Boem..... ik schrik op en buiten zie ik een vogeltje als een dronkeman fladderen door de lucht. Ik kijk door het raam en niet ver van mij komt hij op de grond tot stilstand. Op zijn laatste krachten waggelt hij naar de struikjes. Het is een roodborstje... Ik kijk ernaar... nog een enkele stuiptrekking met de pootjes en hij is dood. 'the end of form' schiet het door mijn hoofd heen.
10 seconden geleden wist dit vogeltje nog niet dat hij zo spoedig zou sterven. Het grote spiegelende raam werd hem fataal. Ik word er verdrietig van dat hij zijn levenslied niet meer kan zingen. .. En toch valt elke Vorm (manifestatie) uiteindelijk uit elkaar. 'every form come's to an end' zoals Eckhart Tolle dat zo mooi zegt.
Dit bewustzijn... dit weten ... dat elke geluk (maar ook elk ongeluk) in de stoffelijke wereld of met Tolle's woorden in de vorm, uiteindelijk eindig is. En toch hechten we ons zo aan de vorm.. en als we alles op orde hebben in ons leven, dan doen we als de struisvogel. We steken onze kop in het zand en doen net alsof deze vorm eeuwig blijft duren. Nee..... het tijdloze bestaat alleen in het vormloze... de stilte ... de eeuwigheid... Dat waar we naar gaan kijken als we met de aandacht naar binnen gaan en onze gedachten stop zetten.
Stelling: zoek je geluk niet in de Vorm, maar ga naar het Hier en Nu en maak contact met het Vormloze.
