De muziek band van Vijverdal speelde, gedichten van patiënten waren te horen en een expositie was te bezichtigen.
Er waren patiënten, collega's en vrienden uit binnen en buitenland. Y en ik verzamelden de moed om op het open podium te gaan staan. We hebben Detlef bedankt voor de tijd dat we met hem samenwerkten toen we hem 20 jaar geleden als twee jonge studentjes leerden kennen. Hij heeft ons tijdens de studie de eerste richting gegeven en van daaruit zijn we verder gegaan.
Wat een man.... Wat een bezieling... Op die manier kun je je leven ook vorm geven... Wat wij doen met ons leven, dat is onze keus!
En op de terugweg hoorde ik 'when I am laid in earth'... remember me van Didi and Aeneas van Henry Purcell. klik aan en luister : http://www.youtube.com/watch?v=H3wAarmPYKU
Mijmer... het was een weekend van het afscheid... niet alleen voor hem, maar ook voor mij... ook ik heb weer los te laten en weer afscheid te nemen... hoe moeilijk dat ook is.
Stelling: het leven bestaat uit de voortduring van loslaten en vernieuwen ..
Oriëntatie: wat heb jij nu weer los te laten ?