Bij voorkeur probeer ik de column rond koffietijd af te hebben. Maar goed, dit lukt niet altijd. Met de column begin ik mijn dag. Zoals jullie wel begrijpen zullen, schrijf ik deze column voor de lezers, maar ook voor mijzelf. Deze column vormt de rode draad voor mijn dag. Dit gedachtegoed draag ik de hele dag bij me. En op het moment dat ik de column geschreven heb, is dat wat in mijn hoof d nog onbewust sluimert, bewust gemaakt. Ik heb als het ware weer een steen voor mijn nieuwe huis gelegd. Deze steen is weer nodig om er een volgende op te leggen.
In 2004 schreef ik een gedicht waarin de volgende regels staan:
Nu ben ik weer aan het bouwen
van onderen af aan
ja elke steen
moet door mijn eigen handen gaan.
Het bouwen van mijn nieuwe huis
moet grondig gaan
en zeker niet te vlug
ik ben op de weg terug.
Mijn gedichten pluk ik uit de lucht en langzamerhand worden deze gedichten waar. Na een jaar of twee/drie komen de strofes uit een gedicht spontaan in mijn hoofd. (net als een liedje dat je niet uit je hoofd kunt zetten) Het lijkt alsof de gedichten mijn toekomst voorspellen. Een wonderlijk fenomeen, waar ik mijn hoofd niet over ga breken. (als jij je openstelt, kan zoiets ook bij jou gebeuren).
Het bouwen van een nieuw huis staat symbool voor het proces van bewustwording. Bij mij zal dit proces dus steen voor steen gaan. Waarbij ik elke steen zelf heb te leggen. Bij Eckhart Tolle (de schrijver van "de kracht van het nu") liep het bijvoorbeeld heel anders. Hij werd na een zeer diepe depressie op de rand van zelfmoord "verlicht" wakker. Hij zag de werkelijkheid zoals die was en zijn leven was op slag veranderd. Zo heeft iedereen zijn eigen proces.
Oriëntatie: ga eens bij jezelf na wat jouw manier is om bewust te worden. Hoe doe je het nu ? Hoe zou je het willen?
