Vandaag kreeg ik de uitnodiging voor de landschaps-meditatie van 2009 en ik moest denken aan mijn boot van vorig jaar.
Tjdens de landschapsmeditatie in de bergen van Portugal, liep ik op een dag langs het meer. We lopen in zo’n week uren alleen door de bergen en langs de oever van dat meer vond ik een lege Colafles. Ik pakte hem op, sneed hem door midden en maakte er een boot van. En in die boot, stopte ik een groene teenslipper, een oude sok, een witte steen, een roze heideplantje, een paar dennenappels en wat stokjes. Toen het ‘s avonds mijn beurt was bij de nabespreking, zette ik de boot op tafel en zei: 'dit is mijn boot en iedereen mag met me mee; ongeacht het aantal passagiers gooi ik de trossen los en ga op reis'
Na het inzicht duurt het ongeveer 1 jaar voor de daadwerkelijke verandering zich in de stoffelijke wereld manifesteert. Leerde ik van mijn opleider. Deze boot staat symbool voor een nieuwe houding. Ik ga op reis betekent: ' ik werk aan mijn bewustwording en jullie mogen met me mee'. Mijn passagiers, dat zijn mijn familie, mijn vrienden, de lezers van mijn Column, de deelnemers aan mijn cursussen, de cliƫnten van mijn praktijk etc.
Beelden komen vanuit het onderbewuste. Door ze op een of andere manier vorm te geven zet ik ze in de stoffelijke wereld en kunnen ze werkelijkheid worden. Het is waar ik heb bijna een jaar de tijd nodig gehad om mij deze nieuwe houding eigen te maken en deze te laten manifesteren.
Experiment: Trek je terug en maak je hoofd leeg. (bv via meditatie of body scan) en ga eens dromen over wat jij ten diepste wilt. Neem de beelden die opkomen serieus en geef ze vorm, ze hebben een veel diepere betekenis dan je denkt.