Beduusd ging ik weg. Kunst? Ik ben mijn praktijk aan het opbouwen en nu zet hij mij op het pad van de Kunst. Er gingen allerlei gedachten door mijn hoofd: mijn vader is een kunstenaar en ik heb voor de helft zijn genen. Ik maak gedichten, ik schrijf verhalen, ik maak muziek, maar nog nooit heb ik mij met een kunstenaar geïdentificeerd. ‘Had ik misschien iets tegen kunst?’ had hij gevraagd. Nooit over nagedacht, niet dat ik weet. Ik besloot dit pad stap voor stap te gaan lopen. Maar dit keer niet op de gebruikelijke projectmatige manier via doelstellingen en evaluaties. Nee dit keer met een Open Mind, steeds kijkend naar wat zich aandient in het Hier en Nu. Een onbekend pad en een onbekende aanpak!
Het eerste wat zich aandiende was een foto in de krant behorende bij een expositie in het Fries museum in Leeuwarden. Op de foto stond een koe met daaronder twee meisje die het dier aan het melken waren. De fotograaf was Andries Deinum, een Canadese emigrant. Hij had foto’s van Friesland gemaakt, toen hij na 20 jaar (in 1946), voor het eerst weer terug in Friesland kwam. De recensent stelde zijn eenzijdige romantische beeldvorming van Friesland ter discussie. Ook mijn roots liggen in Friesland en het meisje rechts bleef mijn aandacht trekken. Opeens zag ik een verband en ik vroeg mij af of dit een volksaard kon zijn die je bij een willekeurige Friese familie terug kan vinden? Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik besloot er zaterdag heen te gaan. Het nieuwe avontuur was begonnen.