We hebben een mooi carpool systeem in onze buurt en vanochtend bracht ik zes kinderen naar school. Heel gezellig vind ik het altijd om de dag met elkaar een beetje voor te bespreken. En vanochtend was er ‘spreekbeurt stress’ in de auto. Toevallig hadden S en SE allebei een spreekbeurt vandaag. S uit groep 4 had gekozen voor het vrolijke onderwerp Pokemon. In haar spreekbeurttas zat een grote gele knuffelpokemon. De spreekbeurt van SE in groep 6, ging over de ademhaling en in zijn tas zat een prachtig longmodel. S had er zin in en SE voelde vooral ook de spanning.Als je ouder wordt dan neemt de spanning en het serieuze gehalte toe. Jammer toch eigenlijk, want wat is er nou leuker dan een ander te vertellen over iets wat jou interesseert. Is het daar ergens in groep 5 dat de opwinding steeds meer door de spanning wordt overgenomen? Waar komt dat toch vandaan die zenuwen? Zelf heb ik die spanning ook nog steeds; als ik moet presteren, dan denk ik dat anderen hoge verwachtingen hebben, waardoor ik zenuwachtig word. De aanvankelijke opwinding bij de voorbereiding, slaat om in angst wanneer de presentatie nadert. Het is niet 'Mindfull', maar ik zou hier graag vanaf willen.
Wat is er toch zo spannend aan om mijzelf te laten zien, mijn stem te laten horen en te gaan staan voor wat ik doe? De angst om afgekeurd te worden? De angst voor de beoordeling?
meer over beoordeling bij Ypen, coaching en training : http://www.iepen.nl/?pag_id=30740&site_id=58
