Vorige week samen met M. naar een lezing geweest in het Psycho oncologisch therapie centrum het Behouden Huys http://www.behoudenhuys.nl/. Jan Taal, directeur van de school voor imaginatie http://www.imaginatie.nl/watis/watis_index.htm gaf daar een lezing. Hij werkt zelf al 25 jaar met kankerpatiënten en hij stimuleert mensen met kanker om hun creativiteit te gaan gebruiken. De beelden uit het onbewuste kun je m.b.v. tekenen, beeldhouwen, filmpjes, gedichten, verhalen etc. naar buiten brengen. Bij de expositie zagen we de meest indrukwekkende creaties. ‘Toch is het geen Kunst’ zei Jan en daar bedoeld hij mee dat het werk wat je maakt, niet primair bedoeld is voor een ander. Het zijn jouw beelden, die vooral voor jou betekenis hebben. Als je met beelden werkt is mooi of lelijk niet aan de orde! Eigenlijk is het een vorm van zelfverwerkelijking; iets wat in jou leeft op een poëtische manier in de wereld brengen. Het zijn jouw beelden die jouw betekenis in zich dragen en de interpretatie van de deskundige is niet belangrijk. (deze wijsheid neem ik weer mee in mijn therapeutisch werk). Op de site van kunstenaar Henk Pietersma ( zie column van gisteren ) las ik het volgende: ‘wanneer je een kunstwerk maakt, dan blijven tot aan de allerlaatste stap, alle opties open’. Het maken van kunst is een andere manier van denken. Onzekerheid is daarbij een wezenlijk bestanddeel van het ontstaansproces van beelden. Juist deze onzekerheid maakt beelden ook zo fascinerend.! Met andere woorden: Vol verwachting klopt ons hart….. waar het werk naar toe zal gaan. Deze open houding staat pal tegenover de houding van maakbaarheid, planning, doelstellingen, en controle die vandaag de dag onze samenleving zo in beslag houdt.
Stelling: Een open houding brengt opwinding en levensvreugde met zich mee.
Stelling: Een open houding brengt opwinding en levensvreugde met zich mee.
