Gisteren een dagje naar zwolle... afspreken met vriendinnen maar eerst het Stedelijk museum.. en verrek... wat hangt daar? precies het schilderij van 'het offer van Abraham', dat schilderij dat ik willekeurig van internet heb geplukt voor de Column ' offers'van 31 augustus. Dit schilderij komt dus bij mij terug en draagt een boodschap in zich. Ik heb er een poosje voorgezeten en er alleen maar naar gekeken. ...De blik van Abraham.. De blik vol vertrouwen en zijn verbazing als de engel zegt "je hoeft je zoon niet daadwerkelijk te offeren ... je vertrouwen is gebleken...'
Mijmer... Vooral de verbazing op het gezicht van Abraham bleef bij me hangen. Abraham doet wat het moment vraagt en denkt geen stap vooruit. Het lijkt wel of hij er niet aan gedacht heeft dat er nog iets tussen zou komen. Hij heeft geen rekening gehouden met de 'verlossing' van zijn onmenselijke opdracht om zijn eigen zoon te offeren.
Orientatie: En hoe doe jij dat? En hoe doe ik dat? heb ik genoeg vertrouwen om in het Hier en Nu te blijven? Durf ik - zonder angst voor de toekomst- de stappen te zetten die het moment vraagt?
