Stel je eens voor dat het universum ons continue allemaal boodschappen stuurt. Allemaal kleine tekens, waardoor ik de werkelijkheid kan leren kennen. Ik hoef alleeen maar aanwezig te zijn, zodat ik de boodschappen kan opvangen.
Er komen een paar mensen voorbij, ze zijn druk in gesprek en ik vang een paar woorden op. (Die woorden zijn voor mij). Ik zie buiten een kat lopen en ik voel blijdschap, het is haar zorgeloosheid die me raakt. (die kat liep daar voor mij). Ik doe de TV aan en in een vraaggesprek, vertelt de spreker over een belangrijke stap in zijn leven, het inspireert me (die uiteenzetting was voor mij). Na een hevige hagelbui, breekt de zon door! Ik weet opeens zeker dat mijn zorgen zich ook vanzelf weer oplossen (Dit natuurverschijnsel was voor mij)
Lieve lezers, dit gebeurt de hele dag, maar als ik in mijn denken en mijn planning zit, dan zie ik het niet ! Ik pik de boodschappen niet op en door mijn eigen plannen en bedenksels roei ik eigenlijk tegen de stroom in. Leven wordt overleven, want tegen de stroom in roeien creëert weerstand, uitputting, stress, ontevredenheid, botsing, onenigheid etc. Stop … kijk wat het universum voor je heeft en roei vervolgens met de stroom mee. Omdat ik in het Hier en Nu aanwezig ben, zie ik mijn pad, begrijp ik welke richting ik op moet en weet ik wat ik te doen en te laten heb! Het leven wordt zo'n stuk gemakkelijker en aangenamer.
