Waarom word je verliefd?Mijn opleider zei altijd ‘verliefdheid is een projectie. Dat vond ik natuurlijk een idiote opmerking in het begin.(net zoals jullie dat misschien nu ook vinden) En nu, vier jaar later, begin ik het te begrijpen. Ik word verliefd op (latent aanwezige) eigenschappen van mijzelf die ik op mijn partner projecteer. Hoe je relatie ook is, je hebt hem/haar niet voor niks uitgekozen!De periode van verliefdheid is fantastisch, maar daarna begint de echte klus. Via je partner kun je jouw projecties leren kennen en bewerken. Jouw partner koos je omdat hij(zij) jou bewustzijn kan geven. Precies dat wat jij nodig hebt, geeft hij (zij) jou! En dat gebeurt onbewust en meestal op de confronterende manier. Hij (zij) triggert jou precies op jouw pijnlijke punten, maar dit zijn precies jouw leerpunten. Door dit te bewerken en dat betekent er bewustzijn op te krijgen, het te leren kennen en te accepteren, kun je groeien en weer vrij worden van deze neurose of projectie.
Op deze manier heb je misschien nog nooit naar je partner gekeken. Hij/ Zij geeft mij wat ik nodig heb, hoe moeilijk dat ook is. Door hem of haar kan ik een vrijer mens worden. ( Wat regelt de natuur dit toch prachtig).
Hij kan je bv. leren dat je onvoorwaardelijk bestaansrecht hebt, alleen door er te Zijn. Zij kan je bv. leren dat je goed bent zoals je bent. Hij kan je bv. leren dat je voor jezelf op moet komen en dat betekent soms dat je weg moet gaan. Zij kan je bv. leren wat gevoeliger te worden en wat minder stoer en onverschillig te zijn. Hij kan je bv. leren wat meer mannelijke eigenschappen te integreren en niet zo overgevoelig te zijn etc...
Waarom koos ik mijn partner? Ook weer voornamelijk onbewust en op basis van een beeld. Hij stond daar en was een jaar of 20. Altijd had hij zijn Meindls bergschoenen aan en daarmee stond hij stevig op de grond. Deze jongen die trok zijn eigen plan en precies daar viel ik op.
En samen met hem zat ik in het bestuur van de studentenvereniging en wat werd ik onzeker van dit zwaargewicht. Al mijn neuroses werden door zijn optreden uitvergroot, hij gooide mij in het diepe en soms haatte ik hem. Ik weet het nog goed, als Vice-voorzitter was het o.a. mijn klus om de vergadering van de Disputen te leiden. De plek waar de grootbekken van de vereniging zich verzamelden. En voor ik het hol van de leeuw inging gaf hij mij een ding mee: ‘Marleen, laat je niet van de wijs brengen, maar trek je eigen plan’. Dank dank dank… wat heb ik veel van je geleerd en nog steeds!
Orientatie: Ga eens rustig zitten en kijk eens naar die man of vrouw van je. Wat bewonder je in hem of haar en wat keur je af? precies deze dingen zijn voor jou! verheug je, dat wat je bewondert, is latent bij jou aanwezig. Dat wat je afkeurt, heb jij ook, maar zet je (nog) in de schaduw.
Zo.... de Column is klaar en nu gaan we naar de dierentuin!
