zondag 13 september 2009

de spiegel van de persoonlijke impasse


Klimt, wie kent hem niet. Het meesterwek 'De kus' die in Wenen hangt. Klimt was een mooie man die gek op vrouwen was. Vooral vrouwen met rood haar. Hij schijnt vele modellen en minnaressen gehad te hebben, maar voor de buitenwereld leefde hij een saai leven. Tot zijn dood woonde hij met zijn moeder en zijn twee zussen samen in een huis. Na zijn dood waren er vele vrouwen die een deel van de erfenis opeiseten vanwege het groot aantal buitenechtelijke kinderen die hij verwekt had. Klimt wilde de verantwoordelijkheid van het partnerschap en het vaderschap niet aan, hij wilde uiteindelijk het kleine jongetje van zijn moeder blijven.
Aan het einde van de documentaire komt de presentator tot de volgende conclusie 'Klimt heeft fascinerende beelden van de 20e eeuw nagelaten, maar in de lange geschiedenis van de Westerse kunst was 'de Kus' een impasse. In de kunstgeschiedenis is hij totaal onbelangrijk; het is een kunstenaar die als het ware op een doodlopende weg liep.
En waar mijn hart nu snelIer van gaat kloppen is mijn eigen conclusie... zien jullie dat de persoonlijke impasse van de man. (Bij moeder blijven wonen en niet willen overstappen naar het volgende archetype van de partner en de vader) Precies in zijn kunst terug komt; zijn schilderkunst blijkt een impasse in de kunstgeschiedenis.

Zien jullie de verbinding tussen binnen wereld en buitenwereld?... de verbinding tussen je persoonlijke proces en de spiegel van dat proces in je werk of in de dingen die je doet!

Oriƫntatie: hoe zit dat bij jou? jouw persoonlijke ontwikkeling en de manifestatie hiervan in de stoffelijke wereld.