Vandaag hoorde ik voor de derde keer het woord ‘Comfort Zone’. En in toeval geloof ik niet. (als je geen of weinig verbinding tussen de onderdelen ziet, is toeval de enige uitleg die voorhanden is) kennelijk heb ik wat te doen met mijn “Comfort Zone”.
Een mens is zo gewend om in de eigen comfort zone te blijven. Dat houdt in dat we er toe geneigd zijn om dezelfde activiteiten steeds te blijven herhalen en dit ook steeds op dezelfde manier doen. Het zijn vaste patronen en systemen waarin we vast zitten en steeds opnieuw zoeken we dezelfde soort oplossing voor een probleem.
Van creativiteit is dan geen sprake. Wat het vooral lastig maakt is het feit dat we ons er meestal niet eens van bewust zijn dat we vanuit een beperkt kader naar de werkelijkheid kijken. Vergelijk dit met de kikker in de poel die dacht dat deze poel de hele wereld omvatte. En toen hij in de oceaan kwam stierf hij van de enorme grootsheid die hij toen zag.
Bij Mindfulness proberen we buiten de lijntjes te gaan kijken. Dit kun je oefenen door op een afstand met een open mind en op een objectieve, milde en niet oordelende manier naar je zelf te kijken. Vanochtend heb ik hier een half uurtje tijd voor vrij gemaakt. Ik ben gestopt met doen en op een stoel gaan zitten. Ik heb mijn aandacht naar mijn ademhaling gebracht. Elke keer wanneer mijn aandacht weer door mijn geest werd opgeëist ben ik gaan onderzoeken waar de gedachte steeds over ging. Ik kwam er achter dat 80% van mijn gedachten steeds hetzelfde onderwerp omvatte. Eigenlijk ben ik dan steeds bezig mijzelf te vernauwen tot de kleine kikkerpoel.
Stelling alle verandering begint met bewustwording.