Gisteravond was er de afsluiting van de tweede Mindfulness groep. Dankjullie wel lieve deelnemers het was weer mooi! In februari beginnen er weer nieuwe groepen. (Klik op het uiltje rechts en ga naar agenda op de website)
Bij de boekbespreking van Edel Maex gisteravond, stonden we stil bij onze levenshouding. We leven in een samenleving waarin de houding gedomineerd wordt door maakbaarheid en controle. We plannen alles tot in de puntjes, op het werk, op school en vaak ook nog in onze vrije tijd. Ik ben me er inmiddels bewust van dat te veel planning en controle bij mij tot zwaarmoedigheid leidt. Ik voel me dan gevangen! en misschien herken je dit wel.
Edel Maex zet hier een andere houding tegenover. Hij spreekt over een Open houding, waarin je vol verwachting kijkt hoe het leven zich ontvouwt. Denk maar eens aan de openheid en de verwondering waarmee het Kind de wereld inkijkt. Het kind rent vrolijk achter een vlinder aan, dan wordt zijn aandacht getrokken door een stapel mooie stenen en als hij er op zijn hurken bij gaat zitten springt er een kikker uit die hij naar de vijver volgt en dan valt zijn oog op de prachtige waterlelies. Dit zijn universele authentieke beelden die bijvoorbeeld in sprookjestherapie de ruimte krijgen en vaak naar boven komen. Deze open houding - vol van verwachting, mogelijkheden en creativiteit- zijn wij als volwassenen kwijt geraakt. Volgens Carl Jung staat het kind veel dichter bij zijn authenticiteit dan de volwassenen en diep van binnen verlangen we allemaal naar onze ware aard. Dit kind in ons dat leeft nog wel, maar krijgt van de serieuze volwassene vaak nauwelijks bestaansrecht. Ik kan als volwassene dit kind in mij weer serieus gaan nemen en meer ruimte geven, waardoor ik meer mijzelf word.
Experiment: Geef je kind vandaag wat ruimte en doe eens kinderlijk, bijvoorbeeld tijdens die doodserieuze vergadering van zometeen.
Stelling: dat kind van vroeger lijkt veel meer op jou dan degene die je nu als volwassene bent.
Stelling: geef het kind in jou de ruimte om te leven.