Gisteravond naar de FC geweest. Het stadion ligt in mijn achtertuin en om 8 uur komen er ruim 20.000 mensen voorbij die zich langzaam en gemoedelijk, richting stadion begeven. Als ik die stoet zie, dan moet ik altijd even denken aan Mozes die met zijn volk de rode zee doorsteekt. Er lopen altijd ook een groot aantal vrouwen en jonge meiden mee en ik vraag me af of ze allemaal van voetbal houden. Of zijn ze zich er misschien niet van bewust dat ze hun vriendje willen behagen en denken ze wellicht dat ze van voetbal houden. Onwillekeurig gaat er dan door me heen: ‘Dames verloochen jezelf niet en geef vorm aan je eigen passie. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden en de gemoederen liepen hoog op. Het cynisme op de tribune was gisteravond niet van de lucht. ´Ga toch voetballen…..´, Jonge Jonge … Vooral de intonatie raakt me. Spreek bovenstaande zinnen maar eens uit dan hoor je het. Het is zo negatief, zo afkeurend en er zit zoveel arrogantie in. Een grote tegenstelling tot de mildheid van Mindfulness. Het geeft de ambitieuze voetballers ongetwijfeld een kick om voor 20.000 mensen te mogen voetballen. Echter een gesprek met de individuele supporter verbreekt deze illusie on middelijk.
