik op een website, waarin allerlei bijbelteksten staan waar het om beproeving gaat. Ik zal er twee noteren en voor meer info kijk op : http://www.versnieuws.nl/versen?cat=99

Jacobus 1 vers 12 : Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Want wie de proef doorstaat, ontvangt als lauwerkrans het leven, zoals God heeft beloofd aan iedereen die hem liefheeft.

Korinthiers 10 vers 13: U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan

Lang leve het internet! Zoekt en gij zult vinden

Beproeving


Beproeving: Odyssee Homerus

Ondanks betere dagen is de interne veldslag nog niet geleverd. Een onbekend dames T-shirtje bij de schone was…. mailtjes die voorbij komen waarin de geliefden hun nieuwe tafel uitzoeken…. En de rest van de details bespaar ik jullie.

Au…. Op dat moment ga ik er even in en mijn hart bloed, maar tegelijkertijd ben ik in staat me af te vragen waarom deze dingen gebeuren. Waarom moet ik – steeds druppelsgewijs- met deze krenking geconfronteerd worden? …. omdat het interne gevecht alleen geleverd kan worden door pijn ….. Omdat je via hartenpijn tot het juiste inzicht kunt komen. (Y, misschien is dit wel het antwoord op jouw prangende vraag waar het lijden in deze wereld voor nodig is).

Wat kan ik doen op een moment dat het zo pijnlijk is? En ik zoek in mijn hoofd naar mensen die mij in de geschiedenis zijn voorgegaan. En ik denk aan Jezus. Wat deed hij? Jezus (archetype) die het onmogelijke meemaakte, deed het ons voor.. ik zal de bijbel er weer eens op naslaan.
Maar gisteren moest ik het met Mindfulness doen. Ik besloot om even op bed te gaan liggen. Ik ben gaan ademen en voelen en weer vanuit die gulden midden weg. Niet weglopen bij het gevoel ( daarmee stel je de verwerking alleen maar uit en wordt de lijdensweg langer) Er ook niet helemaal in gaan zitten, want dan verdrink je in de emotie en zie je de werkelijkheid niet meer.
Nee… kijken, ademen en voelen en dan gebeurt er wat. Als je de pijn echt aangaat, verandert het perspectief en begin je de werkelijkheid te zien.

De Zen boedhist Genpho Roshi spreekt over twee treinsporen. Wanneer je naar de situatie blijft kijken vanuit het gangbare spoor, dan blijf je in de circel van het lijden zitten. In deze Circel van onwetendheid blijven vreugde en verdriet zich continue afwisselen. Om uit deze circel te ontsnappen moet je overstappen op een andere trein. Dan reis je met de trein van Big Mind.en Big Heart en vanuit deze trein zie je de werkelijkheid.

Ook al snap je het niet helemaal …verwerp het niet… maar laat het op je inwerken. Toen Genpho Roshi dit verhaal in Januari op Ameland vertelde, snapte ik het ook niet helemaal. Maar nu begin ik het te begrijpen.

dinsdag 21 juli 2009

Licht



Ja waarachtig ... de dagen worden beter en ik begin alweer wat plannetjes te maken voor het komend jaar. Ik ga weer tennisen, misschien weer een voetbal team coachen en ik heb weer zin om aan het werk te gaan en met de nieuwe Mindfulness groepen te gaan beginnen. Mijn vertrouwen in Mindfulness is nog sterker geworden, zeker nu ik gemerkt heb hoe waardevol het kan zijn, wanneer het leven even (heel erg!) tegen zit.

Het klopt... Na regen komt zonneschijn, onder in de put of aan het einde van de tunnenl is altijd weer het licht ... Ik ben er nog niet ....... maar.. .....het vertrouwen groeit.

Omhoog klimmen






maandag 20 juli 2009

Archetype tweeling

Foto Anna Geddens. "kijk eens wat leuk die tweeling' zei de wildevreemde bezoekster van het speelpark vandaag tegen mij en ze voegde er aan toe "het park zit vandaag vol met tweelingen". Ook in Engeland draaide het steeds om tweeligen die onze weg kruisten. Net zoals het luisterboek 'het wilde woud' dat we de laatste weken aan het beluisteren zijn, draait om rivaliserende tweeling broers. Het Archetype van de tweeling kondigt zich aan... en meer kan ik er nog niet over zeggen.... mischien nog last but not least dat ik ook een van een tweeling ben.

De brief


Vrienden bellen me en ze kunnen niet helemaal meegaan in mijn opstelling. Het heeft iets onmenselijk hoor ik ze zeggen. Naast alle gewone menselijke emoties die ik doorloop, geloof ik in Mindfulness, bewustwording en een groter plan. Hoe vaag de tekenen ook zijn! Wijsheid zit in jezelf en ik kan alleen maar deze weg bewandelen.
Twee weken geleden heb ik mijn ringen van vingers verwisseld (zie weblog De ommezwaai van 4 Juli ) en ik schreef dat ik daarmee Big Heart in mijn leven wilde integreren. Toen had ik ook geen flauw idee dat dit de concrete uitwerking daarvan zou zijn.

Kun je liefdevol afscheid nemen van iemand waar je zielsveel van houdt? Ik geloof het wel…. ook wanneer hij vrijwillig bij je weg gaat? Ja ik geloof het wel…….. Ook wanneer hij jou omruilt voor een ander? Ja ik geloof het wel………
Vandaag versturen we een brief naar onze familie en vriendenkring en daarmee heb ik mijn ongeloof voorgoed aan de kant gezet. In deze brief o.a.:
'....Onze levens zijn uit elkaar gegroeid en het is ons (helaas) niet gelukt om onze polariteiten bij elkaar te brengen. De een met een filosofische inslag, die vooral beschouwend in het leven staat, die wil begrijpen waarom de wereld draait en op zoek is naar haar taak daarin en de ander een levensgenieter -die vanuit verantwoordelijkheid- het leven ten volle wil leven.....

zondag 19 juli 2009

De spiegel van het ongeloof


Ja… het borrelt weer. De afgelopen weken heb ik veel last gehad van Ongeloof. Kübler-Ross, de rouwdeskundige, beschrijft vijf fases, waar je bij een rouwproces doorheengaat. Ontkenning, boosheid, onderhandelen, depressie en aanvaarding.

De fase van ontkenning of ongeloof heeft nut, ik moet er even in verblijven, maar ik voel dat het belangrijk is om dit vrij snel achter mij te laten. ‘Dit is de realiteit, dit is wat hij wil en geloof het maar…’

Stelling: Wanneer je lang in de ontkenning blijft zitten, kan je niet met de verwerking beginnen.

En nu wordt het weer ingewikkelder, want ik verlaat de oppervlakkige laag en stap over op de transpersoonlijke laag.
Mijmer….maar wat is ongeloof nog meer? hoeveel groter is het thema ongeloof en wat is haar kracht in onze wereld. .. ik moet denken aan een Bach Cantate en precies op het moment dat ik dit op schrijf, laat radio 4 BW9 'ës ist das heil uns kommen her" horen en zegt de presentatrice Dat deze Cantate enkel en alleen de boodschap in zich draagt dat het geloof gerechtvaardigd is.

Het thema ongeloof …. Het is natuurlijk een veel groter thema … wat is ongeloof. Ongeloof staat ook voor het ongeloof dat er meer is tussen hemel en aarde. Enkel geloven in de dagelijkse realiteit. We laten ons vaak in de war brengen door de toepassing, maar waar het eigenlijk omgaat is het thema. Net als Jaloezie, Afgunst, Woede of Macht, behoort ook ongeloof tot een van de grote thema's van de wereld. In mijn geval gaat het om het thema Ongeloof en is de toepassing nu toevallig de breuk met mijn man.

Spiegel
'mijn ongeloof naar de huidige werkelijkheid... heeft ook een andere betekenis. Op een diepere laag staat mijn ongeloof symbool voor het ongeloof in een diepere betekenis van het leven.

Ik kan mij voorstellen dat dit je pet te boven gaat, maar ik schrijf het wel op, om mijn eigen visie verder te ontwikkelen.

Alles is waar en niets is waar


Ik schreef het al eerder er bestaat geen waarheid, de werkelijkheid bestaat enkel uit een scala aan verschillende perspectieven. Niemand heeft gelijk en niemand heeft ongelijk, het gaat er alleen maar om vanuit welk perspectief je iets bekijkt.

Mijn 'persoonlijk drama' - dat overigens -naast verdriet- ook een hoop bewustzijn oplevert- kan ik vanuit diverse perspectieven bekijken.
Ik kan kiezen voor het perspectief van de gekwetste echtgenoot, de zorgelijke moeder, het uit elkaar gegroeide huwelijk of ik kan meer transperssonlijke perspectieven kiezen, uitgaan van groei en bewustzijn, het uitwerken van een 'interne krachtenspel'en het leven in een groter plan plaatsen. En weet je, ze zijn allemaal waar en ze kunnen allemaal naast elkaar bestaan.
Mindfulness
In de Mindfulness oefening 'Bestaansrecht' geeft je al deze perspectieven de ruimte. Je gooit je probleem in een open ruimte en geeft alle gevoelens en gedachten de gelegenheid om zich te manifesteren. Hiermee haal je de druk er af en geef je ze allemaal evenveel bestaansrecht.
En door zo'n oefening kan ik ervaren dat Gelijk niet bestaat en dat ik de ander niet van mijn gelijk hoeft te overtuigen. Ik hoef daarom niet in de machtsstrijd te gaan om mijn gelijk te halen. Alles is waar, alles kan naast elkaar bestaan als ik er maar een ik-boodschap van maak.
Ik word altijd blij van zo'n inzicht. Ik hoop dat jullie dit ook op je eigen situatie kunnen toepassen, bijvoorbeeld bij onenigheid met je partner, ruzie met je baas of collega of strijd met je kinderen. Blijf bij jezelf en relativeer, door er bewust van te zijn dat jouw perspectief net zo legitiem is als elk ander maar dat het ook slechts een van de vele perspectieven is.

donderdag 16 juli 2009

Deze week komt tot een eind

Ondanks alles hebben we er toch wat van gemaakt !





















Omgaan met afgunst

De tijd heelt alle wonden. En dat is ook zo! De afgelopen dagen wandel ik alle emoties langs. En van alle emoties is afgunst wel een van de hardnekkigste.

Zij .. die gewetenloos mijn man en hun vader afpakt…… Zij die nu in mijn plaats…......, Hij die haar nu op de eerste plaats zet…., zij gelukkig samen en ik alleen ...Au dat doet pijn!.... dat doet verschrikkelijk pijn.

Mindfulness: Ik breng mijn aandacht naar mijn hart, ik kijk er naar en ik voel het zonder mij er in te verliezen. En ik weet dat ook deze emotie uiteindelijk overwonnen kan worden. Gek genoeg met de kracht van de liefde.

En ik moet denken aan het prachtige ballet Giselle (van Adolphe Adam) waar ik afgelopen winter met mijn jongste zoon naar toe ben geweest.


1e bedrijf
Het vertelt het verhaal van de jonge boerin Giselle, die verliefd wordt op Albrecht. Albrecht is eigenlijk een heer van adel, maar bij zijn ontmoetingen met Giselle geeft hij zijn identiteit niet prijs. Hilarion, de aanbidder van Giselle is jaloers en wacht op een goed moment om Albrecht te verraden. Giselle voelt zich bedrogen en sterft van verdriet.

2e bedrijf
Als de klok na middernacht slaat komt Myrtha, koningin van de Willi's, in het donkere bos tevoorschijn en roept alle Willi's uit hun graf op. Dit zijn geesten van bedrogen vrouwen die 's nachts elke man die ze in het bos tegenkomen laten dansen tot ze doodvallen. Als eerste is Hilarion aan de beurt die tijdens het bezoek aan Giselles graf onder de sterke macht van de Willi's en uitputting van het dansen bezwijkt. Als Albrecht, Giselles graf bezoekt staat hem hetzelfde te wachten, maar Giselle komt ertussen en vraagt de Willi's om Albrecht te sparen. Giselle danst alsof haar leven er van afhangt en bij het eertse licht verdwijnt zij weer in haar graf. Albrecht blijft alleen achter. Giselles liefde voor Albrecht heeft hem gered voor zijn ondergang.

Als je een stukje van dit ballet wilt zien klik dan op: http://www.youtube.com/watch?v=QUJftuz0vXc&feature=PlayList&p=801DE6EFDECD574F&playnext=1&playnext_from=PL&index=11
Het thema van afgunst, jaloezie en verraad vormt de inzet van vele opera’s, toneelstukken, films, boeken etc. Carl Jung zou zeggen dat het thema jaloezie, via de liefdesrelatie (archetype) bewerkt kan worden. Mmm..ik denk aan de reactie van M. op 7 juli op mijn weblog. - Als je vijand je vriend wordt dan is het pas echt in vrede leven en bouwen- mmm.. ja pas dan is er sprake van echte bevrijding.

dinsdag 14 juli 2009

Angst, schuld, spijt en Mindfulness

Wat kan een mens wanneer zij bang is voor de toekomst? Wat kan zij als er slechts doemscenario’s door haar hoofd schieten, Wat kan zij wanneer er schuldgevoel en spijt gevoelens komen, Wat kan zij wanneer illusies ontmaskert worden?

Zij kan en hoeft slechts te Ademen, ze hoeft slechts in het Hier en Nu te verblijven, zij hoeft slechts te Vertrouwen, zij hoeft slechts de regie Los te Laten, zij hoeft zich slechts over te geven aan de Grote Zaak .

Het Hier en Nu geeft het antwoord op elke volgende stap die ze op haar pad zal zetten.

Oriëntatie: Deze weblog gaat niet alleen over mij. “en zij die willen kunnen meeliften’.

Ik begrijp dat het voor anderen heel moeilijk is om mij te volgen (laat staan om naast me te leven.) Ik voel dat ‘mijn persoonlijke drama’ een universele inhoud heeft en een hoger doel dient. En dat is waar ik ten diepste voor ga.



Mijn eerste weblog op 30 oktober 2008 schreef ik naar aanleiding van de expositie van Charlie Toorop. Ik denk weer aan de tranen die over mijn wangen stroomden bij het bezoek aan de expositie in Rotterdam bij het schilderij waar Charlie zichzelf met haar palet voorop schildert en haar kinderen er achter zet. Charlie gaat voor haar levenstaak!

maandag 13 juli 2009

Lef

Het is nu bijna 12 uur en ik lees mijn Columns nog eens door en op 26 juni eindig ik de Column met het volgende:

De vrouwelijke creatieve energie creëert de vernieuwing, maar de mannelijke energie heeft het lef om dit in de wereld te zetten’

Mijn eigen woorden zetten me nu weer aan het denken... Mijmer…..misschien was alle ellende van de afgelopen week wel nodig om mij weer in beweging te krijgen. ....Om mij door een transformatie heen te helpen. Hoewel we de beste vrienden waren (still are !), zijn we uit elkaar gegroeid. Mijn spirituele ontwikkeling vormt de enige koers van mijn leven en hij ging niet mee op deze weg. Hoewel hij mij altijd op mijn pad gestimuleerd heeft en alle randvoorwaarden hiervoor creëerde (daar ben ik hem heel erg dankbaar voor). Misschien zijn we op een punt gekomen dat we uit elkaar moeten gaan om weer verder te kunnen groeien.
Mijn verhaal staat niet op zichzelf. (jouw verhaal ook niet). Ik moet denken aan het sprookje van Hans en Grietje. De stiefmoeder zorgde er voor dat de kinderen alleen in het bos werden achtergelaten. Door deze vreselijke daad werd een ieder uit de (geestelijke) armoede gesleurd. De tocht werd zwaar, maar Hans en Grietje keerden in volle (geestelijke) rijkdom van hun reis weer terug. De stiefmoeder lijkt de boeman, maar zij heeft uiteindelijk het lef gehad om een verandering tot stand te brengen.

Lieve D, ik had dit nooit gedurfd! En hoe moeilijk het nu ook is er zal wellicht een dag komen dat ik er dankbaar voor ben dat jij het voor ons hebt gedaan.

Dank voor alle steunende en lieve email en sms reacties. Ik kan sinds vandaag ook de email van de blauweuil hier in Engeland ontvangen. En C - die het transpersoonlijk perspectief met mij deelt- is momenteel een grote steun voor me. Twee begrijpen altijd meer van de -mysterien des levens- dan een.

zondag 12 juli 2009

Mijn allertrouwste vriend is weg

We zijn aangekomen in een prachtig landschap, de zon schijnt en het is hier volop zomer. Ik kon het toch niet laten om mijn laptop mee te nemen.

Na een periode van vijftien jaar is ons harmonieuze huwelijk tot een einde gekomen. ‘the day came to an end’ zingt Orpheus in de Opera 'Orpheus en Eurydice'van Monteverdi. Het verhaal van Orpheus, die het grootste geluk van de wereld kende, heeft zijn Eurydice via een slangenbeet verloren. Orpheus is ten einde raad, gaat door alle fasen van verdriet heen, hij kan niet loslaten en besluit om Eurydice in de onderwereld te gaan zoeken.!

Zover wil ik niet gaan en bovendien is mijn ex gewoon in de ‘bovenwereld’.

Wat een reis gisteren! Ik ben door diepe dalen gegaan, alhoewel er geen zo diep meer was als woensdagnacht. De emoties wisselden elkaar af van groot verdriet om alles wat ik ben verloren. Boosheid om de manier waarop het is gegaan. Kwetsing vanwege zijn motivatie om weg te gaan. Schuldgevoel omdat ik het niet heb zien aankomen. Onzekerheid omtrent mijn eigen perspectief. .. heb ik het dan allemaal zo verkeerd gezien de afgelopen jaren! Spijt naar hem toe, dat ik hem te weinig aandacht heb gegeven en wellicht teveel mijn eigen koers ben gaan varen. Pijn omdat verliefde mensen over lijken kunnen gaan in het tempo waarmee ze hun nieuwe leven willen opbouwen.

(Klik aan : You tube http://www.youtube.com/watch?v=TW7z5FD6Oxw in deze aria krijgt Orpheus het slechte nieuws te horen.)

Nog nooit is mijn leven zo roerig geweest als nu en het brengt me dicht bij mezelf. Belangrijk is om te voelen en te ervaren wat er is en het er te laten zijn. Alle emoties en gedachtes de ruimte te geven om zich te manifesteren. Er voor te zorgen dat ik uit de haat en de wrok blijft. En de slachtofferrol zo weinig mogelijk te kiezen. Het lichaam huilt, het lichaam verwerkt, ik hoef het alleen maar toe te staan. Mindfull er mee omgaan betekent ook nu weer dat ik in dit gehele proces ook altijd de toeschouwer van mijn proces kan zijn. Dat ik kan zien wat er gebeurd en dat ik mij niet verlies in alle emoties. En de hoop zit ‘m in het vertrouwen ten aan zien van “een hogere heilig plan’ waar wij als mens geen weet van hebben.

Orpheus ging ver, hij kon de rivierwachter met zijn lier en stem misleiden en stak de doden rivier over. Iets wat een levend mens nog nooit gelukt was. Aan gene zijde wist hij Hades en Peresphone te verleiden en de heersers van de dodenwereld zover te brengen dat hij bij hoge uitzondering Eurydice gratie verleende. Op een voorwaarde “hij moest de dodenwereld verlaten en mocht niet omkijken om te zien of Eurydice volgde”. Maar dat lukte hem niet. Zijn vertrouwen was niet groot genoeg. Eurydice verdween voorgoed in de onderwereld.

vrijdag 10 juli 2009

Na loslaten ook weer vreugdepuntjes

Lieve lezers, om jullie niet teveel telaten gissen toch even wat meer info. Mijn man besloot afgelopen week geheel onverwachts bij mij weg te gaan. Een complete shockweek volgde. Nu weet ik wat de uitdrukking:'vaste grond verdween onder mijn voeten echt betekent'. In deze blog geen details over de andere spelers in dit spel, maar alleen mijn ervaringen en de inzet van Mindfulness bij 'verlies'.

Komende week even geen blogjes, ik ben een weekje met C. naar Engeland

volgende week meer ....

Ongeloof


Ik ben in de fase van Ongeloof en Verbijstering.
Het licht is uit!

donderdag 9 juli 2009


De raadsels gaan gewoon door.... Na de auto, de portemonaie, de sleutels en het bank pasje had ik gisteren twee lekke banden. In de autoband zat een schroef en in de fietsband zat glas. Vandaag gebracht en direct geregeld. ( alweer garantie voor de autoband).

pff... verder dan dit kom ik niet. Ook dit zal weer in de puzzel vallen. De geschiedenis herhaalt zich.

De donkere nacht van de ziel

Tekening: de put . Marleen
Weer is het midden in de nacht dat ik wakker word en mijn gedachten gaan naar alles wat ik dreig te verliezen. En ik kijk om me heen, naar alles wat we samen hebben opgebouwd. De keus van de gordijnen, het in elkaar zetten van de kast, de kinderkamers etc. Alles altijd ten behoeve van ons samen, ten behoeve van ons gezinnetje. Mijn kinderen slapen en ik wilde dat ik dit dreigende onheil van ze kon wegnemen. Ik wil het eigenlijk niet voelen maar ik laat het er toch zijn. Ik kom een laagje dieper in de put. Een plek waarvan ik het bestaan niet kende een somberheid, een verdriet dat alles wat ik tot nu toe kende te boven gaat. Ik ben misselijk en ik voel me beroerd.
Tot nu toe kende ik alleen de woorden bij dit gevoel …. het is het verdriet van de mensen die hun kind verliezen of het verdriet wat naar boven komt bij een depressie of burn out, het verdriet dat een scheiding met zich mee brengt of een ongeneeslijke ziekte. Het is het verdriet wat hoort bij loslaten…. Het verdriet van afscheid nemen van iets dat definitief voorbij is…..

Weer ben ik een beetje meer mens geworden en ik ben bang dat ik nog maar op de rand van de put sta of er hoogstens een klein stukje in ben afgedaald en dat het ergste allemaal nog moet komen. Het proces wisselt zich af in periodes van scheuten van verdriet en periodes van kracht en energie. Als ik zo weer in bed stap voelt het al weer anders. Mijn kabbelende leventje is voorbij en de illusie is voorgoed doorgeprikt.

En.... de enige hoop die deze roerige tijd biedt is het vertrouwen dat dit alles gebeurd ten behoeve van onze groei. De groei van allen die momenteel in deze ‘Soap’ een rol spelen.
Het is nog pikke donker buiten en ik kijk uit naar het einde van deze nacht. Het licht geeft alles weer een mildere gloed.

woensdag 8 juli 2009

koorddansen


http://www.onzetipi.nl/blog/ Het is bijna 2 uur in de nacht en starend in het donker ben ik me er pijnlijk van bewust dat ik het dierbaarste van mijn leven dreig te vrliezen. Als het al niet te laat is. Het zou niet eerlijk zijn om te stoppen met de weblog, juist nu het moeilijk wordt. Moeilijkheden stop ik het liefst in de doofpot, maar Ik zal voorgaan. Ik troost me met de gedachte dat de meeste lezers op vakantie zijn. Ik hoop dat jullie begrip hebben voor het ontbreken van de ware toedracht. Pas mijn verhaal maar toe op het probleem dat momenteel bij jou actueel is, dan heb je wat aan deze Column.
Na een jaar of vier, komt dan eindelijk mijn vage hardnekkige droom tot werkelijkheid. "het inslikken van mijn beide ringen en de opmerking 'Dirk het is echt waar'... Ik heb aan deze vage signalen geen gehoor gegeven en het onderbewuste zal in dat geval met harder geschut aankomen, was steevast de waarschuwing van mijn opleider. En kennelijk heb ik dat harde geschut nodig om in actie te komen!
Ik voel me een slachtoffer, maar in hoeverre zijn daders geen slachtoffers en slachtoffers geen daders. Tegelijkertijd ben ik ook dader, dader dat ik het zo ver heb laten komen. Uiteindelijk is er misschien wel geen verschil tussen daders en slachtoffers. Zeker vanuit onwetendheid zijn we vaak daders, zonder dat we ons er van bewust zijn.
Ik balanceer momenteel op een koord en het is moeilijk om in zulke roerige tijden bij mezelf te blijven en me niet te verliezen in allerlei emoties en doem scenario's . Mindfulness komt nu goed van pas. Er naar kijken, er in ademen, alle gedachten en emoties bij tijd en wijle bestaansrecht geven, mezelf begrijpen, de ander begrijpen, de focus op mijn hart i.t.t. mijn hoofd. ....
Dank jullie wel lieve vrienden (en lezers) voor het medeleven en het luisterend oor, wat ik in deze tijd zo nodig heb.
Naast Liefde kan ik mijn huisje bouwen op Vertrouwen.... er op vertrouwen dat, wat gebeurd de bedoeling is. Wat dat ook is.

dinsdag 7 juli 2009

annettevandevegte.nl/liefde_en_verdriet.htm

Hallo Marleen, .. Bedankt voor je blog ‘Big Heart’, veel gevoel en minder woorden. Ik ben heel creatief met woorden en daarin is ook veel liefde maar in mijn gevoel zijn is heerlijk, ga ik me meer bewust beleven deze zomer en me zelf ook meer accepteren en zien wie ik ben. Heb ik eigenlijk een beetje over het hoofd gezien merkte ik vanochtend. En dat is ook mijn pad, ja en dan hoef je veel niet meer alleen te doen. Liefde is dan gewoon altijd. Liefde is nog heel veel ruimer dan liefde voor je vrienden. De Liefde voor dat wat je vijand is dat keert alles om, de liefde voor je vrienden, man en kinderen dat bouwt op. Als je vijand je vriend wordt dan is het pas echt in vrede leven en bouwen.

Dank voor je reactie M. Dat is een grote uitdaging. Uiteindelijk is ieder mens zijn eigen rechter.
Luister maar en begin op 3.51 http://www.youtube.com/watch?v=_JY2RsBYSEM

zondag 5 juli 2009

Als je op je pad bent, werkt alles mee


Als ik ga… wanneer ik bereid ben om buiten mijn comfort zone te treden, dan hoef ik het niet alleen te doen. Wanneer ik echt wil groeien en mijn kan overgeven, dan zal het universum te hulp komen. De grote klus lijkt zwaar wanneer ik het alleen moet doen…. Maar werken aan de ‘de grote zaak’ krijg altijd bijval.

Oriëntatie: Wanneer jij ook voor iets moeilijks staat, vertrouw erop dat je de moeilijke dingen niet alleen hoeft te doen. Als je op je pad bent werkt alles mee.

zaterdag 4 juli 2009


mag ik in je broekzak wonen?

De ommezwaai


Wijsheid maakt plaats...

Mijn boekenkast is vol … er kan bijna geen boek meerbij. Ik ben uitgelezen.. de wijsheid die ik via boeken tot mij ga nemen, komt op een eind. Toegang tot de wijsheid is er… ik hoef mijn ogen maar te sluiten of er borrelt nieuw bewustzijn naar binnen.
Nu sta ik voor een nieuwe stap, de liefde en het mededogen. En het komt al. ...de liefde komt wanneer je diep in de put zit. Dan voel ik weer mijn hart, dan voel ik weer de liefde voor mijn man, mijn vrienden, mijn broer dan pas zie ik weer hoe goed de mens is.

vrijdag 3 juli 2009

Hoop


Ooit hoorde ik eens iemand in een interview zeggen: "de muziek van Bach geeft mij hoop!'

Hoop?.... Het was weer zo’n veelbetekenend zinnetje.

De muziek van Bach geeft Hoop …. de Hoop van ‘dat er iets is dat vele malen Grootser en Goddelijker is- dan dat waar wij ons van bewust zijn'

Luister maar naar de cantate ‘Ich habe genug’ http://www.youtube.com/watch?v=Ei0l1tiQEuQ

donderdag 2 juli 2009

Wijsheid en Liefde


Lieve lezers
Morgen begint de 'grote vakantie'....ik wens jullie een fijne zomer.... ik schrijf nog wel wat door... hier en daar... als is het maar voor mijzelf!
Voor mij staat deze zomer in het teken van de integratie van Big Mind en Big Heart. Big Heart vraagt aandacht en hij communiceert via beeldtaal en poezie. dus... minder woorden en meer gevoel.

Sherlock Holmes

' Spreek ik met Sherlock Holmes?... het universum speelt een spelletje met mij, kunt u mij helpen? 'mmm... , dat hangt er van af 'bromt een lage stem aan de andere kant van de telefoon. 'Hebt u al wat richting?' ' Ja … het gaat om sleutels, het gaat om dingen die kwijtraken en weer terugkomen en hoge kosten die later weer uitgekeerd worden'. 'MMm.. interessant, maar slaap er eerst nog een paar nachtjes over, U weet toch dat grote mysteries zich vanzelf openbaren? ' 'De wereld ontvouwt zich vanzelf, verblijf zoveel mogelijk in het Hier en NU met een Open Mnd'. 'Enne als u er echt niet uitkomt mag u mijn weer bellen …. Goedemiddag. Tuut.. Tuut…Tuut'

woensdag 1 juli 2009

Werelds krachtenveld




De wereld is mijn werktoneel ©

Het geeft niet
wat ik bij me heb
het geeft niet
wie er bij me is
het geeft niet
waar ik ben

Al lijkt het waardevol
materie speelt
geen rol

Jouw plek
is ook
van geen belang

Of jij nou levend bent
of dood
er is geen overgang

En elke plek
onder de zon
is goed

Mijn ziel werkt overal
die moet het doen
in voor en tegenspoed


De daden van mijn ziel
is slechts wat telt
en enkel dat doet mee
in ‘s werelds krachtenveld


Marleen ©

Interne veldslag


Ik sta voor de grootste klus in mijn leven. Ik geef geen materiele details, maar ik beperk me tot de kern. Dus het onderliggende psychische krachtenveld. Een slepende kwestie uit mijn leven, bracht gisteren ‘op sleuteldag’ een doorbraak. Overal ben ik doorheen gegaan: ‘trots, schaamte, verdriet, boosheid, machteloosheid, woede, eenzaamheid ‘ Ik heb alles doorvoeld en voor ‘t eerst heb ik ‘in de put’ aangeklopt bij een vriendin. Aankloppen bij een ander, zeggen “ik kan het niet alleen en ik heb jou nodig”. Deze keer wil ik niet kiezen voor mijn bekende patroon van ‘Opgeven…laat maar … ik doe het wel alleen’. Hoe moeilijk het ook is… ik ga het aan.. ik ben vastbesloten… ik wil mijn trots op zij zetten…. ik zal winnen … ik wil groeien.. luister maar naar Bach in cantate 131 ‘Aus der Thiefen rufe ich, Herr zu dir’
http://www.youtube.com/watch?v=_JY2RsBYSEM (Ton Koopmans geeft eerste zijn visie op de cantate op 3.51 begint de muziek).